این شرم و حیا ته که منو کشته

 همین چند روز پیش یک سری عکس از بزن بزن های بازی فینال جام باشگاههای غرب آسیا رو تو اینترنت پیدا کردم که فکم اومد پایین! اخه من این بازی رو از تلویزیون شبکه سه  بصورت زنده نگاه کردم ولی این صحنه ها توش نبود. اینجا جا داره یک ایول سنگین به برو بچه های مونتاژ تلویزیون شبکه سه  بگم که چنان حرفه ای واقعیت رو جلو چشمت دوخت و دوز میکنن که ده تا فتوشاپ باید جلوشون لنگ بندازه۰

حالا هدف از این همه ابروداری و حیای ما ایرانی هاچیه؟ میخواهم یک وقت بچه های کوچیک دعوا نبینن تا بد آموزی نشه. يا میخواهیم بگیم همه بسکتبالیست ها دکتر مهندسن و وقتی دعوا میشه حداکثر به همدیگه میگن بد بد بد! راستشو بخواهید من که چهار شاخ موندم چطوره این کانادایی ها که از بچه گی همش کتک کاری های بازی هاکی (که عمرا دعوای بازی مهرام پیشش نازو نوازشه) رو شب و روز توی تلویزیون میبینند ولی مثل ما سر چهار راه برای یک بوق اضافه روی همدیگر قفل عصایی٫ زنجیر و قمه نمی کشن و فک و فامیل یکدیگر رو یاد نمیکنن۰

همه اینا رو گفتم ولی این شرم و حیای ما ایرانی هاست که منو کشته۰

مطلب را به بالاترین بفرستید:

بسکتبال به روش کولی ها

بیست و خورده ای سال پیش به ماگفتن که بسکتبال در تهراداردن بالاخره خانه دار شد. منظورشون از خانه اون موش دونی بود که زیر پل دوم حافظ ساخته بودن و اسمشو گذاشتن سالن شیخ الاسلام. این سالن فقط یکطرفش جایگاه تماشاچی داشت. زمین بازی هم مثل گود زورخونه یک مترو نیم پایین تر از اولین ردیف تماشاچی های بود. فاصله خط های زمین تا دیوار اینقدر کم بود که حلقه های رو به دیوارهای دوطرف وصل کرده بودن. پارکت های چوبی زمین رو هم صاف روی بتن نصب کرده بودن. همه چیز این استادیوم به غیر از مکانش فاجعه بود.این سالن سالهای ساله که خانه بسکتبال تهران است.بعد از این همه سال دوباره بعضی ها مثل مدیر باشگاه مهرام ٫ که ظاهرا چپشان هم پر است٫ هوس سالن سازی در تهران میکنند. اسمش رو هم میخوان بگذارن اکادمی بسکتبال. با توجه به اینکه بسکتبال ایران نیاز به یک سالن درست حسابی در تهران داره٫ امیدوارم آکادمی بسکتبال آخرش نشه مثل اون موش دونی زیر پل حافظ۰

آمیدوارم هرکسی میخواد تو تهران سالن بسکتبال بزنه این توصیه های رو بخونه

پارکینگ - الان که زمین در تهران از توکیو گرون تره باید پارکینگ برای تماشاچی های رو بیخیال بشید. خیلی از استادیومهای آن بی ای مثل استادیوم کلیولند کاوالیرز و تورنتو رپتورز که در مرکز شهر قرار دارند اصلا پارکینگ ندارند. ایرکانادا سنتر٫ استادیوم تورونتو رپتورز روی ایستگاه مرکزی متروی شهرساخته شده٫و اینجوری مساله پارکینگ رو حل کردند۰

مساحت زمین - خیلی از استادیوم های مدرن بسکتبال٫ مثل قصر آبرن هیل ٫ استادیوم دیترویت پبستونز٫ بیرون شهرها تاسیس شدند و طبیعتا زمین بسیار بزرگی را به خود اختصاص داده اند. ولی بیشتره استادیوم های بسکتبال که در قلب شهر های بزرگ ساخته شده اند٫ زمین زیادی رو به خود اختصاص ندادند. آستادیوم تورنتو رپتورز که یکی از مدرن ترین سالنهای بسکتبال در دنیا است در زمینی به طول و عرض ۱۲۰ متر ساخته شده(یک چیزی تو مایه پارکینگ روبروی استادیوم شیرودی)۰

مکان - این استادیوم باید در منطقه ای تاسیس شود که از شمال به اتوبان حقانی٫ از شرق به خیابان شریعتی٫ از غرب به خیابان ولی عصر و از جنوب به خیابان حافظ محدود شود. بهترین جا برای این استادیوم جایی است که خطوط شمال جنوب و شرق و غرب مترو همدیگرو قطع میکنند۰

معماری - دوباره نرین یک استادیوم مثل سالن امجدیه یا مجموعه پنج سالن آزادی بسازید بگید سالن ساختیم. بابا جون دوران ساختن استادیوم ورزشی با جایگاه مخصوص تموم شد. این لینک رو نگاه کنید تا ببنید سالن های بسکتبال درست حسابی چه شکلی هستن۰ 

