هفته پیش فدارسیون بسکتبال ایران اعلام کرد که در در پی چند ماه مذاکره بالاخره ممت بچرویچ را برای هدایت تیم ملی بسکتبال بزرگسالان انتخاب کرده. ممت
همین که فدراسیون بسکتبال ایران در این اوضاع شیرتو شیری دنیا و مملکت توانسته مربیی با این ابعاد و اندازه برای تیمش پیدا کند خودش یک ایول اساسی داره. البته هنوز تا اینکه بچرویچ کارش را شروع کند چند ما فاصله داریم و در این چند ما ممکن است اتفاقاتی بیفتند که از بسکتبال آخرین اولویت زندگی ما ایرانی ها به حساب آید. در مصاحبه ها و گزارشهایی که در مورد عقد قرار داد با این مربی در رسانه های فارسی زبان آمده فقط به معیارهای مسلمان بودن ، باج ندادن به ستاره ها و تجربه سرمربیگری ملی بزرگسالان داشتن اشاره شده است
اینکه یک مربی خارجی مسلمان است تا حدی برای خود فدراسیون مزیت است. دیگر لازم نیست برایش توضیح دهند که چرا در یک ماه از سال بازیکنان تیمش نباید غذا بخورند و مسابقات ورزشی ساعت یازده شب شروع میشود یا اینکه دیگر لازم نیست نگران نیازمندی های ویژه مربی خارجی ، در راس آنها مشروبات الکلی ، باشند. اما مسلمان بودن او هیچ کمکی در بهتر شدن وضع بسکتبال ایران نخواهد داشت. من با آنهایی که معتقند چون او هم مثل ما مسلمان است با فرهنگ ما آشناست مخالفم. فرهنگ ما ایرانی ها ملغمه ایست که حتی خود ایرانی هایی که سالهایی زیادی خارج از کشور زندگی کرده اند زیر و بم آنرا به درستی درک نمیکنند . چه برسد به یک اروپایی که تمام عمرش را در کشورهایی اروپایی به مربیگری مشغول بوده
یکی دیگر از دلایلی که برای انتخاب او آورده اند، محکم بودن و باج ندادنش به ستاره های تیمش است. اشاره شده که او پیش از جام جهانی ستاره تیم اسلونیا ، بنو اودری، عملا از تیم اخراج کرده و این نشان دهنده محکم بودن اوست. حتی اگر او مربیی باشد که حاضر است بازیکن ان بی ایی اش باج ندهند چنین چیزی در ایران کاربرد نخواهد داشت. باج ندادن یک مربی هنگامی کاربرد دارد که فدراسیون و کادر مدیریت تیم ملی از او پشتبانی کنند. من در جبین این فدراسیون نمیبنم اگر خدای نخواسته این مربی با صمد یا مهدی کل کل کند آنها پشتی مربی را بگیرند. البته اینکه مدیریت ها پشتی بازیکنان را بگیرند در تیم های ان بی ای هم رخ داده ؛ مثل همین داستانی که پارسال برای جری اسلوان مربی تیم یوتاجز رخ داد
آخرین چیزی که در مورد این مربی مطرح شده اینست که او تنها مربیی است که تجربه سرمربیگری تیم های ملی بزرگسالان یک تیم رده بالا را داشته . جالبی قضیه اینه که وقتی ممت بچرویچ از سمت مربیگری تیم اسلونیا برکنار شد فدراسیون این کشور کسی را جایگزین او کرد که او هم تجربه سر مربیگری ملی نداشت ولی تجربه مربیگری رِئال مادرید و بارسلون را داشت. اینکه یک مربی، انهم در رده مربیان طراز اول باشگاهی اروپا تجربه هدایت تیم های ملی را نداشته باشند برای گرداندن یک بسکتبال مثل تیم ملی ایران کافی است و تاکید روی تجربه این مربی بیش از حد به نظر میرسد
امیدوارم که شرایط دنیا و این مربی به شکلی جلو برود که او طبق قراردادش در فروردین امسال سکان مربیگری تیم را به عهده بگیرد