مربی گاگول فقط کسی که نیست علم روز بسکتبال نداشته باشه، مربی گاگول کسی است قدرت کلام نداشته باشه، عاشق ارتباط با بازیکن ها نباشه، شخصیت جذابی نداشته باشه و نهایتا عاشق بسکتبال نباشه. برای داشتن همه این ها یک مربی باید مسیر طولانی طی کند که در ایران کمتر دیدم چنین اتفاقی بیفتند. خیلی از دوستان هم میپرسند که میخواهیم مربی بشیم کدام کتاب را بخوانیم که مربی بشویم؟ باور کنید کنید کسی با خواندن کتاب مربی بسکتبال نمیشود. ولی با خوردن خاک سالن در کنار مربیان بزرگ، کسب دانش روز، تجربه شخصی و قرارگرفتن در موقعیت هایی که توانایی مربیگری شما محک بخورد میتوانید مربی شوید.
شاید برایتان جالب باشد در کشورهایی که بسکتبال ادم حسابی دارند آنهایی که از اول مربی میشوند چه مسیری طی میکنند؟
یازده- دوازده سالگی: در کمپ های بسکتبال تابستانی-تعطیلات مسولیت به خط کردن بچه های زیر ده سال را به عهده میگیرند. توپ ها را جمع میکنند. مسولیت تمیزکردن سالن، جمع اوری لباس های گم شده را بر عهده دارند.
دوازده- چهارده سالگی: مسولیت تابلوی امتیازات در تمرین ها و مسابقات اموزشگاهی را به عهده میگیرند، در کمپ های تمرینی داوری میکنند، مسولیت داوری بازی های اموزشگاهی کودکان جوان تر را بر عهده دارند
چهارده - شانزده سالگی: زیر نظر یک مربی بزرگسان مسولیت کمپ اموزشی بسکتبال بازیکنان زیر دوازده سال را به عهده میگیرند، مسولیت کلید سالن بسکتبال و موجودی انبار توپ را دارند، شروع به مطالعه کتابهای مربیان بزرگ میکنند، در کلاس های اموزش رهبری برای نوجوانان شرکت میکنند.
شانزده تا هجده سالگی: کل مسولیت اداره تیم مدرسه را بر عهده دارند. به کمک معلم ورزش مربی تیم مدرسه هستند. در کلاس های پیشرفته اموزش فنون رهبری و مدیریت شرکت میکنند. در باشگاه محله برای بازیکنان تیم ویدیوی بازی ها را اماده میکنند. مسولیت های بیشتری از مربی باشگاه محله میگیرند.
هجده- بیست سالگی: در تربیت بدنی دانشگاه به صورت داوطلب هماهنگ کننده تیم میشوند. امار جمع میکنند. ویدیوی تیم را ادیت میکنند. برای بازی های تیم در دانشگاه برشور پخش میکنند. مسول سایت بسکتبال دانشگاه میشوند.
بیست- بیست و دو سالگی: تلاش میکنند در کنار مربی دانشگاه قرار بگیرند. کارهایی که مربی لازم دارد انجام میدهند. از کمک مربیان تیم کار کردن انفرادی با بازیکنان را میاموزند. در عین حال در چهار سال دانشگاه خواندن درباره علم ورزش، تاریخ ورزش، کتاب های خاطرات بازیکنان و مربیان، کتاب های علمی بسکتبال، دنبال کردن سایت های بسکتبال کار روزانه انهاست.
پس از فارق التحصیلی از پیدا کردن کار به عنوان کمک مربی در تیم های اموزشگاهی یا باشگاهی کوچک کار را شروع میکنند. در باشگاه بدن سازی محله با ورزشکاران و نحوه پرورش انها اشنا میشوند. روی علم روانشناسی، مدیریت، جامعه شناسی بیشتر تحقیق میکنند.
بعد از چند سال کمک تیم های مدرسه بودن سعی میکنند به عنوان مربی اصلی در کمپ تابستانی کار بگیرند. به عنوان مربی تیم مدرسه کار داوطلبانه پیدا میکنند. چه دبستان و چه دبیرستان ولی ارتباط را با دانشگاه حفظ میکنند.
در این سالها تلاش میکنند رده ها و کلاس های مربیگری کشورشان شرکت کنند اهسته اهسته مدارج ملی مربیگری را طی کنند.
و از این مرحله به بعد این میزان تلاش، استعداد، شانس و روزگار است که تعیین کننده بالاتر رفتن یک مربی جوان میشود. یکی از شانس های بزرگ مربیان جوان برای رسیدن به مراحل بالاتر همجواری و شاگردی کردن مربیان بزرگ است که میتواند میان بر بزرگی برای مسیر شغلی یک مربی جوان باشد. یک بازی کنار دست یک مربی بزرگ نشستن یا گوش دادن به حرفهای او میتواند از سالها کلاس مربیگری و ده ها کتاب بسکتبال موثر تر باشد.