تعداد زمین های - این استادیوم حتما باید بیشتر از یک زمین داشته باشه۰

کف زمین - کف زمین بازی باید قابل جمع شدن باشه که بشه راحت تعمیرات ونگهداری روی انها انجام بشه. لطفا پارکت ها رو به بتن میخ نکنید۰

کاربری - اگر قراره از این استادیوم پول هم در آورده بشه باید این مکان بصورت چند منظوره ساخته بشه. منظورم این نیست روی زمین بسکتبال شونصد تا خط بکشید بگین بفرما این هم سالن چند منظوره. منظورم اینه که بشه اونجا مسابقات فوتبال سالنی٫ کنسرت موسیقی٫ تاتر٫ سخنرانی و مراسم دیگه برگزار کرد۰

ظرفیت تماشاچی - استادیوم بسکتبال ابرو دار باید بیشتر ای ۱۶ یا ۱۷ هزار نفر ظرفیت داشته باشه۰

دفاتر کاری - اگر قراره دفاتر کاری باشگاه هم اونجا باشه ٫ توروبه خدا مثل سالن شیخ الاسلام دفتر های رو چسبیده به زمین نسازید۰

هر کدوم از این نکته ها اگر بهش گند زده بشه ٫ همون بهتر که بسکتبال تهران همین روش زندگی به شکل کولی ها رو ادامه بده۰

مطلب را به بالاترین بفرستید:

اگر شوت هات گل نمیشه بنداز تقصیربابات

بازی دیشب لیکرز و گلدن استیت از نظر جدول غرب هیج اهمیتی نداشت ولی منو دیشب تا ساعت یک صبح بیدار نگه داشت. دلیلش هم فقط یک دیدن بازی استفن کری٫ گار راس تازه کار تیم گلدن استیت بود.این بازیکن سال اولی است که وارد ان بی ای شده ٫ ولی یک جوری بازی میکنه که انگار چهار صد سال توی ان بی ای بوده. وقتی استیفن کری بازیکنای لیکرز رومثل آب خوردن دریبل میزد٫ سه میزد یا پاس های منجر به گل عجیب غریب میداد٫ گزارشگر های دو طرف از دهنشون آب میامد. حتی یکبار یکی از گزارشگر ها گفت: نکنه با این همه تعریف چشمش بزنیم۰آخه چطور میشه یک بازیکن تازه وارد که نه هیکل لبرون جیمز رو داره با قد صدو نود سانت در ان بی ای ٫ اونم جلوی لیکرز٫ یک جوری بازی میکنه انگار داره توی کوچه شون با بروبج محل پنج سه یک میزنه۰

  بابای استفن کری٫ دل کری ٫بازیکن با سابقه ان بی ای در سالهای دهه هشتاد و نوده. تازه کاری نداریم که مادرش هم بازیکن حرفه ای تیم های والیبال بوده. استیفن کری از بچگی چشم باز کرده فقط توپ بسکتبال دیده٫ با بازیکن های حرفه ای بسکتبال نشست و برخاست کرده و تو هر تیمی که بازی کرده بهترین بوده. فکر میکنید استفن کری وقتی در سن ۲۲ سالگی به گلدن استیت پیوست چند ساعت بسکتبال بازی کرده بود.منظورم تمرین و از این حرفا نیست٫ منظورم بازی رسمیه. اگر دوست دارین درمورد رمز موفقیت آدمهایی مثل استفن کری بیشتر بدونید ملکوم گلدول٫ نویسنده کانادایی٫ یک کتاب در این مورد نوشته به نام اوت لایرز. نمیدونم این کتاب به فارسی ترجمه شده یانه اگر گیرش اوردین حتما بخونین۰

بطور خلاصه٫این کتاب در مورد رمز موفقیت آدمهایی که بطور خارق العاده در کارشو کامیاب هستن حرف میزنه و میگه همشون از یک سری موقعیت هایی استفاده کردن که در اختیار دیگران نبوده٫ مثل اینکه بابایی داشته باشی که چهارده سال بازیکن ان بی ای باشه. آما کلید اصلی یک چیز دیگه است که در موفقیت همه این ادم ها مشترکه. اونهم اینه همشون در دوران بچگی٫ نوجوانی و جوانی حداقل ده هزار ساعت در ان کاری که انجام میدن سابقه داشتن

ما که الان ادعا میکنیم بسکتبالمون جهانی شده و داریم از آسیا میزنیم بیرون ٫ چه برنامه ای داریم که بچه هامون قبل از بیست سالگی٫ ده هزار ساعت بخوره تو سرمون٫ فقط هزار ساعت بازی رسمی کرده باشن؟

مطلب را به بالاترین بفرستید:

