توصیه اول: اگر میخواهید فرزندتان در بسکتبال پیشرفت کند باید بیرون از تمرینات باشگاه هم بسکتبال بازی کند. حیاط مدرسه، تمرین تیم مدرسه، زمین اسفالت پارک نزدیک خانه، پارکینگ منزل، حلقه بسکتبال که تیر چراغ برق کوچه زده اید همه موقعیت هایی است که فرزندتان میتواند انچه در کلاس بسکتبال اموزشی اموخته را در موقعیت واقعی به کار گیرد. هیچ بازیکنی با سه جلسه تمرین در هفته بازیکن نشده.
توصیه دوم: بگذارید کودکتان در داخل خانه بسکتبال بازی کند. یک بازیکن جوان میتواند در داخل خانه میتواند تمرینات بال هندلینگی که نیاز به زدن توپ به زمین نیست را انجام دهد. میتواند تمرینات بال هندلینگ با توپ تنیس انجام دهد. حتی میتواند با خوابیدن به پشت روی کف اتاق تمرین شوت به سمت سقف انجام دهد. اینکه کودک در خانه مداوما دست به توپ باشد به اشنایی یک بازیکن اموزشی با توپ بسیار کمک میکند
توصیه سوم: در تشویق فرزندتان از طریق خرید کفش و لباس ورزشی گران قیمت تا جای ممکن پرهیز کنید. برای تشویق او را به تماشای بازی بسکتبال ببرید. پوستر بسکتبال برایش بخرید. توپ امضا شده بازیکنان بزرگ را برای او فراهم کنید. اگر اصرار دارید فرزندتان در تمرین اخرین مدل و گرانترین کفش و لباس بسکتبال را بپوشد اجازه دهید که فرزندان با تلاش و کوشش به کفش مورد علاقه اش برسد. این باعث میشود که بازیکن اموزشی ارزش تلاش و کوشش را بطور ملموس درک کند
توصیه چهارم: اگر با خط مشی مربی اموزشی یا کمک مربیان مخالف هستید در برابر کودکتان با مربیان درگیر نشوید. انها را در فضای بدون فرزندتان ملاقات کنید و با سوال کردن انها به چالش بکشید. اگر بازهم قانع نشدید به جای اینکه به کودکتان بگویید مربی بی شعور و عقده ایست او را به کلاس یا باشگاه دیگر منتقل کنید. اگر جایگاه مربی و کمک مربی را پیش کودکتان خراب کنید برای همیشه کودکتان به بازیکن غیر قابل هدایت و وحشی تبدیل خواهد شد
توصیه پنجم: اگر فرزندتان پس از یک پیروزی بیش از حد عادی مغرور و خارج از کنترل شد یا پس از یک شکست روح و روانش متلاشی شد سعی نکنید ماهیت پیروزی و شکست او را زیر سوال ببرید. ابتدا اجازه دهید فرزندتان خودش تلاش کند تا این موضوع کنار بیاید. اگر نیاز شد با کودکتان حرف بزنید و جایگاه بسکتبال را در چهارچوب کلی زندگی به کودک یا نوجوان به او یاد اوری کنید و به موفقیت ها یا شکست های دیگر او در زمینه های دیگر زندگی اشاره کنید. از بزرگان بسکتبال برای فرزندتان مثلا بزنید. اینکه چطور مایکل جوردن در تیم مدرسه انتخاب نشد یا چطور سن انتونیو پس از شکست از میامی سال بعد برگشت و قهرمان شد. این دقیقا کاری ایست که بزرگترین مربیان حرفه های جهان پس از شکست یا پیروزی های بزرگ به تیمشان میکنند که جایگاه یک پیروزی یا شکست در تصویر بزرگ زندگی شخصی انها کجاست
توصیه ششم: انتظار شما از پیشرفت فرزنداتان در بسکتبال باید در حد معقول باشد. مثلا اگر فرزند چاق تان به کلاس بسکتبال میبرید تا لاغر بشود بعد از تمرین همبرگر دوبل به حلقوم بچه نفرستید و صبح یک چپه نوتلا نمالید روی ببری خشخاشی اش. اگر هدف شما از کلاس بسکتبال فرستادن اینست که قد جگر گوشه تان بلند شود کلا در راه غلط پای گذاشته اید. اگر خودتان یا همسرتان قد کوتاه هستید کودک تقریبا هیچ شانسی ندارد. اگر قد بلند هستید باز بسکتبال باعث قد بلند تر شدن بچه نخواهد شد. ژنتیک ، تغذیه صحیح، خواب کافی و پاکیزگی هوا عوامل اصلی تعیین کنند میزان رشد انسان هستند
توصیه هفتم: کودکان و نوجوانان بسکتبال را بخاطر پیشرفت، عضو تیم شدن، حرفه ای شدن، پولدار شدن، رقابت با تیم های دیگر یا عضو شدن در تیم ملی انجام نمیدهند. بچهها بسکتبال را فقط و فقط برای این دوست دارند که شادشان میکند وهنگام بازی بسکتبال با دوستانشان لذت میبرند. رقابت طلبی با باجناقتان، پولدار و حرفه ای شدن و فشارهای بیهوده -که این روزها فراوان است- به کودکتان بچه را از ورزش فراری خواهید کرد. اگر فرزندان به بسکتبال بخاطر شاد بودن عشق بورزد تمام ان اهداف دیگر بطور اتوماتیک بدست خواهد امد
توصیه هشتم: برای انهایی که دختر دارند! اجازه دهید دخترتان تا جای ممکن با پسر ها بسکتبال بازی کند. تا سن ده یازده سالگی دختران از نظر بدنی از پسران قوی تر هستند و بازی با پسران هم سن به انها اعتماد به نفس میده. در سن بالای دوازده سالگی پسران از نظر بدنی قوی تر میشوند و این دختر شما را به چالش میکشد که بسیار خوب است و باعث میشود از دختران هم دوره شان قوی تر بشوند. با نگاهی به بسیاری از اعضای تیم های زنان در کشورهای صاحب بسکتبال میبنید خیلی از این بازیکنان با رقابت با برادران ، پسر خاله یا یا پسران مدرسه بازیکن شده اند
توصیه نهم: خوب بودن بازیکن دیگر در باشگاه را به رخ فرزندتان نکشید. این باعث خواهد شد فرزندتان از او منتفر شود. بگذارید بهترین بازیکن تیم بهترین دوست کودک شما باشد. اگر یک بازیکن با بهترین بازیکن تیمش دوست نباشد خود به خود جایگاهش در تیم تنزل خواهد کرد
توصیه دهم: در بسکتبال کودکتان را به چالش بکشید ولی سعی نکنید ارزوهای تباه شده و از دست رفته خودتان را با سو رفتار با کودکتان تحقق ببخشید. کودکان یک ادم مستقل است و حق دارد بسکتبال دوست نداشته باشد. این اصل شاید مهمترین توصیه باشد