بازی اول فینال ان بی ای در خانه اوکلاهوما با نتیجه 105 بر 94 به سود اوکلاهوما ثبت شد. درخشش قابل انتظار کوین دورنت و راسل وست بروک بر برتری سیزده امتیازی میامی هیت در نیمه اول چربید. اوکلاهوما ثاندر در حالی وارد این سری میشود که از سوی جامعه بسکتبال آمریکا به عنوان تیمی که بیشترین شانس را برای کسب قهرمانی دارد با میامی هیت رقابت میکند. دلیل اصلی تمایل بیشتر دوست داران بسکتبال به اوکلاهوما اینست که ثاندر را « تیم » بهتری میدانند . واژه کلید در این مقایسه لغت تیم است، به این معنا که در پیروزی های این تیم بازیکنان بیشتری دخیل هستند در صورتی که میامی هیت در مقابل مجموعه ای ناقص از بازیکنان به همراه چند ابر ستاره است و فقط تعیین کننده لبرون جیمز میباشد

 اما نگاهی گذارا به جدول آمار بازی چیز دیگری میگوید. میامی هیت در بازی دیشب پنج بازیکن با امتیازات دو رقمی داشت و اوکلاهوما تنها سه بازیکن (سرج ایباکا با ده امتیاز در جدول بالا نیست) . در این بازی تیم میامی هیت از نظر تقسیم بار امتیاز آوری بسیار شبیه سن آنتونیو ، یکی از بهترین تیم های لیگ بود. اگر چه بازیکنان دیگر اوکلاهوما که امتیازشان تک رقمی بود ، نظیر نیک کالاسون، از نظر ریباند همکاری موثری داشتند اما میامی هیت هم با 12 ریباند از سوی یودانیس هزلم، که او هم امتیاز تک رقمی داشت، وزنه تیمی را به سوی میامی هیت سنگین تر میکند. اما انچه عامل شماره یک باخت میامی هیت بود، قدرت غیر قابل تصور کوین دورنت در امتیاز آوری و عدم وجود روشی مشخص برای مهار این ابر ستاره است. طوفانی که دورنت در کوارتر چهارم بر پا کرد نشان داد که نقش تعیین کنند در اوکلاهوما را تیم تعیین نمیکند بلکه یک یا دو بازیکن تعیین میکند. مقایسه این دو تیم نشان میدهد که در بازی های سطح بالا در ان بی ای نهایتا این قدرت ابر ستاره های تیم است که کفه ترازو را برای یک تیم سنگین تر میکند