این همه آمارگیری در بسکتبال به چه دردی میخوره؟

این ویدیو رو از بازی های امسال پیدا کردم که به نظر من بهترین نمایش در استفاده از تحلیل های آماری برای عوض کردن نتیجه بازی در کمتر از یک ثانیه است. خیلی ها فکر میکنند این همه آمارگیر که نشستن دارند تک تک کارهای بازیکن ها را در هنگام مسابقه ثبت میکنند٫فقط برای اینه که رکورد های بازیکن ها را نگهدراند و سر دربیارند کی از کی بهتره. کی چند تا سه امتیازی زده و کی چند تا ریباند کرده. اگر شما هم اینجوری فکر میکنید سخت در اشتباهید۰

مطالعات عددی یا کوانتیتو استادیز از مهمترین شغل ها در بخش مدیریت تیمهای بسکتبال در همه جای دنیاست. کار پرسنل این بخش اینه که یک مدل ریاضی از بازی بسکتبال هر تیم بسازند و بعد با پیش بینی کردن رفتار این مدل ریاضی ٫عملکرد تیم را بهبود بدهند. مدل ریاضی بازی بسکتبال؟! پیش بینی رفتار مدل ریاضی؟! قضیه رفت بالا لیسانس۰

به زبان ساده٫ کار آماردان یک تیم اینه که از طریق جمع آوری داده ها و تحلیلشون سر دربیاره که تیم چطوری عمل میکنه و به این شکل بتونه به مربی تیم راهنمایی کنه تا چطوری تیم رو مدیریت کنه. برای مثال تیمی رو فرض کنید که گردش توپ خوبی داره (یعنی بازیکن های زیادی در هر حمله توپ رو لمس میکنند) ناگهان درصد شوت های به ثمر رسیده اش در یک بازی میاد پایین. آماردان تیم با استفاده از تحلیل رابطه آماری توپ های لو رفته به این نتجه میرسه که هر وقت این تیم دوباره پشت سرهم توپ رو لو میده٫ این مساله بطور اتومات روی چرخش توپ تاثیر میگذاره. یعنی چی؟ یعنی اینکه بازیکن ها پاس کمتری میدن تا توپ کمتر لو بره و بالطبع موقعیت شوت ضیفتری پیدا میکنند و همین باعث میشه شوت های بدتری بزنند . با دانستن این رابطه مربی به محض اینکه تیم دوبار پشت سر هم توپ رو لو میده٫ یک تایم اوت میگیره تا به بازیکن ها در مورد انتخاب صحیح موقعیت شوت (که در ظاهر ربطی به لو رفتن توپ نداره) یادآوری کنه. اگر کسی ندونه داستان چیه میگه این مربیه مخش پاره سنگ برمیداره. تیمش داره توپ لو میده این بابا در مورد انتخاب موقعیت شوت یادآوری میکنه!! البته من اینجا یک مثال ساده زدم ولی همیشه کار به این سادگی و شسته رفتگی نیست. دلیل اینکه بیشتر مربی های خارجی که توسط کشور های جهان سومی استخدام میشن٫ با خودشون یک آمار دان میبرین هم همینه. چون تا بخوان برای مسوولین بسکتبال اون کشور توضیح بدن داستان چیه٫ قرار دادشون تموم شده۰

شما تو تیمتون از آمار چطوری استفاده میکنید؟ 

مطلب را به بالاترین بفرستید:

احمقانه ترین قانون در تاریخ بسکتبال

همین ده دقیقه پیش تیم مهرام تهران در مسابفات قهرمانی باشگاه های غرب آسیا تیم الجلای سوریه رو با پنجاه اختلاف در مسابقه فینال زد. چند روز پیش هم در مسابقه رده بندی تیم ذوب آهن اصفهان تیم الریاضی لبنان رو زد و سوم شد.یعنی تیم اول و سوم مسابقات از ایرانه و چهار تیم اول هم قراره به مسابقات قهرمانی اسیا صعود کنند. احمقانه ترین قانون در تاریخ بسکتبال اینه که این چهار تیم باید از چهار کشور متفاوت باشند! بله درست شنیدید. به این ترتیب چون مهرام و ذوب آهن هر دو از ایران هستند یکی این تیم ها دو دره میشه و تیم چهارم که از لبنانه جاشو میگیره. طبیعه که مهرام که اول شده میره بالا و ذوب حذف میشه. تنها چیزی دلیلی که به فکرم میرسه اینه که کنفدراسیون بسکتبال آسیا با این کارش میخواد کشور های بیشتری در بازی های باشگاهی شرکت داشته باشند۰

آین احمقانه ترین روشی است که تا حالا برای توسعه بسکتبال به ذهن کسی آمده . خدا را صد هزار مرتبه شکر که ریاست کنفدراسیون غرب آسیا با ایرانه والا یک قانون هم میگذاشتن که هرکی ایرانیه نمیتونه تو این بازی ها شرکت کنه۰

مطلب را به بالاترین بفرستید:

