دیروز با یکی از همکارانم ناهار می خوردم و طبق معمولِ نود و نه درصد حرفهای مردان در آمریکای شمالی ٫حرف به ورزش کشید شد. من از بسکتبال گفتم و او هم از هاکی روی یخ یا بقول همشهرهای هاکی. راستی یادم رفت بگم که محل این مکالمه در شهر آشاوا در چهل کیلومتر شرق تورنتو بود. شهر اشاوا یکی از جاهایی در دنیا است که بیشترین بازیکن هاکی را تولید میکند و یک عالمه از بازیکنان لیگ ملی هاکی(معادل ان بی ای خودمان) از این شهر هستند۰
همکارم گفت که در ساعات خارج از وقت اداری کارش اینه که به بچه های کوچک هاکی یاد بده و دو سه تا تیم هاکی داره. موضوع برام جالب شد و ازش خواستم بیشتر برام توضیح بده داستان چیه. همکارم گفت که ما بچه ها رو از چهار سال میپذیریم! (تصورکنید بچه چهار ساله در لباس کامل هاکی). ازش پرسیدم هفته ای چند جلسه تمرین میکنید. گفت هفته ای چهار جلسه بعد از ظهر ها و سه جلسه صبح قبل از مدرسه۰ تازه اخر هفته ها هم تورنمنت دارن و بیاید بازی کنند۰
یه حساب سر انگشتی کردم یه بچه اشاوایی بطور متوسط در یک هفته شانزده ساعت تمرین میکنن و شش ساعت هم بازی میکنند. ازش پرسیدم کی پول این برنامه های رو میده.گفت خانواده ها به ازای هر بچه ماهی دویست و پنجاه دلار برای تمرین و حدودا دویست تا سیصد دلار هم هزینه رفت و آمد و هتل برای شرکت در لیگ. یعنی یه چیزی توی مایه های ششصد دلاردر ماه خرج هاکی بازی کردن یه بچه چهار ساله است. برای اونهایی که اینطرف ها زندگی نمیکنن توضیح بدم که ششصد دلار در ماه اینجا خیلی پوله. خودش قسط ماهانه یه خونه یا هزینه خرید یه بی ام وی اخرین مدله . تازه لباس و ساک هاکی خودش تا هزاروپونصد دلار آب میخوره. همکارم گفت که خیلی از خانواده ها دو یا سه تا بچه شون رو گذاشتن هاکی بازی کنن۰
بیخود نیست که هاکی کانادا٫ یک کشور سی میلیون نفری چپ و راست در همه رده های سنی قهرمان جهان میشه. وقتی پدر و مادر ها از وقت و پولشون میزنن و همه چیز رو در خدمت ورزش میگذارن این ورزش در این کشور هرگز افت نخواهد کرد۰