به خدمت گرفته شدن در یک تیم ان بی ای بزرگترین رویداد در زندگی یک بسکتبالیست جوان است. شاید همه مان لحظه اعلام شدن نام یک بازیکن را توسط کمسیونر ان بی ای از تلویزیون دیده باشیم اما کمتر دیده ایم که بازیکنانی که در آن تالار حضور ندارند و نامشان خوانده میشود چه حال و روزی  دارند

در گذشته های دور رسم بر این بود که بازیکنان به سه پست گارد، فوروارد و سنتر دسته بندی شوند.  با پیشرفت بسکتبال این دسته بندی دقیق تر شد و بازیکنان یک تیم به پنچ پست سنتر، گارد راس، گارد شوتزن، فوروارد کوچک و فوروارد قدرتی تقسیم بندی شدند. هر کدام از این تقسیم بندی ها تعریف مشخصی دارد و به مشخصات فیزیکی بازیکن، قابلیت های مهارتی او و مسئولیتهای تخصصی اش در حمله و دفاع مربوط است. شاید در بسکتبال بین المللی این دسته بندی ها تا حد زیادی هنوز هم کاربرد دقیقی داسته باشد ولی در بسکتبال ان بی ای این نوع   دسته بندی رفته رفته دچار مشکل میشود.

آندرو باینم، سنتر تیم فیلادلفیا سونتی سیکسرز در حال کولی دادن به یک داف​ در میهمانی پلی بوی

 ​فکرشو بکنید که شما یک جوون نوزده ساله قد بلند و ورزشکار هستید از یک شهر کوچک. حالا تصور بکنید که یهیویی صاحب چهار پنج میلیون دلار پول و یک عالمه شهرت شدین و در شهر بزرگ یک آپارتمان سوپر لوکس در طبقه چهل و هشتم یک ساختمون خفن در بهترین محله شهر دارین. نه پدری هست که بهتون قر بزنه، نه مادری هست که موی دماغتون بشه، هر غلطی دلتون میخواهد میتونن بکنین. حالا تصور کنید رفیقتون از دم در بهتون زنگ میزنه که در رو باز کن که با برو بچ داریم میایم بساط حال و هول را راه بندازیم. شما که هنوز گوز پیچ هستید که توی این شهر جدید که کسی شما را نمیشناسنه برو بچ از کجا پیداشون شده.  در همین حال در و باز میکنید و یهویی میبینید از سرو کله تون داره در و داف (منظور همون پارتی گرل است ) بالا میره.... چند ساعت بعد  درحالی که هنوز از سر درد دیشب کله تون دنگ دنگ میکنه به خودتون میایین و میبینید روی دستگیره در یخچال یک دونه شورت زنونه گیر کرده و از لوستر مهمون خونه یک سوتین صورتی آویزونه!  وارد توالت میشین که صورتتون را بشورین، میبیند داخل وان یک دختری که توی عمرتون ندیدین لخت مادر زاد خوابیده و داره خرناس میکشه. اونجاست که متوجه میشین خودتون هم لباس درست و حسابی تنتون نیست. با سرعت به سمت اتاق خواب میرین تا یک چیزی پاتون کننین که متوجه میشین دو سه تا دختر دیگه لخت توی رختخواب شما دارن خرو پف میکنن. تازه یادتون میاد که دیشب چه اتاقی افتاد. رفیتون را که زیر میز ناهار خوری در حالی که بطری جک دنیلز خالی را بغل کرده و از حال رفته پیدا میکنید؛ بیدارش میکنید و با هزار بدبختی ده دوازده تا دختری که توی خونه تون ول شدن را جمع میکنه و میبره.  چند ماه بعد از یک دفتر وکالت یک نامه براتون میاد که به دادگاه احضار شدین تا بهتون بگن که شما پدر یک بچه هستین و باید به ننه اش باج بدین تا ساکت بشه!

این سناریوی یک فیلم آبکی نیست. این اتفاقیه که تقریبا برای همه بسکتبالیست های جوون که وارد ان بی ای میشن می افته. اگر خبرها را خوب دنبال کرده باشین حتی بعضی از ابرستاره های لیگ هنوز هم بعد از چند سال با مشکلات مربوط به جفتک اندازی های سالهای اول پولدار شدن شون دست به گریبان هستند ( نمونه اش کریس باش). مشکل عمده این جوون ها رفتار بی پروای اونها نیست بلکه ادمهاییه که دور ورشون را میگیره. مخصوصا زنها و دخترهایی که میخوان خودشون را آویزون ورزشکار های پولدار حرفه ای بکنند. برای این جور زنها که همیشه دنبال این هستند که یک جوون پولدار را تیغ بزنن بازیکن های تازه وارد به آن بی ای هدف کاملا مناسبی هستند به همین دلیل لیگ بسکتبال ملی آمریکا برای اولین بار در قالب برنامه هماهنگ سازی بازیکنان تازه وارد مبحث سکس قبل از ازدواج را به عنوان سرلوحه برنامه به بازیکنان فصل آینده ارایه کرد

