بازی امروز بین بی وای یو و دانشگاه گونزاگا، جدا از اینکه بازی قشنگی بود،ارزشهای آموزشی زیادی هم داشت. من توصیه میکنم مربی ها جوون این بازی رو هر جوری شده ویدیوی این بازی را بدست بیارن و لحظه به لحظه اش رو با تیمشون مرور کنند.
تیم بی وای یو از نظر قد خیلی کوتاه تر از گونزاگا است و همچنین یکی از بهترین بازیکنان تیم به دلیل احمقانه ای نمیتونست بازی کنه. همین وضع قاراشمیش باعث میشد که تقریبا تمام موقعیت های زیر حلقه ، چه در حمله و چه در دفاع ،به نفع گونزاگا باشه. مربی بی وای یو مجبور بود که هر جوری شده دفاع تیم گونزاگا رو باز کنه. این کاریه که تقریبا هیچ کدام از تیم های بسکتبال باشگاهی ایران و حتی تیم ملی ایران نمیتونست انجام بده.
برای باز کردن یا بقول خارجی ها استرچ کردن دفاع، دو راه بیشتر وجود نداره . راه اول اینکه که توپ رو به شکلی به چرخش در بیاره که با حد اکثر دو پاس توپ از سمت قوی به سمت ضعیف (سمت قوی= نیمه ای از حمله که توپ در آن قرار داره، سمت ضعیف= نیمه از زمین حمله که توپ در آن قرار نداره) منقل کنند. این کار البته کار راحتی نیست و خطر اینو داره که توپ دزد توسط دفاع دزدیده بشه.
روش دوم که روشیه که تیم اوکلاهوما ثاندر هم ازش زیاد استفاده میکنه و امروز بی وای یو آن رو به بهترین شکل پیاده کرد. روش کار اینکه باید یک بازیکن داشته باشید که مثل جیمی فردت. بازیکنی که بتونه از یک متر و نیم پشت سه امتیاز حدود چهل درصد از مواقع توپ رو گل کنه. در نظر اول ممکنه احمقانه به نظر برسه که سه امیتازی که یک متر و نیم پشت خط سه امتیازیه که امتیاز بیشتری نداره؟ نکته در اینجاست که اگر بازیکن شما از یک متر و نیم پشت سه امتیازی بتونه خطر ساز باشه، همین میتونه باعث بشه که دفاع حریف به سمت بیرون کشیده بشه. همین باعث میشه که در پست بالا فضایی به شعاع سه متر باز بشه که فوروارد ها و سنتر بتونن اونجا توپ بگیرن و با کمترین دردسر توپ را به ثمر برسانند. اگر قرار باشه ایران با تیم های اروپایی رقابت کنه، ما باید بازیکنانی تربیت کنیم که برد شوت بسیار زیادی داشته باشند.
خلاصه این بازی را ببنید تا موضوع دستتون بیاد.