یکی از تفاوت های بزرگ لیگهای ورزشی در امریکا درامد بی سابقه آنها از پخش تلویزیونی است و این بی دلیل نیست. امریکا پیشتاز پخش زنده ورزش در جهان است. اولین نمونه پخش عمومی ورزش در جهان در سال ۱۹۱۱ یک مسابقه فوتبال دانشگاهی امریکا با تلگراف به شهر دیگری منقل شد اما اولین پخش زنده واقعی مسابقه ورزشی در سال ۱۹۲۱ بازهم در امریکا رخ داد. این برنامه پخش زنده یک مسابقه بوکس حرفهای بود که در ان روزها فراوان طرفدار داشت. در همان سال اولین پخش زنده رادیویی مسابقه بیسبال هم در امریکا رخ داد. اولین بار که ورزش از تلویزیون زنده پخش شد المپیک برلین در سال ۱۹۳۶ بود که تماشاگران زیادی نداشت. اولین پخش زنده ورزش در امریکا سال ۱۹۳۹ بود. در ان سال هم مسابقات دانشگاهی و هم فوتبال لیگ ملی امریکا پخش شد. اولین پخش ملی زنده ورزش در امریکا سال ۱۹۵۱ روی انتن رفت.
از همان روزهای اول مالکین تیمهای حرفهای فهمیدند اجازه پخش تلویزیونی میتواند پشتوانه خوبی برای رشد لیگ و افزایش درامد باشد اما مشکلی که این که تیم های شهرهای کوچک به اندازه تیم های معروف شهرهای بزرگ توانایی فروختن حق پخش نداشتند. اینجا بود که لیگها کل حق پخش را بصورت یک بسته برای فروش به شبکه ها ارایه کردند. یعنی اگر کسی میخواست بازی تیم معروف را ببنید باید بازی تیم های کم طرفدار را هم میخرید. اینجا بود که شبکه های تلویزیونی از لیگحرفهای امریکا به دلیل ایجا مونوپولی شکایت کردند و برنده شدند و لیگ حق نداشت امتیاز پخش را به عنوان یک بسته بفروشد. اما در سال ۱۹۶۱ کنگره امریکا قانونی به نام «قانون پخش تلویزیونی» که رای دادگاه را معلق کرد و به لیگهای حرفه ای اجازه داد تمام بازیهای بصورت یک بسته اختصاصی به یک شبکه بفروشند. این نقطه ای بود که باعث شد ارزش امتیاز پخش زنده بازی ها سر به فلک بزند. در دهه هشتاد این قانون متمی خورد که اجازه داد تیمها تحت شرایطی حق پخش تلویزیونی شان به شبکه های محلی بفروشند در حالی که هنوز امتیاز پخش ملی در این کشور بصورت یک بسته یکپارچه فروش میرود. اگر کسی بازی های گلدن استیت ولیکرز را میخواهد باید حق بازی های شارلوت و مینه سوتا را هم بخرد.
این قانون صنعت ورزش را در امریکامتحول کرد و الگویی برای نحوه مدیریت قراردادهای تلویزیونی ایجاد کرد. این قانون به لیگهای بزرگ ورزشی اجازه داد تا با ملی کردن قراردادهای تلویزیونی، دسترسی به مسابقات را در سراسر کشور افزایش دهند و به این ترتیب تعداد طرفداران خود را بیشتر کنند، به جای محدود کردن پخش به بازارهای محلی. به دلیل همین قانون است که دیگر تیمهای لیگهای حرفه ای ورشکسته نمیشوند چرا به عنوان بخشی جدا نشدنی از بسته امتیاز حق تلویزیونی همیشه فرصت درامدزایی برای انها فراهم است.