بازیکن بسکتبال مثل خلبانه

وقتی که از حدود هشت نه سال پیش بسکتبال ایران شروع کرد به مقام آوردن خیلی ها که فکر میکردن که تو ایران نمیشه هیچ کار درستی انجام داد که یکطرف دولت باشه٫ این موفقیت ها رو گذاشتن به حساب ظهور یک نسل طلایی٫ بچه های مثل صمد٫ حامد٫ مرحوم ایدین٫ محمد کامرانی ٫ اوشین ٫آفاق و چند تا دیگه. البته حتما میدونید نسل طلایی یک چیزیه که در همه ورزش ها در همه سطوح رخ میده و نمیشه انکارش کرد. تیم فوتبال پرتغال رو در دهه نود یادتون میاد۰

خب طبیعه که ما عشق بسکت ها این فرضیه خیلی تو کت مون نرفت٫ بیشتر دلیلش هم این بود که دلمون نمیخواست تو کتمون بره. امروز تو مصاحبه ماتیچ٫ سر مربی تیم ملی یک جورایی زنگ خطر رو زد. او گفت این بچه های (نسل طلایی) همه شون دور و ور ۲۴ تا ۲۸ سالشونه و چند سال دیگه بیشتر ندارن. در ضمن مربیان لیگ هم بازیکن های جوونشون رو نیمکت نشین کردن و پدیده ای رو نشده که بخواد پشت بند این بچه ها بیاد.  بستگی داره چقدر گوشتون شنوا باشه تا بفهمید این زنگ خطر تا چه حدی صداش بلنده۰نمیخوام اینجا مثل پیر مردهای هاف هافو همه چیز رو با قدیم مقایسه کنم  ولی اینجور که بوش میاد مثل اینکه با این همه دنگ و فنگ در بسکتبال جدید ایران هنوز هم داستان مثل سابقه.

داستان زندگی بیشتر بازیکن هایی جوونی که تو بسکتبال ایران هدر میرن بیشترشون اینطوریه

وقتی که چهارده پانزده سالشه تو کوچه بازی میکنه٫ تو باشگاه بازی میکنه٫ توی تیم مدرسه بازی میکنه٫حتی جمعه ها با رفیقاش زمین اسفالت بازی میکنه

وقتی هجده سالش میشه٫ یک عالمه بازی باشگاهی٫ بازی آموزشگاهی٫ تیم منتخب٫ جام رمضان و هزار جور جای دیگه بازی کرده٫ حالا تیم ملی جوانان انتخاب میشه.

وقتی نوزده سالشه٫ با یک عالمه سابقه بازی توی یک تیم حسابی بزرگسالان (احتمالا سوپر لیگ) استخدام میشه ٫ کلی هم پول میگیره.

وقتی بیست سالشه ٫ هنوز توی تیم بزرگسالان روی نیمکت نشسته . چرا؟ چون تو زمین دوتا خارجی هست٫ سه تا هم بازیکن های سرقفلی دار.

وقتی بیست دو سالشه حساب میکنه در دو سال گذشته٫ در بازی های سوپر لیگ و جام قهرمانی آسیا کلا ده دقیقه رفته تو زمین٫ که با بعد از یک شوت مربیش کشیدتش بیرون.

وقتی بیست سه سالشه٫ یواش یواش بازی کردن داره یادش میره٫ اعتماد به نفسش که مدتهاست که از بین رفته. دیگه بازیهای حیاط مدرسه٫ آموزشگاهی٫ تو کوچه٫جمعه ها زمین اسفالت هم نیست .

وقتی بیست و چهار سالش میشه٫ دیگه احساس میکنه جز قازورات تیم شده ولی خوب چیزی به غیر از بسکتبال هم تو زندگیش نداره که بره سراغش.

بازی فینال جام سوپر لیگ امسال رو که نگاه میکردم ٫ تعداد تعویض ها و نحوه تعویض ها به من اثبات کرد که این قضیه هنوز صحت داره.عزیز من بازیکن بسکتبال عین خلبانه صد سال هم بشینه پشت دستگاه سیمولاتور خلبان نمیشه. بازیکن با تمرین کردن بازیکن نمیشه٫ بازیکن با بازی کردن بازیکن میشه. بازی کردن چیزهایی بهت میده که هزارکیلومتر پا بکس رفتن و هشت صد میلیون تا فیگور ایت بهت نمیده۰

مطلب را به بالاترین بفرستید:

آزمایشگاه رایگان ٫این برنامه :هماهنگ کننده ویدیویی بسکتبال

 در ورزش های حرفه ای مشاغلی هست که شاید هیج وقت اسمشان را هم نشنیده باشید. یکی از این شغل ها هماهنگ کننده ویدیویی یا کارگردان ویدیویی است.  این شغل٫ جز ثابت همه تیم های ورزشی است. کار این شغل اینه که تمام ویدیو های تیم های حریف٫ تیم خودی٫ تک تک بازیکنان مهم حریف و خودی و ویدیو های تمرین ها رو جمع کنه٫ ادیت کنه٫ جدا جدا دسته بندی کنه و در یک پایگاه داده ها قرار بده که هروقت کسی از اعضای تیم بخواهد ویدیوی را ببیند٫ سه سوت دم دستش باشه۰