لیگ ان بی ای یک مشاور امور خانواده استخدام کرد تا با بازیکنان در مورد نکات حساس روبرو شدن با جنس مخالف و خطرات احتمالی که آنها را تهدید میکند صحبت کنند. علاوه بر این موضوع دلشکستگی و خیانت عشقی هم از عناوین اصلی این آموزش است. کندال مارشال، بازیکن تازه واردی که از سوی فینیکس سانز برای پست پوینت گار برگزیده شده در پایان این کلاس آموزشی به گزارشگر ایی اس پی ان گفت:

خیلی از بچه هایی که اینجا هستن پیش خودشون فکر میکنن که حالا که من دارم این همه پول در میارم حقمه هر گوهی دلم میخواهد بخورم و اگر به دوست دخترم خیانت کنم و برم با کسی دیگه ای بپرم هیچ خیالی نیست. اما این خنگها نمیدونن که وقتی تو توی سفر هستی و داری در شهر دیگه ای مسابقه میدی دوست دخترت داره پول تو را خرج میکنه و با یه مرد دیگه میپره. دنیا اینجوریه

وقتی جمعه از روی تویتر خبررسید که تیم هیوستون راکتس برای عقد قرارداد سه ساله با عمر آشیک (یا همان عاشق خودمان) بیست و پنج میلیون دلارِ بی صاحب را زده زمین، همینجوری سرجام خشکم زد. باورم نمیشد که که کسی برای عمر اشیک اینقدرپول بده . ما که بخیل نیستم ، حالا که دادن ایشالا از شیر مادر حلالترش باشه. چیزی که بیشتر حالمو گرفت این بود که در حالی که عمر آشیک سالی حدود هشت میلیون دلار تضمینی میگیره ، حامد حدادی هنوز نه قرارداد داره و حتی اگه قراردادی بگیره اینقدر به قول جدیدی ها ، قراردادش مثل قرارداد عمر اشیک توپوله

حالا این عمر آشیک کی هست که من داریم با حامد مقایسه اش میکنم و اعصابمو به هم ریخته؟

عمر اشیک بازیکن بازیکن بیست و شش ساله ترکیه ایه که در پست سانتر بازی میکنه. این بازیکن سال 2008 توسط پورتلند درفت شد ولی همون سال به باشگاه فنرباچه قرض دادنش و دوسال ترکیه بازی کرد. او فصل 2010 به تیم شیکاگو پیوست و در این تیم به عنوان سانتر ذخیره دو فصل بازی کرد. در فصل اول متوسط دوازده دقیقه توی زمین بوده و در فصل دوم پانزده دقیقه بازی گرفته. تا اینجا خیلی چیزهاش شبیه حامد حدادیه ولی عمر اشیک قدش پنج سانت هم از کوتاه تره. کارشناس های ان بی ای نظرشون را در مورد بازی این بازیکن ترک اینجوری خلاصه میکنند: عمر اشیک به عنوان یک بازیکن دفاع در داخل محوطه سه ثانیه شناخته میشه، قابلیت بالایی برای بلوک کردن شوتها از خودش نشون داده ولی مهارتهای حمله اش خیلی محدوده و مثل خیلی از بازیکنان بلند قامت در ان بی ای پنالتی زن خیلی ضعیفه

این جمع بندی کوتاه را هر کسی بخونه میتونه تشخیص بده که عمر اشیک نه تنها چیزی از حامد حدادی بیشتر نداره بلکه کمتر هم داره. هم پنج سانت کوتاه تره، که خودش در پست سانتر یک برتری بزرگ برای حامد حساب میشه و هم حامد پنالتی زن و شوت زن بهتریه که اون هم بین بازیکنان بلند قامت نکته مهمیه. حامد المپیک بازی کرده و به عنوان بهترین بلوک کننده شوت شناخته شده و عمر هیچ وقت در المپیک بازی نکرده. حالا با همه این حرفها چرا حامد قرارداد سال گذشته اش به زور به دو میلیون دلار میرسید و عمر اشیک چهار برابر اون پول میسازده

در ایجاد این تفاوت پارامترهای مختلفی درگیر موضوعه که یک تعدادی از اونها در کنترل حامده هست و یک تعدادی شون شاید در کنترل حامد نباشه. اونهایی که در کنترل حامد نیست مثلا اینکه عمر اشیک از طریق درفت وارد ان بی ای شد و اصولا بازیکنانی که از این طریق وارد لیگ میشن را میشه بهتر فروخت. دوم اینکه شاید مدیربرنامه و اجنت حامد به خوبی عمر نیست و نتونسته برای حامد یک تیمی که خوب پول بده را پیدا کنه و سومی اینکه این وضعیت خرتو خر ویزای کار حامد که هر بار که این جوون از آمریکا خارج میشه وارد شدن مجددش با کرام الکاتبین هست یک مقداری روی اعصاب تیم ها رفته و شاید به عنوان نکته منفی برای حامد حساب بشه. شاید هیچ بازیکنی در دو فصل گذشته به اندازه حامد در تمرینات تابستانی باشگاهش غیبت نداشته که اون هم عمده ای تقصیر مشکلات ویزای آمریکاست

