لبرون جیمز، ابر ستاره بسکتبال آمریکا, برای اولین بار در عمر حرفه ای اش تنها چهل و هشت دقیقه با قهرمانی فاصله دارد. دیشب در برابر ناباوری طرفداران اوکلاهوما میامی هیت در بازیی که 17 امتیاز عقب بودند به پیروزی رسیدند و خود را در یک قدیمی قهرمانی ان بی ای قرار دادند. لبرون جیمز که چند سالی است مرکز تنفر و دشمنی بیش از نود درصد از طرفداران بسکتبال آمریکا ( به تایید نظر سنجی رسمی لیگ) قرارگرفته بود آهسته آهسته به عزیز کرده حسن کبابی و پسر خاله همه دشمنان سابق تبدیل میشود. در مصاحبه ای اخیر فیل جکسون، مربی مستعفی لوس انجلس لیکرز و دارنده یازده مقام قهرمانی ان بی ای، با شبکه تلویزیون کابلی اچ بی او در پاسخ به سوال گزارشگر که ایا تصور میکنید میامی هیت از لبرون به بهترین وجه استفاده میکند؟ پاسخ داد
ای بابا! اینها دارن از لبرون به هر نحوی که میتونن استفاده میکنند. او بازیکن بزرگی است. من فکر میکنم لبرون هنوز جای رشد داره. ولی لبرون شبیه اسکاتی پیین در شیکاگو بولزه. اون اول از همه میخواهد پاس بده و بعد میخواهد شوت بزنه. اما همونطوری که میدونید کوبی و مایکل جوردن اینجوری نیستم . اونها توپ را که میگیرن اولش میگن : من شوت را میزنم. اونها همیشه میخوان امتیاز بیارن. لبرون اینجوری نیست. و من اینو در مورد لبرون خیلی دوست دارم. اما وقتی لبرون تصمیم میگیره امتیاز بیاره کولاک میکنه. هر کسی دوست داره بازیکنی داشته باشه که هر دوتا را انجام بده. من سالهای تلاش کردم که کوبی هر دوتا را انجام بده و اگه میخواست میتونست. اما غریزه کوبی این بود که اول دفاعی که جلوش بود را از وسط راه ورداره
این واقعیت که جکسون، مربی بازیکنان افسانه ایی نظیر جوردن و کوبی، دلش میخواهد بازیکنش شبیه لبرون بازی میکرد شاید بزرگترین ستایشی باشه که یک بسکتبالیست میتونه از خدای بسکتبال بخواهد. من معتقدم اینکه سیل ستایش ها و تعریف ها به سمت لبرون جیمز سرازیر میشه و بیشتر هم سرازیر خواهد شد فقط و فقط به این دلیله که این جون در استانه قهرمانی در درخشان ترین لیگ بسکتبال جهان قرار دارد