تصور کنید قبل از بازی٫ مربی می خواد به پوینت گاردش یادآوری کنه که چطور پوینت گارد تیم مقابل را دفاع کنه. مربی به جای اینکه شروع کنه قصه حسین کرد شبستری تعریف کنه با فشار یک دگمه ده تا کلیپ ویدیوی را روی صفحه پروژکتور میفرسته که نشون میده این پوینت کار چطوری از سد دفاعی عبور میکنه. این  کلیپ ها همون هایی است که هماهنگ کننده ویدیویی قبلا از بازی های مختلف استخراج کرده و کنار هم گذاشت۰

با توجه به اینکه در ایران خیلی از بازی ها فیلم برداری نمیشه و اگر هم بشه حداکثر با دوتا دوربین از بازی فیلم میگیره ٫ که انهم مال صداوسیما است .پس چی کار باید کرد؟ لابد باید شونصد میلیون تومن پول داشته باشیم که بساط هماهنگ کننده ویدیو را از خارج وارد کنیم ؟

مواد لازم برای راه انداختن لابراتوار هماهنگ کننده ویدیویی

یک -سه عدد دوربین فلیپ اولترا اچ دی . قیمت:دانه ای صد و پنجاه دلار

دو - سه عدد پایه دوربین. قیمت :دانه ای بیست دلار

سه - نرم افزار ویرایش ویدیو - قیمت : مجانی با تشکر از مجتمع پایتخت

چهار - نرم افزار مدیریت ویدیو مجانی با تشکر از گوگل

پنج - یک عدد لپ تاپ مشتی . قیمت: هزارو هفتصد دلار

شش - یک دونه هارد اکتسرنال جون دار. قیمت :صد دلار

هفت - یک کیف اساسی که همه این چیزا توش جا بشه . قیمت :صدو نود دلار

هشت - یک ویدیو پروژکتور  (البته دفتر مدیر باشگاه به خاطر کلاس گذاشتن حتما یکی داره). قیمت :چهار صد دلار

حالا کافیه سه تو دوربین رو روی پایه قرار بدید. یکی کل زمین رو نشون بده٫ یک دوربین هم زیر هر حلقه. دگمه ضبط رو فشار بدهید و برین دو ساعت دیگه بیاین. بعدش دوربین ها رو به کامپیوتر وصل کنید  تا فایل ویدیو بازی رو به کامپیوتر انتقال بدید. حالا فایل ها رو ادیت کنید و دونه دونه اونها رو نامگذاری کنید تا در نرم افزار مدیریت ویدیو ها بتونید انها رو پیدا کنید. الان میتونید کل داستان رو به هارد اکسترنال هم انتقال بدید که جاش امن باشه. حالا کافیه لپ تاپ رو به پرژکتور وصل کنید تا هر ویدویی که بخواهید با یک جستجوی ساده در نرم افزار مدیریت کلیپ ها پیدا کنید۰ اینجا نمونه ویدیویی که با همین امکانات تهیه شده را ببنید.

ممکنه سوال کنید که این چه آزمایشگاه رایگانی است که سه هزار دلار آب میخوره؟ وقتی تیم ها ایرانی پول دارند هلف هلف بازیکن چند صد میلیونی بخرن ٫ سه هزار دلار میشه مجانی۰   

مطلب را به بالاترین بفرستید:

انتخاب ارسلان کاظمی در تیم منتخب دانشجویان یعنی چی؟

حتما تا حالت در خبرهای ورزشی فارسی شنیدین که ارسلان کاظمی در تیم منتخبی از دانشگاه های امریکا انتخاب شده. حالا کاری نداریم که تو این خبر نوشته ارسلان معدل ۱/۴ امتیاز در هر بازی انتخاب شده. بابا بی خیال این عدد رقم های رو از کجا میارین!!؟ این بازیکن ده و چهار دهم امتیاز میانگین گل های که تو هر بازی میزنه است. تازه یک سری دیگه نوشتن ارسلان در بین بازیکن های تازه کار انتخاب شده٫ که منظورش بازیکنان سال اولی دانشگاه است۰

اینا همه به کنار٫ بحث اصلی من اینجاست که هیج کدوم از این خبرها عظمت این انتخاب رو نشون نمیده. برای اینکه قضیه روشن بشه اول باید بدونیم کانفرنس یو اس ای چی هست که ارسلان به عنوان پنج بازیکن برتر سال اولی کانفرنس یو اس ای انتخاب شده. کانفرنس یو اس ای یکی از زیر شاخه های ان سی دابل ای (مسابقات دانشگاه های امریکا) که ۹ ایالت جنوب و شرق امریکا رو پوشش میده و خودش هم به دو بخش شرقی و غربی تقسیم شده. این نه ایالت ٫ ایالت هایی مثل کارولینای شمالی و تگزاس که مهد بسکتبال امریکا هستن شامل میشه. یعنی هر بچه دبیرستانی در این نه ایالت یا میخواد بره یا بازیکن ان بی ای بشه یا بازیکن ان اف ال. چرا راه دور بریم٫میدونید الان در ان بی ای کلی بازیکن هست که یا در تگزاس به دنیا اومدن یا در تگزاس مدرسه رفتن. حالا تصور کنید هزاران هزار دبیرستان ٫ بهترین بازیکنانشون رو میفرستن به دوازده تا دانشگاه در این نه ایالت. حالا ببینید که در این دانشگاه ها چه استعداد هایی پیدا میشه. این وسط ارسلان کاظمی امده ٫ اولا در تیم یکی از این دوازده تا دانشگاه جا پیدا کرده٫ بعدش هم شده یکی از بهترین بازیکن های این دانشگاه٫ حالا اومده شده یکی از ده تا بهترین بازیکن های سال اولی همه این دانشگاه ها شده۰ 

