بارها در مورد تفاوت‌ها مدیریت ورزشی در رده حرفه ای در امریکا برایتان گفتم اما اینبار در رده اماتوری امریکا چیزی در مدیریت ورزشی رو کرد که میلیاردها سال نوری از بقیه دنیا (انهایی که من میشناسم)فاصله دارد.
نظام دانشگاهی در امریکا دارای یکی از بزرگترین لیگ های اماتوری جهان است. در دانشگاه های امریکا دانشجو-ورزشکار اجازه دارد در حین تحصیل و با داشتن بورسیه ورزشی از یک دانشگاه به دانشگاه دیگر منتقل شوند تا برای تیم دیگری بازی کنند. در گذشته این کار پیچیده بود چرا که بیشتر بازیکنان اماتور در حدی نیستند که اجنت و کارگزار داشته باشند یا شبکه از اشنا که بتواند انها را به جایگاه مناسبی در دانشگاه دیگر منتقل کند. علاوه بر این طبق قانون هر ورزشکار دانشجویی که از تیمی به تیم دیگر منتقل میشد یک سال حق شرکت در مسابقات را نداشت و همین سخت بودن جابجایی باعث نابودی عمر ورزشی و حتی تحصیلی خیلی ها شد.
سال ۲۰۱۸ اما همه چیز عوض شد. سازمان ورزش دانشجویی امریکا ابزاری ان لاین تاسیس کرد به نام پورتال جابجایی بازیکن و قانون را هم عوض کردند که هر ورزشکار دانشجو حق دارد یکبار بدون از دست دادن یک فصل کامل از دانشگاهی به دانشگاه دیگر جابجا شود. با استفاده از این ابزار هر ورزشکاری که دلش می‌خواهد (به هر دلیل که در قانون امده) از تیمی به تیم دیگر برود درخواستش را به دانشگاه میدهد. ظرف مدت دو روز دانشگاه مسول است اسم و مشخصات تحصیلی و ورزشی این بازیکن را وارد وبسایت کند. این وبسایت شبیه امازون (یا دیجی کالا) برای مربیان دانشگاه های دیگر است و میچرخند توی ان بازیکن پیدا میکنند، بدون دخالت دانشگاه مبدا با بازیکن تماس میگیرند، او را می‌ازمایند و مراحل جابجایی بطور کاملا مستند (یعنی دیگه لازم نیست دنبال رضایت نامه و تسویه حساب بدود) و قانونی در این وبسایت انجام میشود. دانشجو به دانشگاه جدید جابجا میشود و بدون وقفه در ورزش او وارد تیم می شود.
نتیجه کار این وبسایت این شد که بعد از سه سال همه بازیکنان خوبی که در نیمکت تیم های بزرگ گرفتار شده بودند و بخاطر ستاره ها وقت بازی نمی‌گرفتند به تیم‌های دیگر جابجا شدند و در انجا درخشیدند. امسال برای اولین بار در تاریخ در هشت تیم برتر مسابقات مارچ مدنس هیچ دانشگاه رده اولی وجود ندارد. هیجان بازیها بیشتر شد، رده بندی تلویزیونی بالا رفت.
مارچ مدنس یا تورنمت تک حذفی بسکتبال دانشگاهی امریکا از شناخته شده ترین رقابتهای بسکتبال جهان است که از سال ۱۹۳۹ برگزار ، یعنی هفت سال قبل از آغاز ان‌بی‌ای ، برگزار میشود. این مسابقات بین دانشگاه‌های دسته یک امریکا برگزار میشود که در آن شصت و هشت تیم شرکت میکنند. این تیم‌ها در هفت دور با هم رقابت میکنند. دور نهایی این مسابقات «چهار تیم نهایی» نامیده میشود که از اسمش پیداست چهار تیم بدون شکست به ان رسیدند.
در این پست همه انچیزی که در مورد مارچ مدنس باید بدانید را خلاصه کردم.
یک شنبه انتخاب چیست؟
این روزی است که کمیته انتخابی مسابقات بر اساس نتایج مسابقات فصل عادی در گروه‌های مختلف تیم‌های دانشگاهی را در رده بندی‌های شانزده گانه قرار میدهد. اینجاست که جدول رقابت‌ها یا Bracket تعیین می شود و مشخص میشود کدام تیم‌ها در برابر هم قرار خواهند گرفت.
هفت مرحله مهم رقابت های مارچ مدنس کدام است؟ اول: چهار تیم اغازین. دو: راند اول سه: راند دوم چهار: شانزده شیرین یا پنج: هشت نخبه یا شش: چهار تیم نهایی یا و هفت: بازی قهرمانی (این مسابقات سوم چهارمی و حتی دومی هم ندارد . یک ضرب قهرمان دارد و بقیه هم پشم) این رقابت‌ها هر سال از اواسط ماه مارچ شروع و تا هفته اول ماه اوریل ادامه دارد.
اصطلاح مارچ مدنس (جنون ماه مارس) از کجا امد؟ این اصطلاح در سال ۱۹۳۹ برای مسابقات دبیرستانی در ایالت ایلینوی در امریکا استفاده شده. اما در سال ۱۹۸۳ برنت ماسبرگر، گزارشگر شبکه سی بی اس انرا به مسابقات تک حذفی دانشگاهی ربط داد و از آن روز به عنوان مترادف برای تورنمت بسکتبال مردان دانشگاهی استفاده شد.
تیم ها چطور برای شرکت در مارچ مدنس انتخاب میشود؟ دو راه برای رسیدن به مارچ مدنس برای تیم‌ها دانشگاهی وجود دارد. در نظام دانشگاهی امریکا سی و دو کنفرانس وجود دارد که قهرمان هر کنفرانس بطور خودکار به مارچ مدنس راه پیدا می کند. راه دیگر اینست که کمیته انتخاب مسابقات به نتایج و کیفیت دیگر تیم های حاضر در همه مسابقات نگاه میکند و سی و شش تیم دیگر را برا اساس معیارهای مشخص به این مسابقات فرا می خواند.
دسته بندی این شصت و هشت تیم به چه شکلی است؟ وقتی این تیم ها انتخاب شدند آنها را در رده یک تا شصت و هشت قرار میدهند. چهار تیم از شصت و هشت تیم در همان روز اول مسابقات حذف می‌شوند. شصت و چهار تیم باقی مانده در قالب چهار گروه شانزده تیمی از یک تا شانزده رده بندی می‌شوند. هر گروه در یک منطقه از امریکا با هم رقابت میکنند. تیم یک با شانزده، دو با پانزده و سه با چهارده و به همین شکل رقابت های راند اول اغاز میشود.
