من همه کار کردم...٫ با این جمله ای بود که شکیل اونیل خبر بازنشسته شدنش را در پیغامی کوتاه برای دوست دارانش فرستاد. او پس از نوزده فصل، چهار قهرمانی ان بی ای، یک مدال طلای المپیک و ده ها افتخار دیگر بالاخره کفشها را آویخت.
ستاره های دیگری چون دیوید رابینسون، اسکاتی پیپن و رابرت هوری هم بوده اند که با قهرمانی های بیشتری نسبت به شکیل اونیل بازنشسته شده‌اند اما تاثیری که اونیل بر روی بسکتبال گذاشت بیش از هر بازیکنی دیگری در سی سال اخیر بوده است. او نه تنها به لحاظ فنی بسکتبال را برای همیشه عوض کرد بلکه تصویر بسکتبالیست‌ها حرفه ای، که در دهه هفتاد و هشتاد، تصویری مخدوش بود را چنان تغییر داد که اکنون بسکتبال دوباره ورزش مورد علاقه خانواه ها شد.
شکیل اونیل با اتکا به اندازه‌های منحصر بفردش، تعریف جدیدی برای پست سانتر در بسکتبال ارایه کرد. او اولین بازیکن ۲۱۶ سانتی ان بی ای بود که میتوانست به سرعت گاردهای در زمین حرکت کند. تنها کسی که ادعای چنین قابلیتی را داشت ویلت چمبرلین، اسطوره بسکتبال جهان، بود. قبل از حضور شکیل اونیل در بسکتبال سانترها برای امتیاز آوری مجبور بودند به شوتهای بسیار پیچیده روی بیاورند. شوتهایی که به حدی پیچیده بود که با بازنشسته شدن یک بازیکن برای همیشه به بایگانی بسکتبال سپرده میشدند. شوتها هوک کریم عبدالجبار به حدی پیچیده بود که بعد از بازنشسته شدن او کس دیگری حتی تلاش نکرد این حرکت را امتحان کند. مجموعه رقص پا، چرخش های بسیار ظریف و شوتهای فیداوی حکیم اولاجوان مثل یک اجرای باله کلاسیک انچنان دقیق بود که حرکات پشت به حلقه او وارد کتاب های درسی بسکتبال جهان شد اما شکیل اونیل نظر دیگری داشت. او پس از دریافت توپ نیاز به شوتهای پیچیده کریم یا اجرای باله حکیم نداشت . او توپ را با دو دست مستقیم به داخل سبد میکوبید و اگر در این راه کسی او را دفاع می کرد یا مرتکب خطا میشد یا آن دفاع آخرین دفاع او در این بازی بود. شاید هیچ بازیکنی در تاریخ ان بی ای نتوانسته باشد از لحاظ قدرت بدنی مدافعان را تحقیر کند. حضور بازیکنانی چون دوایت هوارد و جاش اسمیت را به راهی که شکیل در بسکتبال باز کرد مدیون هستیم.
تاریخ ان بی ای شاهد بازیکنان بزرگی بوده است. باب کوزی، که ظرافت در دریبل کردن را وارد بسکتبال کردند. مایکل جورن که روحیه برتری جویی به اوج خود رساند. شکیل اونیل با اتکا به شخصیت شوخ طبع و سرزنده اش تصویر بسکتبالیست حرفه ای را در نگاه خانواده ها برای همیشه عوض کرد. در دهه شصت و هفتاد میلادی، دوره لیگ ای بی ای، بسکتبالیست های حرفه ای دلقک هایی بودند که از استفاده هیچ نوع مواد مخدری پرهیز نمیکردند و خشونت بی حد و حصر نمک زندگیشان بود. لیگ ان بی ای در دهه هشتاد با این تصویر مبارزه کرد ولی تصویر غولاهای خشنی که میلیونها دلار پول میگیرند و زندگیشان زن و شب نشینی است را جایگزین کرد. حتی در دهه نود این تصویر با لات بازی و قانون شکنی در کلوب های شبانه دامن این ورزش را لکه دار کرد. زندگی شکیل اونیل نشان داد که تفریح، میلیون ها دلار پول در آوردن و تحصیل کردن (شکیل اونیل دارای درجه پی اچ دی در رشته مدیریت منابع انسانی است) با هم منافاتی ندارد. حضور شکیل بود که باعث شد که خانواده ها بچه هایشان را به سالن های بسکتبال آوردند.
شکیل اونیل بازنشسته شد ولی این پایان این گنده بَک دوست داشتنی نخواهد بود. تقریبا همه معتقداند که شکیل اونیل بزودی به یکی از ستاره های تلویزیونی و صنعت تفریحات تبدیل خواهد شد.