یکی از موارد اختلاف در مذاکرات بازیکنان و تیم های ان بی ای، برقراری سقف سِفت ( اره میدونم عبارت «سقف سِفت» به نظر احمقانه میرسه ولی دو دقیقه صبر کنید تا توضیح بدم) برای حداکثر حقوق پرداختی به بازیکنان است. سقف سِفت به این معنا است که تیم‌های ان بی ای به هیچ وجه حق پرداخت حقوق بیش از یک عدد تعیین شده به بازیکنانشان ندارند. این سقف به لیگ کمک میکند که تفاوت قدرت تیم های بزرگ و کوچک ان بی ای زیاد نشود. در گذشته هم حداکثر حقوق برای بازیکنان دارای سقف بوده اما آنرا سقف نرم می نامیدند. «سقف نرم» به این معنا است که تیم ها در صورت دلخواه میتوانند حقوق بیش از سقف مجاز تعیین شده به بازیکنانشان پرداخت کنند، ولی باید به ازای تفاوت مقدار پرداخت شده بالاتر از سقف مالیات پرداخت کنند. این مالیات در گذشته « مالیات کالای لوکس» نامیده میشد و عدد بزرگی نبود.
با یک مثال قضیه را برایتان روشن تر میکنم. برای نمونه سقف تعیین شده برای حداکثر حقوق در فصل گذشته ۶۰ میلیون دلار بوده که بسیاری از تیم ها مانند اوکلاهوما ثاندر کمتر از این مقدار حقوق پرداخت کردند و هیچ نوع مالیات کالای لوکس پرداخت نکردند. در مقابل، تیم لوس آنجلس لیکرز با پرداخت مجموعا ۹۰ میلیون دلار حقوق، سی میلیون دلار بالای سقف تعیین شده قرارداشت و به خاطر این سی میلیون دلار اضافه لیگ ان بی ای آنهای را مبلغی معادل ۹ میلیون دلار جریمه کرد.
در مذاکرات هفته گذشته تعیین شد که سقف سِفت برداشته شود ولی در برابر، قوانین پرداخت مالیات بالاتر از سقف مجاز بسیار شدید تر شود. طبق این توافق تیمهایی که حقوق پرداختی شان بالای ۷۰ میلیون دلار باشد به ازای هر یک دلار بالای ۷۰ میلیون دلار دو دلار جریمه پرداخت میکنند. تا سقف ۷۵ میلیون دلار به ازای هر دلار اضافه ۳ دلار و از ۸۰ میلیون دلار چهار دلار پرداخت کنند. این سیستم را «سوپرتکس» نامیده اند.
از مزایای اجرای این سیستم انست که صاحبان تیم ها دیگر نمیتوانند حقوق های احمقانه به بازیکنانشان پرداخت کنند و دستی دستی تیم خودشان را ورشکسته کنند. البته این توافق به معنای پایان مذاکرات نیست. هنوز بین طرفین مشکلات بزرگ بیشتری وجود دارد که از میان برداشتن انها جلسات دیگری را میطلبد اما همین که بعد از نزدیک دوسال بالاخره طرفین در مورد یک چیز توافق کردند جای خوشحالی است.