برگزاری مسابقات به چه شکلی است؟ در این مسابقات تیم مهمان و میزبان نداریم. مکان مسابقات از قبل تعیین شده و همه تیم ها به تناسب منطقه شان به یک شهر منتقل می‌شوند. با صعود به مرحله بعد مکان مسابقات دوباره تغییر می کند تا اینکه بالاخره همه تیم ها حذف شده و چهار تیم باقی میماند. مسابقات چهار تیم نهایی و فینال در یک شهر برگزار میشود. محل برگزاری بسیاری از این مسابقات سالنهای دانشگاه هم نیست و به تناسب میزان جمعیت در ورزشگاه های ورزش حرفه ای برگزار میشود.
بازی های مارچ مدنس را چطوری تماشا کنیم؟ این مسابقات در امریکا از طریق شبکه های ملی چون سی بی اس،تی ان تی و تی بی اس پخش میشود. همچنین از طریق اشتراک اینترنتی خود سازمان ورزش دانشجویی امریکا این مسابقات را استریم میکند. در ایران احتمالا از طریق استریم های مفتی میشه این مسابقات را تماشا کرد.
چرا مارچ مدنس برای آمریکایی ها اینقدر مهم است؟ ورزش در فرهنگ امریکایی جایگاه ویژه ای دارد. مسابقات دانشگاهی بدلیل وسعت جغرافیایی و تعداد ورزشکاران شرکت کننده در آن همیشه جایگاه ویژه ای در بین خانواده های امریکایی داشته. از سوی دیگر سابقه برگزاری، کیفیت این مسابقات و وسعت پوشش تلویزیونی این مسابقات به حدی است که در حد چیزی شبیه جام جهانی برای امریکایی هاست. بدلیل ماهیت تک حذفی این مسابقات ابزار مناسبی برای تولید درامد برای بنگاه های شرطبندی است و شرطبندی دوستانه روی نتیجه ای مسابقات بخشی از رسومات امریکایی در ابتدای فصل بهار است.
اولیوا دان بزودی میلیاردر میشود
خبر حرفه ای شدن سازمان ورزش دانشجوی امریکا (بزرگترین سازمان ورزش دانشجوی جهان) در هیاهوی المپیک، جام فوتبال در اروپا و فینال بسکتبال و هاک گم شد. در صد و بیست سال گذشته طبق قانون دانشجویان ورزشکار در دانشگاه های امریکا حق نداشتند از شهرت، محبوبیت و ورزش کردنشان پول دربیاورند. این در حالی بود که دانشگاه ها حق داشتند از این بازیکنان مجانی (البنه بورسیه تحصیلی به انها اعطا میشود) میلیارد ها درامد کسب کنند. اکنون با تصویب قانون در مجالس دولت امریکا هر ورزشکار دانشجو حق دارد از ورزش کردنش بطور شخصی کسب درامد کند. با اینکه دانشگاه هنوز پولی به بازیکن نمیدهد اما خودش حق دارد از مسیر های مختلف کسب درامد کند. راه های کسب درامد دانشجویان به شکل زیر است:
- عقد قرارداد کفش و لباس
- شرکت در تبلیغات
- درامد های ناشی از شبکه های اجتماعی
- درآمد ناشی از بازی های کامپیوتری و کالاهای رسانه ای دیگر
تصور کنید اولیویا دان، ژیمناست دانشگاهی امریکا، که سه و نیم میلیون فالوور تویتر و میلیونها اینستاگرم دارد و تا امروز حق نداشت یک پاپاسی از این لشکر فالور پول دربیاورد اکنون چه کوهی از قرارداد و پول به سمتش روانه میشود. تصور کنید اگر این قانون زمان حضور زایان ویلیامسون در دانشگاه بود چه اتفاقی برای حساب بانکی این جوان می‌افتاد. پیش بینی میکنم این تغییر در قوانین کسب درامد باعث رشد ورزش هایی بشود که تا امروز میلیاردر شدن ورزشکاران آن برای ما قابل تصور نبود. بزودی ژینماست و تیروکمان کش میلیاردر هم خواهیم داشت.
سال دو هزار و شش بود از سر کار بر میگشتم. رادیو پیام روشن بود. گوینده اخبار محلی گفت اولین آل یو کن پلی بسکتبال در کانادا افتتاح شد! منظورش جایی بود که یک بلیط میخری و تمام روز میتونی بسکتبال بازی کنی. بلافاصله ادرس را چک کردم و دیدم توی مسیر ام هست. سر ماشین را کج کردم و برم ببنیم داستان چیه. ادرس منو برد به محوطه یک کارخانه هواپیما سازی قدیمی. اول فکر کردم اشتباه امدم ولی وسط اشیانه های هواپیمای قدیمی دیدم یک تابلوی توپ بسکتبال دیدم. تابلو را به یکی از اشیانه های متروکه نصب کرده بودند. پارک کردم رفتم تو دیدم واویلا! انگار مردم و امدم بهشت بسکتبالیست ها. چهارتا زمین چوب اعلا و براق اندازه قانونی، دستگاه های بسکتبال عین زمین های ان بی ای، روشنایی زمین به حدی بود میشد از پونزده متری سوزن نخ کنی، کنار این چهار تا زمین هم چهار تا نصف زمین بتنی که با توری جدا شده بوده ساخته بودند. دیدم یک اقایی که قیافه اش عین معلم ورزش توی فیلم های دهه هشتاد است ایستاده اونجا با لبخند میپرسه: توی چطوری اینجا را پیدا کرد؟ اینجا بود که با عمو تد اشنا شدم. و این شد پایه رفاقت طولانی ما با یکی از عاشق ترین ادمهایی که در دنیای بسکتبال دیدم.