تجربه ای که ارسلان در ان سی دبل ای می اندزوه با یک کامیون پول هم نمیشه مقایسه اش کرد. اگر ارسلان بتونه در تیم ملی بسکتبال ایران در جام جهانی ترکیه هم بازی کنه٫ دیگه نور علی نور. احتمالا از سال دیگه دلال های ان بی ای ولش نخواهند کرد۰

مطلب را به بالاترین بفرستید:

بسکتبال جهانی٫ حرف زدن جهانی بلد بودن هم میخواهد

امروز خبری رو در مورد بسکتبال ایران خوندم که هنوز موندم توش . سر مربی یکی از باشگاه های ایرانی که  تیمش در مسابقات جام غرب آسیا  شرکت کرده٫ برگشته گفته این داورای عرب هر طوری دوست داشتن سوت زدن. نه که فکر کنین این حرف رو یواشکی به پسر خاله اش گفته. نه بابا  این حرف رو اومده به خبرگزاری رسمی کشور که خبراش به زبان فارسی٫ ترکی ٫ عربی و انگلیسی چاپ میشه گفته. جای تعجب اینه که این حرف رو ادمی زده که خدایشش هنوز هم جز ادمهای باکلاس بسکتبال ایرانه۰

برای اینکه ضایع بودن این حرف براتون روشن بشه یک مثال براتون میزنم. زدن این حرف مثل اینه که سر مربی صرب تیم بلگراد برگرده بگه این داور های مسلمون هرجوری دلشون میخواد سوت میزنن. یا از اون با حال تر٫ فیل جکسون ٫ مربی سفید پوست تیم لیکرز٫ برگرده بگه این داورهای سیاه پوست ان بی ای گندشو در اوردن. اگر با این مثال ها رابطه برقرار نکردین٫ این یکی رو گوش کنید. فکر کنید یک مربی مشهدی برگرده تو بازی های سوپر لیگ به روزنامه ها بگه ٫ بابا این داور های اذری دهن ما رو صاف کردن. فکر میکنید عکس العمل مسوولین مسابقات و کمیته داور ها چیه؟

بسکتبال جهانی فقط تیم فرستان این ور او ور نیست. بلکه حرف زدن جهانی یاد گرفتن هم هست. دیگه باید سرمون رو از لاک بیاریم بیرون٫ اینقدر نگیم یارو چشم تنگه٫ ترکه نفهم٫ مرتیکه کاکاسیا٫عرب سوسمار خور... بابا دنیا عوض شده۰

راستی فکر میکنید کنفدراسیون غرب آسیا ٫ این مربی رو بدلیل اظهارات انتفادیش از عملکرد داوران در مطبوعات جریمه کنه؟

مطلب را به بالاترین بفرستید:

خل بازی در بهار

سبز شدن درختان٫ جفت گیری چارپایان٫ گرم شدن هوا در نیمکره شمالی  از نشانه های بهار است. اما از نظر تقویم بسکتبال دوستان بهار وقتی است که خل بازی بهاری شروع میشه!!! خل بازی بهاری دیگه چیه؟

   خل بازی بهاری یا مارچ مدنس نام غیر رسمی مسابقات گروه یک دانشگاه های امریکا است که بیشتر آن در ماه مارچ برگذار میشود. حالا چرا اسمشو گذاشتن دیوانگی در ماه مارچ ؟ اگر شما ساختار این مسابقات را بشناسید و طرفدار یکی از تیم های دانشگاهی امریکا هم باشید٫ در طی این مسابقات از شدت هیجان عقلتان را از دست خواهید داد. مارچ مدنس که در آن ۶۵ تیم شرکت دارند بصورت یک حذفی بر گزار میشود. تصور کنید این بازی های چیزی شبیه مسابقات ان بی ای هستند که از مرحله حذفی یا پلی اف شروع میشود٫ با این تفاوت که همه چیز فقط با یک بازی تعیین میشود۰