اما اگر از این حرفها بگذریم چیزهایی هست که در کنترل حامد حدادیه. حامد از عمر یک چیزهایی کم داره که به خاطر همون مشخصه هاست که عمر اشیک قرارداد های چاق و چله میگیره و حامد هنوز اندرخم تجدید قرارداد یک ساله اش هست. وقتی ویدیوی بازی های عمر اشیک را میبینید متوجه میشین که در هنگام دفاع و حمله بیشتر مواقع اولین بازیکنه که به زمین مقابل می رسه عمر اشیکه ولی حامد بدلیل کند بودن بیشتر مواقع بازیکن آخر تیم در ترنزیشنه. در دفاع عمر اشیک از معدود بازیکنایی هست که همیشه دوتا دستش بالاست و اماده بلوکه کردن توپه درصورتی که حامد نود و نه درصد مواقع هر دوتا دستش پایینه . اگر بازی فاجعه بار ایران و اردن را به یاد داشته باشید یادتون میاد که پایین بودن دست حامد باعث شد که اردنی های کوتاه قد هر وقت دلشون خواست بیان توی سه ثانیه ما. تفاوت دیگه عمر اشیک و حامد حدادی در حرکات انفجاری زیر حلفه است. عمر اشیک تقریبا همیشه وقتی زیر حلقه حمله توپ میگیره یا ریباند میکنه با یک حرکت انفجاری توپ را با دو دست داخل حلقه دانک میکنه، در صورتی که حامد بیشتر مواقع توپ را بصورت تیپ این یا فینکر رول وارد حلقه میکنه و و حتی با قد به اون بلنداش یا اسکای هوک میکنه یا فید اوی جاپ شات! همین تفاوت های دفاع و حمله عمر اشیک را ( علیرقم کمبود هایی که نسبت به حامد حدادی داره) به بازیکنی تبدیل کرده که تیم های بیشتری اون را میخوان و حاضرن بابتش پول های ان چنانی بدهند. در چند مصاحبه اخیر حامد حدادی گفته که داره روی سرعتش کار میکنه. امیدوارم هرچه زودتر ببینم این جوون تونسته این نقص قابل تصحیح را جبران کنه . اون موقع است که مطنم حامد حدادی با قدی بلندش و شوتهای خوبش بازیکن جذاب تر و گرانقیمت تری برای تیم های ان بی ای خواهد شد


 

مایکل جوردن اولین انگشتری قهرمانی خود را در سن بیست و هشت سال و سه ماه بدست آورد . لبرون جیمز اولین انگشتری قهرمانی را در سن بیست هفت سال و پنج ماه بر انگشت کرد

کوبی برایانت اولین جایزه با ارزش ترین بازیکن فینال را در سن سی سالگی کسب کرد؛ لبرون این مقام را در سن بیست و هفت سالگی بدست آورد

شین بتیه، گارد میامی هیت، از جمله معدود بازیکنان حاضر در لیگ ان بی ای است که هم قهرمان این لیگ شده و هم قهرمان لیگ دانشگاه های امریکا ان سی دابل ای بوده است

 در سال 2006 که میامی هیت اولین قهرمانی این باشگاه را بدست آورد، دوین وید با ارزش ترین بازیکن مسابقات فینال شد اما در این دوره مسابقات لبرون جیمز این افتخار را نصیب خود کرد

 بازی پنجم فینال ان بی ای دیشب برای 215 کشور پخش شد. جمهوری اسلامی ایران، قهرمان دو دوره آسیا در رشته بسکتبال در بین این 215 کشور نبود

 لبرون جیمز اولین بازیکنی بود که از سال 2003 توانست جایزه با ارزش ترین بازیکن فصل و فینال را از ان خود کند. در سال 2003 این دو جایزه به تیم دانکن داده شد

 جووان هاوارد، شین بتیه و مایکل میلر سه بازیکن تیم میامی هیت پس از بیش از ده سال در لیگ بودن مزه قهرمانی را چشیدند

لبرون جیمز پس از مجیک جانسون اولین بازیکنی است که توانست مسابقات فینال ان بی ای دو بار به امار تریپل دابل برسد

تعداد انگشتری های قهرمانی لبرون جیمز از اسطوره هایی چون کارل ملون، جان استاکتون، چارلز بارکلی، الجین بی لرو رجی میلر بیشتر است

 

و نهایتا 

دن گیلبرت، مالک تیم کلیولند کولیرز که ادعا کرده بود تیمش قبل از لبرون جیمز به قهرمانی ان بی ای خواهد رسید ، اکنون تحت مراقبت های ویژه برای جلوگیری از خودکشی است