تد بدنر، در دوران دبیرستان پوینت گارد مدرسه بود و دانشگاه هم بسکتبال بازی میکرد. قد و بالایی نداشت ولی معلوم بود از اون پوینت گاردها بود که زمین را ریاست میکرد. بعد از دانشگاه هم برای موسسات ورزشی مربوط به محله شون بطور داوطلبانه مربیگری و داوری میکرد. تد پایه گذار چهار پنج تا لیگ محلی نوجوانان و جوانان توی شهر بود. تحصیلات تد در زمین بیزنس بود و دو دو تا چار های کار و کاسبی خیلی خوب توی دستش بود. همیشه دلش میخواست یک استادیوم بزنه که تخصصی فقط بسکتبال کار کنه ولی خوب نه پولش را داشت نه امکاناتش را. خودش تعریف میکرد یکبار برای کنسرت موسیقی در سال دوهزار و سه به فرودگاه نیمه متروکه وسط شهر امده بود سالن های بسیار بزرگ و خالی را دید که قبلا اشیانه هواپیما بودند. اینجا بود که جرقه پروژه توی ذهنش زده شد. شروع کرد به کمپین از طریق شهرداری و سازمان مرتبط و دو سه سالی خورد به در بسته تا اینکه کانال زد به مدیر تیم رپتورز، از طریق مدیر با رییس اداره مالیات شهر ارتباط گرفت و از انجا با رییس کارخانه هواپیما سازی. پیشنهاد تد این بود که سالن خالی را تبدیل به سالن بسکتبال کنند و بابت این کار به جای اجاره شرکت هواپیماسازی معافیت مالیاتی بگیرد.
وقتی قضیه سالن حل شد تد افتاد دنبال شرکتی که چوب های زمین را میسازه ، برای اونها هم بابت زمین ها معافیت گرفت و یکی از دیوار های سالن را برای همیشه به تبلیغ سالن اختصاص داد. خلاصه تد با سخت کوشی و هوش بیزنسی که داشت با دست خالی سالن را با بهترین امکانات تجهیز کرد.
سالن تد الان یکی از بهترین جاهای بسکتبال بازی کرد در تورنتو است.
نتیجه اخلاقی این داستان اینکه برای جلو رفتن بسکتبال به ادمهایی که عاشق و کار بلد باشند نیاز داریم. انهایی که من در بسکتبال ایران دیدم یا عاشق بود ولی گاگول و نا بلد یا اگر باهوش و کار بلد بودند عاشق نبودند و دنبال جیب خودشون و دو دره کردن بودجه دولتی.
چند روز پیش یکی از مربیان نونهالان از من پرسید: بازیکنانم وقتی توی زمین میروند خیلی استرس دارند و بد بازی میکنند. چرا استرس دارند و چکار کنم؟ گفتم: بر اساس تجربه من بیشتر ریشه استرس بچه ها خود مربی و والدین هستند. اگر خود شما اعتماد به نفس داشته باشی و استرسی ندی پنجاه درصد قضیه حله. از اون مهم تر استرسی که والدین به کودک وارد میکنند است. باید از پدر و مادر ها بخواهید مرام نامه امضا کنند.
این هم نمونه ای از مرام نامه برای والدین بسکتبالیست های نونهال
مرام نامه برای والدین
- در تمام بازی های، تمرینات و دیگر رویدادهای مرتبط با تیم با روحیه مثبت با همه بازیکنان، مربیان، پرسنل باشگاه ، دیگر والدین و تماشاگران ارتباط برقرارکنید
- کودکتان را تشویق به رعایت قوانین بازی کنید. از انها بخواهید به داور، بازیکنان تیم مقابل، مربیان و تماشاگران احترام بگذارند.
- همه بازیکنان تیم فرزندتان را حمایت کنید. انتقاد یا اعتراض شما به بازیکنان دیگر تیم به این کودکان و خانواده هایشان صدمه میزند و فضای منفی در تیم ایجاد میکند.
- وقتی بازی حساس میشود ممکن است تماشاگران از کودک شما انتقاد کنند یا بر علیه او تشویق کنند. به یاد داشته باشید این کودکان در حال اموختن هستند و اشتباه کردن بخشی از اموختن است. وظیفه شما حمایت از انها در طی مسیر اموختن است.
- به یاد داشته باشید اگر شما سر بازیکن، داور یا مربی داد بزنید این رفتار شما تاثیر منفی روی کودکتان خواهد داشت. نشان دادن روحیه مثبت ، حتی در شرایط سخت، به نفع همه است.
- مستقل از نتیجه، تلاش بازیکنان را مورد توجه و تشویق قراردهید. این کار روحیه مثبی که کودکان میدهد و ارزش تلاش کردن را درک میکنند.
- بدرفتاری با تماشاگران تیم مقابل شایسته نیست. سعی کنید همه با هم از بازی لذت ببرید.
- بازی خوب همه بازیکنان را تشویق کنید. هو کردن به هیچ وجه قابل قبول نیست.
- حتی وقتی تیم شکست میخورد مثبت باشید و تیم را حمایت کنید. نکات مثبت بازی و حرکات موثر بازیکنان را به کودکتان یاد اوری کنید و او را تشویق کنید.
- قلدری سایبری (بدگویی و افترا در اینتریت) به هیچ وجه قابل قبول نیست. چنین رفتاری از سوی شما به حذف بلافاصله شما و کودکتان از تیم منجر خواهد شد.
- سلامت روحی و روانی کودکتان به پیروزی در بازی ارج است.
- شما تضمین کننده فضایی ورزشی و سالم برای کودکتان هستید. فضایی بدون دخانیات، مواد مخدر، داروهای غیر مجاز، بددهنی و توهین.
