ازیکنان جوان زیادی برای من سوالاتی از قبیل «نمیدونم چرا توی بازی هر چی بلدم یادم میره» یا «چطوری میتونم دقیقه های بیشتری بگیرم» یا حتی «فرم شوت زدم خرابه چکار کنم» را از من میپرسند. برای پاسخ به این سوال اولین چیزی که میپرسم اینست که ایا با مربی تان موضوع را در میان گذاشته اید؟ و بیشتر جواب ها نه است.
ارتباط کلامی موثر بازیکن با مربی ، از بسکتبال اموزشی گرفته تا حرفه ، بسیار مهم است. به عنوان یک بازیکن برای ارتباط با مربی موارد زیر توجه کنید:
یک- فرض اینکه مربی شما از همه محتویات ذهنی شما یا مشکلاتی در زمینه بسکتبال دارید با خبر است فرض غلطی است. این مسولیت شماست که او را مطلع کنید.
دو- برای گفتگو با مربی حتما (تاکید میکنم حتما) بصورت تک به تک و خصوصی گفتگو کنید. هرگز در مقابل جمع در مورد مشکلات شخصی بسکتبال تان با مربی حرف نزنید
سه -هنگام انتقال پیام به مربی از کنایه زدن، لوس بازی، لوده گری، تیکه انداختن، متلک گفتن، عربده زدن، میز صندلی پرت کردن پرهیز کنید. اگر پیامی که میخواهید منتقل کنید منطقی ترین حرف عالم هم باشد نوع انتقال ان مهم است
چهار-سعی کنید با مربی تان روراست و بی شیله پیله باشید. مثلا خیلی راحت به او بگویید «من واقعا به ادامه بازی در این تیم علاقمند هستم و از شما میخواهم مرا راهنمایی کنید که چگونه میتوانم دقایق بیشتری بازی کسب کنم»
پنچ- وقتی زمان بیشتری در خواست میکنید بهترین سوالات این است:
چگونه میتوانم به تیم بیشتر کمک کنم؟
به بخش هایی از مهارت و بازی ام را باید بهبود دهم؟
بزرگترین مانع برای گرفتن دقایق بیشتری بازی برای من چیست؟
به نظر شما نقطه قوت من به عنوان یک بازیکن چیست؟
شش-از مربی نخواهید بلافاصله برای تمام چالش ها و سوالات شما جواب داشته باشد، سعی نکنید مربی را ناغافل گیر بیندازید یا احساس کند مچش را گرفتید. اگر او چنین احساسی بکند از گفتگویتان نتیجه نخواهید گرفت
هفت- اگر مربی گفت الان وقتش نیست ، یا سر شما را به طاق کوبید خیلی جدی و محترمانه از او بخواهید تا قرار دیگری بگذارد
هشت - بعد از گفتگو با مربی حتی اگر مربی نتوانست شما را راهنمایی کند یا به نتیجه ای که خواستید نرسیدید این گفتگو حداقل این مزیت را داشت که مربی درک میکند شما چقدر جدی هستید و نمیتواند شما انکار کند.