امروز داشتم مصاحبه یکی از روزنامه های ایران با سر مربی خارجی تیم ملی بسکتبال را میخواندم . این مصاحبه پس از بازی های غرب اسیا انجام شده . بعد از خواندن این مصاحبه و لحن صحبت کردن این استاد متوجه شدم اگر فدراسیون بسکتبال ایران به اسلونی سفارش تربیت یک .مربی با فرهنگ دودوزه بازی ایرانی میداد هم نمیتوانست کسی به خوبی این مرد پیدا کند. فرازهایی از این مصاحبه
ملی پوشان گرسنه نیستند. حریص پیروزی نیستند
بسكتبال ایران گشنه و جاه طلب است. شما مسائل را خوب بیان میكنید
جواد داوری آسیب دیده بود و به اصرار میخواست وارد زمین شود و من تنها برای شخصیتی كه داشت 3 دقیقه به او فرصت دادم. این آمار درست نیست و شما میتوانید به دفتر من بیایید تا آمار دقیق را به شما نشان دهم.وقتی مصاحبه کننده از او پرسید چرا جواد داوری که مصدوم بود به تایید امار بازی ها پانزده دقیقه به میدان رفت ؟ او جواب داد جواد داوری آسیب دیده بود و به اصرار میخواست وارد زمین شود و من تنها برای شخصیتی كه داشت 3 دقیقه به او فرصت دادم. این آمار درست نیست و شما میتوانید به دفتر من بیایید تا آمار دقیق را به شما نشان دهم
همان طور كه گفتم بدترین برنامهریزی را غرب آسیا دارد. بدترین رفتارها را با ایران انجام میدادند. بدترین داوریها را شاهد بودیم. حتی تابلوی 24 ثانیه نداشتیم و در نهایت نیز میبینیم اطلاعات نادرست به مخاطبان میدهند
من تنها از داشتن چنین بازیكنانی افتخار میكنم، بازیكنانی كه در هر مسابقه 5 بر علیه 8 نفر بازی میكردند چرا كه باید برابر تیم داوری نیز مبارزه میكردند
چه اهمیتی دارد كه در غرب آسیا قهرمان شویم. هدف من چیز دیگری بود
هدف اصلی من قهرمانی در جام ملتهای سال آینده است و تا آن هدف در هر مسابقهای كه باختیم نگران نخواهم بود و شما میتوانید هرچه میخواهید بنویسید
باخت برابر لبنان برای من اهمیتی ندارد
به نظر من ما در پیدا كردن بازیكنان دورگه باید تلاش كنیم، بازیكنانی كه بتوانند به درد تیم ملی بخورند و به ما كمك كنند
این گوشه های بود از صحبت های این مربی خارجی. اولین نکته اینکه ما نفهمدیدیم بالاخره بسکتبال ایران گشنه است یا نیست . تکلیفمان را روشن کن. در مورد جواد داوری و دعوای پانزده دقیقه یا سه دقیقه، من کاری به اینکه امار کنفدراسیون غرب اسیا غلط است یا نه ندارم ؛ چیزی که بسیار زیباست اینست که این مربی بین المللی و کارکشته به احترام به شخصیت یک بازیکن مجروح او را به داخل زمین میفرستند. دست مریزاد. منظور ایشان اینست که صدمه دیدن بیشتر یک بازیکن اصلی تیم ملی یا خراب کردن کل بازی بدلیل مصدومیت از اینکه یک بازیکن به احساسات و شخصتیتش بر نخورد اهمیت بیشتری دارد
در مورد اینکه سالن بازی رسمی رقابت های غرب آسیا تابلوی بیست چهار ثانیه نداشت واقعا گلی به جمال تو مربی بین المللی که اجازه دادی بازیکنانت در زمین غیر استاندارد رقابت کنند . احتمالا اگر کنفدراسیون غرب اسیا مسابقات بعدی را در زمین اسفالت و با استفاده از توپ کاموا به عنوان توپ بسکتبال برگزار کند ایشان هم بازیکنان چند صد میلیونی تومانی ایران را به زمین میفرستند و بعد که به ایران برگشتند و مطمئن شدند که مقامات عربی کنفدراسیون اسیا صدای ایشان را نمیشوند انوقت است ناله واحسرتا سر میدهند
در مورد اینکه بازیکنان ایران 5 به 8 بازی میکنند ( یعنی اینکه سه داور زمین هم جز تیم حرف هستند) دوست دارم بدانم اگر یکی از مربیان حاضر در لیگ برتر خودمان در مورد داوران لیگ چنین زبان درازی بکند کمیته انضباطی فدارسیون با او چه خواهد کرد. تصورم اینست که مهمت بهتر بود یکی دوسالی مربی لیگ میشد تا میزان آزادی بیان در بسکتبال غرب اسیا اشنا شود. البته اگر هم مهمت در لیگ ما مربی گری نکرد مهم نیست فقط کافیست با آن مربی که نیروی انتظامی او را به دستور داور کت بسته از سالن بسکتبال بیرون برد گپی بزند تا گوشی دستش بیاید که زبان درازی در ایران چه عواقبی دارد
برای اولین بار در عمرم از یک مربی میشونم که میگوید : چه اهمیتی دارد که قهرمان شویم. من هدفم چیز دیگری است. جالب است که همین مربی در همین مسابقات از بازیکنانش انتقاد میکند که چرا انگیزه رقابت ندارند
و نهایتا میفرمایند که باید در جذب بازیکنان دو رگه تلاش کنیم .... وایسا ببینم! مگه استفاده از بازیکنان دورگه توسط تیم های عربی چیزی نیست که سخن گویان فدارسیون بسکتبال ما مدتهاست از آن مینالند؛ چطور شد که خودمان هم مثل عرب ها دنبال بچه های ایران تبار در خارج هستیم
دمت گرم مهمت؛ نیومده از خودمان دو دره تر شدی