- با قوانین بسکتبال و قوانین بازی نونهالان اشنا شوید
هرسال در چنین روزهایی طرفداران پروپاقرص بسکتبال دنیا لیگ های حرفه های را رها میکنند و توجه شان را برای یک ماه به هیجان انگیز ترین رقابت های بسکتبال جهان، لیگ دانشگاهی مردان امریکا، متمرکز میکنند. مرحله حذفی این مسابقات امروز رسما افتتاح شد. این مرحله از مسابقات دانشگاهی امریکا، موسوم به مارچ مدنس، بصورت تورنمنت برگزار میشود. تورنمنت به معنای یک حذفی و بازی در خارج از خانه است
فرمت منحصر به فرد این مسابقات به این شکل است که 64 تیم شرکت کننده در این تورنمنت بر اساس رده بندی شان با تیم های به چهار گروه شانزده تیمی تقسیم میشودند. این چهار گروه شامل شرق، غرب، جنوب و غرب میانه ( میدوست) هستند. در هر گروه تیم شانزدهم با تیم اول، تیم پانزدهم با تیم دوم و به همین شکل همه تیم ها با هم بازی خواهند کرد. انتخات این شهر ها به شکلی است که تیمی از مزیت بازی در زمین خانگی بهره نبرد. در پایان این مرحله سی و دو تیم به دور دوم این تورنمنت راه پیدا میکنند. دوره بعدی این مسابقات که در همان شهر ها به همین شکل ادامه پیدا میکنند تا برندگان هر مرحله با هم بازی کنند. در سومین مرحله شانزده تیم باقی میماند که به ان سویت سیکستین ( شانزده شیرین ) میگویند. مرحله بعدی هشت باقی میماند که به ان الیت ایت ( هشت نخبه) گفته میشود و نهایتا چهارتیم نهایی یا فاینال فور در برابر هم قرار میگیرند. در مرحله فاینال فور چهار تیم قهرمان چهار ناحیه به شهر اتلانتا سفر میکنند تا در استادیوم جورجیا دوم بازی مرحله یکی مانده به آخر را انجام دهند. این بازی در شباهتی به بازی نیمه نهایی لیگ های دیگر ندارد چون بازندگان این رقابت ها برای مقام سومی با هم رقابت نخواهند کرد چون مارچ مدنس به غیر از قهرمان هیچ مقام دیگری را نمیشناسد. برنده گان دوبازی فاینال فور به بازی نهایی خواهند رسید که در انجا قهرمان ملی دانشگاه های امریکا در روز هشتم ماه اوریل شناخته خواهد شد
فرمت یک حذفی این بازی ها عامل اصلی هیجان در این رقابت هاست. اگر به بازی های لیگ ان بی ای نگاه کنید میبینید که قوی ترین تیم ها هم ممکن است روزی به ضعیف ترین تیم ها ببازند. نمونه بارز همین اتفاق دو ماه پیش وقتی میامی هیت به تیم ته جدولی واشنگتن ویزاردز باخت است. هر انچه در یک بازی اتفاق میافند تعیین کننده عاقبت یک فصل تلاش تیم هاست . از سوی دیگر چون مزیت خانگی از تیم گرفته شده و همه در زمین بی طرف بازی میکنند انچه در زمین رخ میدهد تعیین کننده نتیجه بازی است
ارسلان کاظمی، عضو تیم قهرمان اورگن داکس، در این رقابت ها در گروه میدوست روز پنج شنبه 21 مارچ در شهر سن حوزه در کالیفرنیا با تیم پرقدرت اوکلاهوما استیت روبرو خواهد شد . این تیم همانی که بلیک گریفین را تحویل ان بی ای داد. .تیم اورگن با رده دوازده و تیم اوکلاهوما با رده پنج وارد این رقابت ها شده. در صورت برنده شدن در این بازی اورگن با برنده بازی نیومکزیکو استیت و سنت لوییس روبرو خواهد شد . در صورت برنده شدن در ان بازی تیم ارسلان با هیولایی این مسابقات ، تیم دانشگاه لویی ویل، به رهبری ریک پتینو روبرو خواهند شد که امیدی به پیروزی مرغابی هایاورگن در برابر این تیم نیست. به هر حال هیچ چیزی در این مسابقات بعید نیست و بارها دیده شده که تیم های رده پایین تر توانسته اند غول های این مسابقات را شکست دهند
نتیجه این مسابقات را از این سایت دنبال کنید و اگر در امریکا زندگی میکنید تمام بازی ها در شبکه تی بی ای، تی ان تی، ترو تی وی و سی بی اس پخش میشود
. تعریف ایرانی مفهوم جوانمردی با عبارت هایی چون دفاع از حق مظلوم و مبارزه به ظالم گردن کش عجین شده. شاید به همین دلیله که ما جوانمردی ها را بیشتر مواقع از ادمهای گنده و پر زور انتظار داریم. شاید هم فرهنگ پهلوانی و عیاری باعث شده که وقتی اسم جوانمردی به میان میاید ناخوداگاه یک کشتی گیر گردن کلفت را تصور کنیم که از ناموس دختران چادر به سر محله در برابر مزاحمت لات و لوت های محل دفاع میکند. در غرب مفهوم جوانمردی تعریفی مشخص و روشن تر دارد. برای این مردمان جوانمردی یعنی چشم پوشیدن از چیزی که خود به ان دلبسته ایم برای دیگری. زیباترین اثری ادبی صادق هدایت « داش آکل» هوشمندانه ترین روایتگر مفهوم غربی جوانمردی است در حالی که در اتمسفری ایرانی رخ میدهد
آنچه هفته پیش در یک سالن بسکتبال کوچک در تگزاس رخ داد و اشک شوق بر چشمان میلیون ها ببینده ای که انرا از تلویزیون و یویتوب دیدیند نمایشگر معصومانه ترین شکل جوانمردی در دوران ما است. تیم بسکتبال دبیرستان کورونادو در شهر ال پاسو در تگزاس برای آخرین بازی فصل عادی اش آماده میشد. مربی تیم که در ابتدای فصل میچل مارکس، نوجوانی عقب افتاده ( در امریکا نمی گویند عقب افتاده. به جای ان از واژه دارای چالش یادگیری استفاده میکنند) را به سمت مدیر تیم انتخاب کرده بود. میچل از کودکی عاشق بسکتبال بود ولی بدلیل مشکلاتی که داشت هیچ وقت نتوانست جدی بسکتبال بازی کند. او در طی فصل عادی در همه بازی ها در کنار تیم بود و از روی نیمکت بازیکنان را تشویق میکرد. اما بازی آخر فصل برای میچل متفاوت بود. مربی تیم تصمیم گرفت که او با یونیفرف تیم روی نیمکت بنشیند. همین که میچل یونیفرف تیم را به تن کرده بود برای او دنیایی از شادی به همراه اورد. او و هیچ کس دیگر خبر نداشت که مربی برای او برنامه دیگری دارد. مربی تصمیم خودش را گرفته بود. دیگر برایش مهم نبود که بازی را ببرد یا ببازد. به هر قیمتی میچل باید به زمین میرفت. تنها یک دقیقه ونیم به پایان بازی مانده بود و تیم کورونادو فقط ده امتیاز از تیم مقابل برتر بود. میچل وارد زمین شد
