همین چند روز پیش یک سری عکس از بزن بزن های بازی فینال جام باشگاههای غرب آسیا رو تو اینترنت پیدا کردم که فکم اومد پایین! اخه من این بازی رو از تلویزیون شبکه سه بصورت زنده نگاه کردم ولی این صحنه ها توش نبود. اینجا جا داره یک ایول سنگین به برو بچه های مونتاژ تلویزیون شبکه سه بگم که چنان حرفه ای واقعیت رو جلو چشمت دوخت و دوز میکنن که ده تا فتوشاپ باید جلوشون لنگ بندازه۰
حالا هدف از این همه ابروداری و حیای ما ایرانی هاچیه؟ میخواهم یک وقت بچه های کوچیک دعوا نبینن تا بد آموزی نشه. يا میخواهیم بگیم همه بسکتبالیست ها دکتر مهندسن و وقتی دعوا میشه حداکثر به همدیگه میگن بد بد بد! راستشو بخواهید من که چهار شاخ موندم چطوره این کانادایی ها که از بچه گی همش کتک کاری های بازی هاکی (که عمرا دعوای بازی مهرام پیشش نازو نوازشه) رو شب و روز توی تلویزیون میبینند ولی مثل ما سر چهار راه برای یک بوق اضافه روی همدیگر قفل عصایی٫ زنجیر و قمه نمی کشن و فک و فامیل یکدیگر رو یاد نمیکنن۰
همه اینا رو گفتم ولی این شرم و حیای ما ایرانی هاست که منو کشته۰