قرارداد سه جانبه بازیکنان، صاحبان تیم ها و مسوولین لیگ بسکتبال ملی امریکا در ماه ژوئن به خاتمه می رسد و ادامه این لیگ در فصل های آینده در گروی عقد قرارداد همکاری جدیدی است. لیگ شش میلیارد دلاری ان بی ای اکنون در خطر تعطیلی است. از سویی بازیکنان این لیگ درخواست سهم بیشتری از درآمد‌های کلی لیگ را دارند و از سوی دیگر صاحبان لیگ خواهان پرداخت حقوق کمتری برای بازیکنان هستند.
بسکتبال ان بی ای در اوج
پس از سالهایِ طلاییِ مایکل جوردن و شیکاگو بولز، لیگ ملی بسکتبال آمریکا هیچ گاه تا این حد مورد توجه ورزش دوستان در سطح بین المللی نبوده. این لیگ به تنهایی به اندازه مجموع تمام لیگ های ملی این کشور، ان اچ ال (هاکی) - ان اف ال (فوتبال)- آم ال بی (بیس بال) ، ابرستاره های افسانه ای دارد. به لحاظ جایگاه بین المللی و دوستداران این لیگ در خارج از آمریکا، ان بی ای با دیگر لیگ های ملی این کشور قابل مقایسه نیست. از نظر پیشرفته بودن تکنولوژی و استفاده از فناوری های ارتباطات و شبکه های اجتماعی، ان بی ای از دیگر لیگ ها حرفه ای بسیار جلوتر است. پخش تلویزیونی بازی های حذفی امسال تمامی رکوردهای برنامه های زنده را شکسته است. حتی برای اولین بار در تاریخ این لیگ دوستاران این ورزش بازی های حذفی را حتی بعد از حذف تیمشان تماشا میکردند. سال گذشته این لیگ بیش از شش میلیارد دلار در آمده داشته است اما صاحبان تیم ها سیصد میلیون دلار ضرر کرده اند.
سازوکار لیگ
فعالیت این لیگ بر اساس یک قرارداد چند جانبه بین اتحادیه صنفی بازیکنان حرفه ای بسکتبال، سازمان لیگ ملی بسکتبال و نمایندگان صاحبان تیمها میسر میشود. این قرارداد هر چند سال یکبار تمدید شده و اجازه کار برای چند سال اینده را به طرفهای قرارداد می‌میدهد. مهلت قرارداد جاری که در سال ۲۰۰۵ منعقد شده است تنها شش سال بود که در پایان ژوئن امسال خاتمه خواهد یافت. اگر این سه طرف قرارداد قبل از شروع فصل آینده به توافق نرسند لیگ ان بی ای با تمام سابقه درخشان و ابر ستاره‌های افسانه‌ای اش منحل خواهد شد.
چالش های تیم داری در ان بی ای
مشکلات زیادی در راه کسب توافق بین این سه طرف وجود دارد که در راس آنها مشکلات مالیِ ناشی از سیصد میلیون دلار ضرر صاحبان تیمهاست. علی‌رغم آنچه که در ابتدا این مطلب خواندید، تیمداری ان بی ای با چالش های ویژه ای روبروست. کاهش تمایل طرفداران به حضور در استادیوم ها بدلیل وضع بد اقتصادی در آمریکا، تمایل طرفداران به تماشای بسکتبال روی پرده بزرگ تلویزیون‌ها در خانه و کاهش فروش بلیط و سرویس های جنبی (پارکینگ، رستوران، لباس فروشی) در استادیوم ها و نهایتا قراردادهایی با دستمزدهای بی رویه برای بازیکنانی که کم بازی میکنند، بخشی از مشکلات مزمن این لیگ است. حتی استادیوم های پر زرق و برق ان بی ای، که جدیدترین آنها پانزده سال پیش ساخته شده، به لحاظ ظرفیت کلی و تعداد کم صندلی‌‌های مرغوب مشکل ساز شده‌اند. این استادیوم ها به حدی بزرگ هستند که بخش عمده ای از تماشاگران در جریان بازی انگونه که شایسته بلیط های گرانقیمتشان که خریده‌اند قرار نمیگیرند.
بازیکنانی که بدلیل قرارداد های طولانی مدت با دستمزدهای آنچنانی برای خود در لیگ پرسه میزنند و تنها در این فکر هستند که قایق تفریحی بعدیشان چه نامی داشته باشد، کمر به نابودی تیم ها بسته‌اند. در راس آنها ریچارد همیلتون با ۱۲ میلیون، وینس کارتر با ۱۷ میلیون، بارون دیویس با ۱۳ میلیون و یاو مینگ با ۱۸ میلیون دلار، سودآوری تیم ها و در نهایت لیگ را به مخاطره انداخته اند. این بازیکنان که بعضا در گذشته از ستارگان این لیگ بوده اند در فصل جاری عملکردی ضعیف تر از بازیکنان لیگ آماده سازی داشته اند و تنها به دلیل قرارداد های طولانی مدت این دستمزدها برایشان تضمین شده است.
آیا در دقیقه نود توافقی حاصل خواهد شد؟
این روزها، همزمان با برگزاری بازی های نهایی ان بی ایِ، در هتل هایی در دالاس و میامی، نمایندگان طرفهای ذی نفع لیگ پشت درهای بسته در حال جروبحث هستند. از این مذاکرات تاکنون کوچکترین تفاهمی حاصل نشده است. کاهش دستمزدهای، تقسیم متفاوت درآمد لیگ بین اعضا و کاهش مدت زمان قرارداد بازیکنان از اعم محورهای این مذاکرات است. لیگی که امسال در قله موفقیت بود اکنون در سراشیبی نابودی قراردارد.