اینجا بود که تمام سالن شروع به تشویق میچل کردند. هم تیمی ها تصمیم گرفتند میچل زیر حلقه حریف بماند و تمام پاس ها را به او بدهند تا بلکه گلی به ثمر برساند ولی علی رقم تلاش های انها میچل نتوانست توپی را وارد سبد کند. در آخرین پاسی که هم تیمی هایش به او دادند توپ را دست میچل لیز خورد و به بیرون رفت. فقط چند ثانیه به پایان بازی مانده بود و توپ در اختیار تیم مقابل قرار گرفت. این اخرین شانس میچل برای به ثمر رساند گل بود. اینجا بود که معجزه ای رخ داد
بازیکن شماره 22 تیم مقابل جاناتان مونتانیاس پدید اورنده این معجزه بود. او که مسول پرتاپ کردن توپ از دست داده شده ای میچل بود به جایی اینکه به هم تیمی خودش پاس دهد توپ را به میچل پاس میدهد. میچل هم که تنها چند ثانیه فرصت داشت با پرتابی لرزان توپ را به سمت حلقه حریف پرتاب میکند و در برابر چشمان حدقه زده تماشاگران توپ وارد سبد میشود
آنچه بعدا رخ میدهد به زیبایی در این ویدیو تصویر شده
وقتی صحبت از شکستن رکورد در بسکتبال میشود طبیعیه که همه توجه ها به سمت ان بی ای معطوف میشه. همینطور وقتی صحبت از رکورد سه امتیازی به میان میاد اسم هیچ کس به غیر از ری الن به ذهنمون نمیرسه. اما دیروز وقتی رکورد تعداد سه امتیازی گل شده در یک بازی توسط یک بازیکن شکسته شد نه در مسابقات ان بی ای بود و نه اون بازیکن ری الن بود
ربکا گرینول، دختر هفده ساله امریکایی دیشب در یک بازی دبیرستانی در ایالت کنتاکی به تنهایی هفده شوت سه امتیازی را به ثمر رساند و با 51 امتیازی که به تنهایی اورد توانست موجب پیروزی تیمش باشد. او بیست و هشت شوت سه امتیازی زد که هفده تای انها به ثمر رسید. ربکا گرینول متولد ایندیانا است و عضو تیم ملی زیر شانزده سال امریکا بوده و در بازی های قهرمانی جهان دختران در ماه می سال گذشته قهرمان جهان شد. او همچنین عضو تیم سه به سه امریکا هم هست و در بازی های فیبا سال گذشته مدال برنز را بر گردن اویخت. وقتی گزارشگران از او پرسیدند چطور شد که این همه سه امتیاز زدی جواب داد که تیم مقابل دست به دفاع 2-3 زد و همین باعث شد برش زیر حلقه خیلی سخت بشه. من شروع کردم از بیرون شوت بزنم تا کمی دفاع باز بشه ولی خوب وقتی دیدم که شوتها گل میشه این کار را ادامه دادم
رکورد رسمی تعداد شوتهایی سه امتیازی به ثمر رسیده در ان بی ای دوازده سه امتیازیه که مشترکا متعلق به کوبی برایانت از لوس انجلس لیکرز و دانیال مارشال از تورنتو رپتورز است. در ایران که امار صحیحی وجود ندارد ولی تا انجایی که من به یاد دارم رکورد سه امتیازی های گل شده در یک بازی متعلق به بهرام مدرسی ( بازیکن تیم صدا و سیمای تهران ) است که در بازی های قهرمانی کشور در تبریز در سال 1368 شانزده سه امتیازی را در یک بازی به ثمر رساند
وقتی که حسین رضا زاده آن وزنه معروف را بالای سر برد و رکورد جهانی سنگین وزن را شکست یا وقتی که خداداد عزیزی آن گل معروف را وارد دروازه استرالیا کرد همه ما ایرانی ها از ته دل خوشحال شدیم. هیچ وقت فکر کرده اید دلیل اصلی اش چه بود؟ چون آن ورزشکار هموطن ما بود و خودمان را در موفقیت او شریک میدانستیم. اینکه آیا ما برای موفق شدن او کاری کرده ایم یا نه هیچ اهمیتی ندارد همین که او موفق میشود برای کیف کردنمان کافی است. حالا تصور کنید میزان کیف کردن مان را وقتی ورزشکار نه تنها هموطنمان است بلکه بچه محل هم باشد. اینجاست که خر کیف شدنمان شانصد برابر میشود
پرده اول
مکان: ایران، تهران، خیابان سنایی، کوچه بیست دو
زمان: سال ۱۳۶۲
آن زمان ها هنوز ویروس بسکتبال خیابانی به کوچه ما نرسیده بود. گل کوچک هنوز شاه ورزش های اسفالتی بود. در کوچه ما همه بچه ها، شامل من که همیشه دروازه بان بودم، فوتبال گل کوچک بازی میکردیم اما یکی از بچه ها به نام سعید مطهری در کلاس دیگری قرار داشت. سعید از بقیه بچه های محل مسن تر بود و با آن جثه کوچکش با توپ فوتبال معجزه میکرد. یک پا دو پا کردن هم آخر تکنیک بود و کمتر کسی بلد بود یک پا دو پا بزند بدون اینکه کله معلق نشود. یک پا دو پا کردن، هم با پای چپ هم با پای راست، برایش اب خوردن بود. حتی یادم میاید که اون با توپ پلاستیکی دولایه کاری میکرد که معادل پیوت کردن در بسکتبال بود. خلاصه این اقا سعید ما گل سر سبد فوتبال بازهای محل بود و ما کوچکترها خیلی کیف میکردیم که او ما را تحویل میگرفت. مزه افتخار کردن واقعی را وقتی چشیدم که در مسابقات شبانه فوتبال جام رمضان که آن زمان ها زیر چراغ های میدان ارژانتین برگزار میشد چشم بچه های خیابان رسالت و بیست متری ارامنه را در آورد و چپ و راست بهشان لایی میزد. هر بار که سعید مدافعش را با لایی رد میکرد ما کوچکتر هایی که کنار زمین ایستاده بودیم خر غشو می رفتیم و بلند فریاد میزدیم: لایی پونزده زار! (هنوز هم نمی دانم معنی اش چه بود ولی خیلی میچسبید.) بعدش هم هی به این طرف و ان طرفی مان میگفتیم: آین اقا سعید که داره همه را لوله میکنه بچه محل ماست
