بسکتبالیست های نوآموز فکر میکنند مربیان بسکتبال دوست دارند هر کسی شوتش خوب است شوت بزند و کسی که شوت زن خوب نیست شوت نزند. این اشتباه محض است. مربیان بسکتبال دوست دارند کسی که شوتش خوب است شوت خوب بزند. یعنی انتخاب مکان، زمان و نوع شوت او صحیح باشد
شوت خوب شوتی است که بازیکن با کمترین دفاع ممکن اجرا کند. مثلا وقتی که دو سه تا دفاع روی بازیکن است بیشتر شوت ها غلط است حتی اگر بازیکن بهترین شوت زن باشد. نمونه بارز این شرایط جی ار اسمیت، گارد کلیولند کولیرز، است که بسیاری شوت زن خوبی است اما بسیاری از شوتهایش با حداکثر دفاع انجام میشود.
شوت خوب شوتی است که زمان صحیحی از بیست و چهار ثانیه حمله ای اجرا شود. اینکه یک بازیکن توپ را جلو بیاورد و قبل از اجرای نقشه حمله ای در همان چند ثانیه اول شوت بزند، حتی اگر بهترین شوت زن تیم باشد، اشتباه است. نمونه بارز این شرایط را در پلی اف پارسال از راسل وستبروک دیدیم که تاثیر منفی روی درصد شوت او گذاشت و نهایتا موجب حذف تیمش شد.
شوت خوب شوتی است که از نقطه صحیح اجرا شود. نقطه ای از زمین با که با مهارت بازیکن همخوانی دارد. مثلا اگر بازیکنی برد شوت بیشتر از پنچ متر ندارد حتی اگر روی سه امتیازی بدون دفاع توپ بگیرد نباید اقدام به سه امتیازی کند.
شوت خوب شوتی است که بازیکن انرا تمرین کرده باشد. مثلا اگر بازیکنی شوت فینگر رول بالای تخته (از انهایی که استفن کری استادش است) تمرین نکرده حتی اگر گل خالی لی اپ میکند نباید اجرا کند. یا اگر بازیکنی شوت از روی دریبل را تمرین نکرده باشد و همیشه در پس از دریافت توپ شوت میزند باید عین همین را در شرایط مسابقه اجرا کند.
شوت خوب شوتی است که متعادل باشد. اجرای شوت های نامتعادل نظیر استپ بک یا رانر باید انتخاب هر بازیکنی باشد. شوت سخت و نامتعادل دقیقا همان چیزی است که تیم مقابل میخواهد.
در جمع بندی اینکه مربی دوست دارد بهترین شوت زن تیم بهترین انتخاب شوت را بکند. حتی اگر بازیکنی بهترین شوت زن تیم نیست مربی میخواهد انتخاب شوت صحیح انجام شود. انتخاب شوت خوب با همراه مستمر همان شوت در زمان کوتاه منجر به بالا رفتن قابل ملاحظه درصد شوت بازیکن در شرایط مسابقه ای میشود.