مسابقات گل کوچک توی محلتون رو یادتو میاد٫ یک براکت درست می کردید و هفت هشت تا تیم توش بود و یک حذفی میرفتن جلو٫ حالا تصور کنید این براکت شما ۶۵ تا تیم توش هست و ده پانزده تا شبکه تلویزیونی اون رو پوشش میده و میلیونها نفر هم ان رو نگاه میکنن.. تازه این ۶۵ تیم از بین ۳۴۷ دانشگاه و کالج به این مرحله رسیدند . خیلی از این دانشگاه ها مثل دانشگاه ایالتی میشیگان ٫نایب قهرمان سال گذشته٫ در شهر های خیلی کوچک قرار دارند و وقتی که این تیم ها بازی دارند کل مردم شهر به تماشای این بازی ها میرن. از نظر تعداد تماشاچی این مسابقات بازی های ان بی ای رو سوسک میکه۰

یکی از رسوم مارچ مدنس شرط بندی روی نتایج بازی هاست۰ چون این بازی ها بصورت یک حذفی برگزار میشود٫ هر چیزی ممکن است به همین دلیل حتی کسانی که چیزی از بسکتبال چیزی نمیدونن هم میتونن در این شرط بندی ها شرکت میکنند . این موضوع اینقدر جدیه که حتی یک سری خوره عدد و رقم سایت راه انداختن تا به کمک اونا بتونید شرط بندی بهتری بکنید۰ 

مطلب را به بالاترین بفرستید:

آهای بچه غول ۰۰۰ آره با تو ام... چرا در میری

اگر شما هم یکی از اون قد بلند ها هستید٫ به احتمال خیلی زیاد مشکلی که اینجا میخوام در موردش حرف بزنم درباره شما هم صحت داره. وفتی میگم قد بلند منظورم این نیست که مامانتون بهتون میگه رشید خان یا قربون قد بلندت برم! منطورم اینه که اگر توی مدرستون٫ توی دانشگاهتون٫ توی محل کارتون و حتی توی تیمتون جز ده درصد قد بلند ها هستین٫ این مطلب در مورد شماست۰

حالا این مشکل چی هست؟ مشکل اینه که بازیکن های قد بلند  بیشترشون ادم های کم رویی هستن٫ تقریبا همه شون بازیکن های جنگنده ای نیستن و خیلی ها شون از نظر فیزیکی شل و ول هستن. این چیزیه که تقریبا در همه سطوح بسکتبال در همه دنیا دیده میشه. حالا برعکس قد کوتاها تند و تیز ترن (که البته دلیل بیو مکانیکی داره)٫ بیشترشون ادم های برون گرایی هستند( تو فرهنگ ما بهشون میگن پر رو) و اغلبشون بازیکن های جنگنده ای هستن. تا حالا دیدین تو حیاط مدرسه قدبلندا دعوا راه بندازن٫ یا حتی توی زمین بسکتبال اونایی که بیشتر رو داری میکنن و کرکری میخونن قد بلند ها نیستن. البته این نظریه کاملا غیر علمیه که من بهش رسیدم دنبال پشتوانه امار نگردین اما از الان دقت کنین ببینین شما هم همنیطور فکر میکنید یا نه؟

 میدونید چرا قد بلند ها اینجورین؟ دلیلش در فطرت هماهنگ پذیر بشر نهفته است. ادما اصولا بر اساس نقاط قوت و ضعفشون در جامعه عکس العمل نشون میدن.  قد کوتاها برای اثبات جایگاه خودشون و جلب توجه در یک جامعه ورزشی مثل بسکتبال باید بیشتر تلاش کنن٫ بیشتر بدوند٫ جنگنده تر باشن و بیشتر مخشون کار کنه تا بتونن جایی داشته باشن. اغلب قد بلند ها نیازی به این تلاش ندارن و صاف صاف هم که راه برن جاشون توی تیم هست. از طرفی دیگه توی مدرسه اگر یادتون بیاد بچه های کوتاه تر برای اینکه حال قد بلند ها رو بگیرن٫ روی اونا اسم میزاشتن. بچه غول ٫ گوریل انگوری ٫ گودزیلا و دیلاق زمان ما خیلی رسم بود٫ الان رو نمیدونیم. همین اسم گذاشتن باعث میشد که قد بلند ها به حاشیه رونده بشن و کم روتر هم بشن. یادمه بیشتر بچه های قد بلند که عموما لاغر هم بودن همیشه قوز میکردن تا قدشون رو کمتر نشون بدن. حالا تصور کنید که یک نوجوان دو متری با این پیش زمینه فرهنگی بیاد توی بسکتبال و بخواهد گلیم خودشون زیر حلقه از اب بیرون بکشه۰

این داستان فراتر از باشگاهتون ٫ حیاط مدرسه تو و یا زمین اسفالت محله تون جریان داره. حتی تو ان بی ای وقتی یک بازیکن قد بلند خارجی میارن توی تیم٫ چند ماه اول فقط روی مخش کار میکنن که جنگنده تر بشه . بعدش هم فقط روی توانایی فیزیکی شون کار میکنن که بتونن توی زمین حقشون رو بگیرن. اگر یادتو بیاد سال اولی که اندره بارنیانی٫ بازیکن ایتالیایی تیم تورونتو رپتورز میامد توی زمین٫ اینقدر شل و ول بود که ادم کفرش میگرفت و به مربیاش تفو و لعنت میفرستادیم. تابستون گذشته اندره گذاشت پشتش و فقط بدن سازی کرد و روی سرعت دست و پاهاش کار کرد. الان  بیا و ببین که این ادم با قد بیشتر از ۲۱۰ چه سرعتی داره و زیر حلقه روی دست بازیکنایی مثل دوایت هاوارد تقریبا کل به کل میره جلو. تازه اندره بارنیانی شوت سه امتیازی هم داره که توی ان بی ای٫ به جز رشید والاس ٫ کسی با این قد نمیتونه به این خوبی شوت بزنه۰