پرده دوم
مکان: کانادا، تورونتو، خیابان کلارک، دبیرستان دولتی شهر وان
زمان: ژانویه ۲۰۱۳
از بچگی به دلم مانده بود که سالن بسکتبالمان نزدیک خانه مان باشد. در تمام سالهایی که بسکتبال بازی میکردم همیشه شانصد خط اتوبوس و تاکسی من را از سالن بسکتبال جدا کرده بود اما حالا که خرس پیری شده ام ظاهرا دعاهای آن زمانم مستجاب شده و سالن بسکتبالی که بچه ها برای بازی هفتگی اجاره کردهاند نزدیک خانه ما است. این سالن ورزشی متعلق به یک دبیرستان در شمال شهر تورنتو است. دور تا دور سالن بسکبتال پر است از پرچم هایی حاکی از افتخارات ورزشی مدرسه انهم فقط و فقط در بسکتبال! در ویترین افتخارات بسکتبال مدرسه که در ورودی سالن بسکتبال نصب شده پر است از عکس یک دانش آموز سیاهپوست دومتری به نام اندرو ویگینز
اندرو ویگینز، بچه محل تازه یافته من، متولد شهر تورنتو است و هفده سال دارد. وقتی در پانزده سالگی ( سال ۲۰۱۰) اسکاوتهای دانشگاه های امریکا، که این روزها در بشدت در تورنتو به دنبال استعداد هستند، بازی اندرو ویگینز نوجوان را دیدند نتوانستند فک هایشان را که روی زمین پهن شده بود جمع کنند. همان سال نویسنده ای در سایت یی اس پی ان اعلام کرده که دنیا باید منتظر لبرون جیمز بعدی باشد. اندرو در سال ۲۰۱۱ به عنوان بهترین بازیکن دبیرستانی جهان انتخاب شد و در مسابقه نمایشی بین منتخب دبیرستانی های جهان و امریکا چنان بلایی به سر تیم آمریکا اورد که نام خود را به عنوان کوبی برایانت یا لبرون جیمز بعدی ثبت کرد. اندرو اکنون شش ماه اخر دبیرستانش را در یک مدرسه آماده سازی در ایالت ویرجینایی غربی میگذارند تا برای دانشگاه آماده شود. با اینکه هنوز نه ماه با آغاز سال تحصیلی آینده فاصله داریم تیم های دانشگاهی گردن کلفت آمریکا نظیر دوک،اوهایو استیت و کنتاکی در حال معلق و وارو زدن برای جذب او هستند. اندرو ویگینز از همین الان رسما به عنوان انتخاب اول سال ۲۰۱۴ در ان بی ای شناخته شده. او عضو تیم ملی زیر هفده سال و زیر هجده کانادا بود و به تنهایی توانست در مسابقات فیبا برای بسکتبال کانادا مدال برنز با کسب کند. اندرو ویگینز بر عکس همه جوان های مستعد دیگر که یا فقط قدشان بلند است با مثل غزال میپرند، نه تنها پرش باور نکردنی دارد بلکه قدرت شوت زنی از راه دور و نزدیک مثال زدنی دارد. او از هم اکنون برای ان بی اماده است
در سالهایی آینده چشمتان به اندرو ویگینز باشد. آن روزی که اندرو ویگینز چشم و چار لبرون جیمز را در آورد یادتان باشد که این اندرو بچه محل ماست.
استادیوم دوازده هزار نفری متیو نایت خانه تیم اورگن داکس است
ارسلان کاظمی، شانس شماره یک بسکتبال ایران برای شرکت در لیگ ان بی ای، افتاب تگزاس را با آسمان ابری اورگن عوض کرد. اورگن ( یا اورگان) ایالت وسیعی است در شمال غربی آمریکا و همسایه شمالی ایالت کالیفرنیاست. جنگل های کاج و صنوبر وسیع، سواحل زیبای اقیانوس آرام و هوای مه آلو و ابری اورگن مهمترین مشخصه های این ایالت است.
میراث بسکتبال در ایالت اورگن به پررنگی تگزاس نیست اما وجود پایگاه های پر قدرت بسکتبال چون پورتلند تریل بلیزرز و دانشگاه های این ایالت، اورگن را به بهشت بسکتبال دوستان تبدیل کرده. دانشگاه اورگن ( یونیورسیتی او اورگن- با اورگن استیت اشتباه نشود) درسال 1876 در مرکز اورگن شهر یوجین تاسیس شد و یکی از مهمترین دانشگاه های این ایالت است. تیم بسکتبال دانشگاه اورگن، اورگن داکس یا مرغابی های اورگن، جزء تیم های دیویژن یک ان سی دابل ای و در گروه پَک 12 قرار دارد. گروه پَک 12 یکی از پررقابت ترین گروه های ان سی دابل ای است که تیم هایی قدری چون یو سی ال ای برویینز ( تیمی که سورن دارغوسیان عضو ان است)، یو اس سی تروجنز و اریزوتا استیت در آن قرار دارند. اورگن داکس در سال 1939، اولین سال تاسیس ان سی دابل ای، قهرمان این رقابت هاشد و آن مدال تنها مقام قهرمانی این دانشگاه تا به امروز است. سال گذشته تیم اورگن داکس در مجموع 347 دانشگاه و موسسه آموزش عالی در دیویژن یک از نظر امتیاز آوری در هر بازی مقام دهم، از نظر ریباند مقام صدو پنجاه و دوم، از نظر پاس منجر به گل مقام هجدهم و از نظر درصد شوت گل شده چهل و دوم بود که تقریبا همه این آمار ها از تیم قبلی ارسلان، رایس آوولز، بهتر بود. تیم دانشگاه اورگن از نظر مقام آوری تاریخی در مسابقات دانشگاهی آمریکا مقام بیستم را به خود اختصاص داده است. آرن بروکس ( ساکرامتو کینگز) و لوک ریدناوور ( مینه سوتا تیمبرولوز) از دانش آموختگان این دانشگاه هستند و امیدوارم به این نامها ارسلان کاظمی هم افزوده شود.
هیولای خاورمیانه (Beast From Middle east) ، لقبی که هم تیمی هایش به ارسلان کاظمی داده بودند، تصمیم گرفت دانشگاه رایس را ترک کند. او در حالی این تصمیم را اعلام کرد که اصلی ترین بازیکن تیم و آخرین شانس این دانشگاه برای کسب جایگاهی مناسب در رقابت های دانشگاهی سال جاری در آمریکاست.
در خبرها و فیسبوک ارسلان کاظمی آمده بود که سال اینده برای شرکت در یارکشی ان بی ای اقدام خواهد کرد. اگر چه بسیاری از طرفدارانش دوست داشتند که او را در یارکشی همین امسال ببینند اما تصمیم او بر ان شد که یک سال دیگر هم در دانشگاه بماند، درسش را تمام کند و با خیال راحت برای حضور در لیگ اماده شود
ارسلان در فصل های گذشته به عنوان یکی از بهترین پست های پاور فورارد در مسابقات دانشگاهی امریکا شناخته شد. همین چند روز پیش یکی از سایت های معتبر در مورد ورزش دانشگاهی او را به عنوان یکی از ده بازیکن برتر دانشگاه های امریکا در پست چهار ( پاور فوروارد) معرفی کرد و آینده شغلی او را در لیگ حرفه ای بسکتبال آمریکا روشن دید. در این میان ارسلان با تغییر استراتژیک پستش را از پاور فوروارد به فوروارد کوچک یا پست سه تغییر موقعیت داد. دلیل این تصمیم هر چه باشد ارسلان یک سال فرصت دارد خود را به عنوان یک فوروارد کوچک، انگونه که تیم های ان بی ای میخواهند، خود را آماده کنند
ارزیابی هایی که در مورد ارسلان در مطبوعات آمریکا چاپ شده او را به عنوان یک ریباندر قهار، بازیکنی جنگنده و کم اشتباه معرفی کرده. ارسلان با پنجاه و نه درصد شوتهای به ثمر رسیده همین الان هم لقمه چرب و نرمی برای تیم های ان بی ای است. اما پست جدیدی که او برگزیده نیاز های متفاوتی دارد و او باید خود را اماده کند تا آمارهایش به عنوان یک فوروارد کوچک با امارهایش به عنوان یک فوروارد قدرتی برابری کند
مهمترین چیزی که ارسلان باید روی بهبود ان تمرکز کند افزایش دامنه شوتش است. در پست چهار ارسلان عموما یا درون منطقه سه ثانیه و یا در اطراف بیرونی ان حرکت میکند. این دامنه شوت چهار تا پنج متری برای یک فورارد کوچک بسیار محدود است. در اولین گام او باید ضمن بالا نگهداشتن امارهای دفاعی و ریباندش بتواند روی شوتهای دور از شش تا هشت متری کار کند. ارسلان باید روی شوت زدن از پشت سه امتیاز ان بی ای که حدودا یک متر عقب تر از سه امتیازی قانونی فیبا و دانشگاه های امریکاست تمرکز کند
نکته دوم اینست که در حال خاصر تیم های لیگ ان بی ای در به در به دنبال شوت زن هایی میگردند که بتوانند خودشان برای خودشان موقعیت درست کنند نه اینکه روی خط سه امتیاز منتظر بمانند تا توپ به انها برسد و فضای کافی برای شوت داشته باشند. استیو نواک ( فوروارد تیم نیویورک نیکز)نمونه بارز یک شوت زن خوب است که نمیتواند خودش برای خودش موقعیت درست کند . برای اینکه شوتهایش گل شود او باید به اندازه کافی فضا داشته باشد و پاس را در حالی که استقرار کامل گرفته است دریافت نماید. این وضعیت چیزی نیست که در یک بازی ان بی ای زیاد برای یک بازیکن پیش بیاید. در سری بازی های حذفی بین نیویورک و میامی هیت تیم میامی با قرار دادن یک مدافع قابلیت های نواک را به حداقل ممکن رساند. اما در مقابل استاد موقعیت سازی شوت، ری الن از باستن سلتیکس، به مدد توانایی خارق العاده اش در اجرای سریع شوت راه دور و استفاده از فضاهایی بسیار کوچک و شوت در حرکت توانسته به یکی از خواستنی ترین بازیکن های ان بی ای تبدیل شود . انتظار اینکه ارسلان بتواند در سالهای اول پا جای پای ری الن بگذارد معقول نیست اما بازیکنی که او میتواند از هم اکنون .به عنوان الگو ( به لحاظ موقعیت سازی شوت) از او استفاده کند، فوروارد تیم شیگاگو بولز کایل کورور است. کایل کورور که تقریبا فیزیکی مشابه ارسلان دارد توانسته در مدرسه فضاسازی هم تیمی اش، ریچاد همیلتون، هنر پیدا کردن جای خالی و اجرایی سریع شوت راه دور را تکمیل کند. اگر ارسلان بتواند در فصل اینده نشان دهند که توانایی هایی بالقوه برای تبدیل شدن به یک کایل کورور را دارد نه تنها رده اش در جدول یار کشی ان بی ای بالا رفته بلکه تیم هایی زیادی از ان بی ای به دنبال او خواهند بود
رقابت های یک حذفی بسکتبال مردان دانشگاهی آمریکا، معروف به مارچ مدنس، پرهیجان ترین مسابقات بسکتبال دنیا است که هر سال در ماه مارس حتی رقابت های ان بی ای را در سایه خود قرار میدهد. اما خبری که حتی شروع این رقابت ها را تحت شعاع خود قرار داد گزارش رواج مصرف مواد مخدر در بین بازیکنان بسکتبال دانشگاه سیراکیوز بود که امروز به چاپ رسید. طبق این گزارش مقامات این دانشگاه ، که تیمش اکنون رده دوم کل کشور قرار دارد، در ده سال اخیر بارها مصرف مواد مخدر و آزمون های مثبت مواد را زیر سیبلی در کردند و از گزارش این رویداد به مقامات ان سی دبل ای خودداری نموده اند.
در سه ماه گذشته تحقیقات مستقلی در مورد میزان رواج استفاده از مواد مخدر تفریحی ( منظور حشیش و ماریجوانا و موادی از این دست است نه هرويين و کوکایین) بین بازیکنان تیم دانشگاه سیراکیوز از سوی ان سی دبل ای صورت گرفت که در طی ان چهار منبع موثق و مستقل تایید کردند که مقامات این دانشگاه بارها از گزارش مصرف این مواد بین بازیکنان به سازمان ان سی دبل ای طفره رفته اند. فاجعه زمانی بوده که حتی بازیکنانی که تست مواد مخدرشان مثبت در میآمد و طبق قانون داخلی دانشگاه باید از حضور در تمریع منع میشدند، بدون هیچ محدودیتی و با رضایت مدیریت دانشگاه در تمرینات و مسابقات شرکت میکردند. پس از فاجعه سو استفاده جنسی از سوی کادر آماده سازی تیم فوتبال دانشگاه پنسیلوانیا در سال گذشته که زلزله ای در ورزش دانشگاهی آمریکا انداخت، فاجعه سیراکیوز غم انگیز ترین رویدادی بود که دوستداران ورزش‌های دانشگاهی و والدین دانشجویان را شوکه کرد.
ورزش دانشگاه های آمریکا از دیرباز منبع شماره یک درآمد این موسسات آموزش عالی بوده است. برای نمونه دانشگاه رایس، جایی که ملی پوش ما ارسلان کاظمی در تیم بسکتبالش توپ میزند، تنها از طریق درآمدهای مرتبط با ورزش دانشگاهی بیش از دو میلیارد دلار درآمد داشته است. مولد اصلی این درآمدها هم پیروزی تیم های ورزشی است. به همین دلیل دربسیاری از موارد دیده شده که تیم های دانشگاهی تنها برای کسب پیروزی چشم اغماض بر خطاهای بسیاری را میبدند که پایه های آموزش و تربیت که مسولیت اصلی یک دانشگاه است را زیر سوال میبرد. رقابت تنگاتنگ و میلیاردها دلار پول موجود در این صنعت باعث شده که بسیاری از دانشگاه های آمریکا در این هیاهو فراموش کنند که این مسوولت اصلیشان اینست که این جوانان باید از این دانشگاه ها فارغ التحصیل شوند. دانشگاه کنتاکی که یکی از کارخانه های بازیکن سازی بسکتبال امریکاست است هر سال بین شش تا هشت بازیکن سال اولی یا دومی را بی انکه فارق التحصیل شوند به لیگ ان بی ای میفرستند. بسیاری از این بازیکنان هیچ گاه به دانشگاه باز نمیگردند تا فارق التحصیل شوند و هیچ کس هم نیست که بپرسد پس نقش دانشگاه به عنوان یک موسسه آموزشی چیست؟چرا؟ چون تیم کنتاکی هر سال بین شش تیم اول است.
جیم بوهم، مربی بسکتبال سیراکیوز و منتخب تالار مشاهیر بسکتبال، در پاسخ به این گزارش تکان دهنده گفت: من در مورد این موضوع هیچ اظهار نظری نمیکنم و نخواهم کرد.
اما ابرهای سیاه اتهام به این سادگی از آسمان دانشگاه سیراکیوز کنار نخواهند رفت.
اگر فکر میکنید بسکتبال آمریکا سوتی های خرکی وجود نداردِ، سخت در اشتباهید۰
وقتی تیم دانشگاه لویزیانا-لافایت و وسترن کنتاکی در بیست و یک ثانیه به پایان وقت اضافه اول با هم برابربودند، داوران زمین و میز چنان سوتی دادند که نه تنها باعث باخت کنتاکی شد بلکه باعث شد نام همه این داوران در فهرست احمق ترین داوران دنیا ثبت شود۰
ببینید آیا شما متوجه سوتی آنها میشوید؟
در این روزها که بسکتبال ما در شش و بش یقه و یقه کشی است شنیدن حتی یک خبر خوب هم غنیمت است. این خبر خوب باز هم در مورد ارسلان کاظمی ، دانشجوی دانشگاه رایس و تنها نماینده بسکتبال ایران در مسابقات دسته اول دانشگاه های امریکاست. ارسلان دو روز پیش به عنوان یکی از بیست بهترین بازیکن مسابقات پیش فصل در دسته اول دانشگاه امریکا انتخاب شد۰
هر سال بنیاد لوث آولسن، مربی افسانه ای دانشگاه اریزونا که که رکورد دست نیافتنی 780 پیروزی در سی و چهار فصل را به جای گذاشت، مجموعه ای از بهترین بازیکنان دسته اول دانشگاه های امریکا را به عنوان جایزه لوث اولسن معرفی میکند. این جایزه تنها به بازیکنانی تعلق میگیرد که حداقل دو فصل در این مسابقات بازی کرده اند و امسال نام ارسلان کاظمی در کنار نوزده بازیکن برتر از تمامی دانشگاه های امریکا در این فهرست پر ستاره قرارگرفت۰
انتخاب بازیکن برای این افتخار مهم از سوی پنلی ازمتخصصان بسکتبال متشکل از مربیان، بازیکنان ان بی ای، مربیان ان بی ای و تحلیل گران رسانه های ورزشی انجام میشود. در گروهی که به ارسلان رای اعتماد داده اند نامهای چون اندره ایگویدالا (فوروارد تیم ملی آمریکا و قهرمان جهان)، جیسون تری ( گارد تیم دلس موریکس و قهرمان ان بی ای) و استیو کر ( قهرمان چند دوره ان بی ای و تحلیل گر ارشد تلویزیون سی بی اس) دیده میشود۰
این انتخاب برای ارسلان به چه معناست؟
همه میدانیم که ارسلان بازیکن خوبی است، نشریات ورزشی ایران این را قبول دارند، روزنامه های چینی در مورد بازی درخشان او مطالب زیادی نوشته اند، اما هیچ کدام از اینها اهمیت ندارد وقتی کسی مثل استیو کر و جیسون تری ارسلان را به عنوان بازیکن برگزیده انتخاب میکند. اینکه ارسلان در این فهرست بیست نفره قرار گرفته به این معناست که با حفظ همین برتری ، ارسلان در پایان فصل همین سال میتواند به عنوان بازیکن انتخاب شده در مرحله اول یارکشی ان بی ای شرکت کند. قرار گرفتن در مرحله اول یارکشی ان بی ای فرصتی طلایی برای عقد قرارداد تضمین شده و طولانی با مبلغی بالاست. تکیه گاه بسیار مستحکمی برای حضور در بهترین تیم های ان بی ای در سالهای آینده حضور در لیگ است و این یک فرصت طلایی است که ارسلان با تلاش، کوشش و هوشمندی به دست آورده . از این روز به بعد مربیان، اسکاوت های ان بی ای، تحلیل گران رسانه های و دست اندرکاران بسکتبال دانشگاه های امریکا تمرکزی دو چندان بر کسانی که در این لیست نامشان ثبت شده خواهند داشت. ماندن در فهرست بیست بازیکن نخبه دانشگاه های امریکا ، جایی که چهارهزار بازیکن از گوشه گوشه جهان در آن رقابت میکنند کار آسانی نیست و این هدفی است که این جوان ایرانی باید ، در کنار تحصیل، سرلوحه کارش در نه ماه آینده قرار دهند۰