شنبه گذشته که داشتم بازی فینال سوپر لیگ ایران رو میدیدم دقیقا همین برنامه بود. مهدی کامرانی٫ پوینت گارد مهرام٫ می برید و می رفت توی سه ثانیه و خلاصه حسابی حقشو از توپ و تور میگرفت. از اون ور جابر٫ سانتر ذوب اهن٫ زیر حلقه جون ادم رو به لبش میرسوند۰

مطلب را به بالاترین بفرستید:

تکلیف چیه؟ بالاخره میشه انتقاد کرد یا نه؟

لیگ بسکتبال حرفه های ایران یا سوپر لیگ٫ یکی از نقاط روشن بسکتبال ایران است. اگر چه این لیگ هنوز در ابتدای راه است اما مشکلاتش نظیر لیگ های معتبر دنیاست. موضوع حکم تعلیق مهران شاهین طبع٫ سرمربی تیم صبا مهر٫از سوی کمیته انظباطی فدراسیون بسکتبال ایران٫ موضوعی است که لیگ های بزرگ دنیا نظیر ان بی ای هم با انها در چالش است. در حکم فدراسیون دلیل  این حکم٫ اظهارات مهران شاهین طبع در رسانه های جمعی در جهت تخریب مسوولین فدراسیون ذکر شده است . سوال اینجاست که آیا در بسکتبال ایران کسی حق دارد از مسوولین فدراسیون٫ داوران٫ مربیان٫ صاحبان باشگاه ها وحتی بازیکنان در رسانه های عمومی (روزنامه٫ تلویزیون٫ وبلاگ٫ سخنرانی٫ ...) ازادانه انتقاد مستدل یا حتی غیر مستدل بکند یا نه؟

بی تعارف ما ایرانی های بسکتبال را اختراع نکردیم٫ لیگ حرفه ای مان هم که سابقه ای انچنانی ندارد. پس مثل بچه ادم٫ قبل از اینکه رگ گردنمون کلفت کنیم و بگیم اقا مهران حالشو بگیر یا بگیم محمود خان خوب  طرف و سر جاش نشوندی ٫باید نگاه کنیم ببینیم اونای که توی دنیا کارشون درست تره چطوری این قضیه رو حل کردن. باید یک راست رفت سراغ ان بی ای. فکر کردین که تو امریکا کسی به خاطر انتقاد از مدیران لیگ ان بی ای و مخصوصا کمیسیونر ان بی ای٫ دیوید استرن٫ جریمه نشده؟ یک زنگ بزنید به صاحب تیم دالاس موریکس٫ مارک کیوبن ٫ تا گوشی دستتون بیاد. این طرف به خاطر انتقاد از مسوولین و داوران ان بی ای (که بیشترش هم بر حق بوده) در رسانه ها تا حالا یک میلیون و ششصد هزار دلار جریمه نقدی پرداخته و سه بازی محروم شده. حالا مارک کیوبن که هرچی از دهنش دراومد نثار دیوید استرن کرده٫ ولی بنده خدا اندرو باینم٫ سانتر لیکرز٬رو چی میگی که همین دو هفته پیش به خاطر اینکه گفت که خیلی سخته پنج نفره در برایر هشت نفر بازی کنیم (منظورش یکطرفه قضاوت کردن داور هاست) و بیست و پنج هزار دلار جریمه شد۰   

 داستان چیه؟ امریکا هم که شد عین ایران٫ نمیشه گفت بالای چشم کسی ابروه. پس آزادی بیان و حقوق بشر چی میشه؟

نه خیر داستان اصلا ربطی به حقوق بشر و آزادی بیان نداره. شما وقتی میخواهی یک تیم ان بی داشته باشی باید بری از سازمان ان بی ای امتیاز تیم داری بخری. برای این هر اشکولی که پول داره نیاد تیم بخره و گند بزنه تو ان بی ای٫ باید از فیلتر گزینش هم عبور کرد. بله درست شنیدید گزینش. اونم  اینطوری که مدیران و صاحبان تیم های دیگه ان بی ای باید به طرف رای اعتماد بدن. سر آخر هم باید اساسنامه ان بی ای رو برای تیم داری امضا کنی. توی این اساس نامه نوشته شده که باید تمام بخشنامه های ان بی ای رو بی چون و چرا قبول کنی تا بتونی از مزایای تیم داری استفاده کنی۰ حالا داستان اینجاست که با امضای این اساس نامه و پذیرفتن بخش نامه های ان بی ای یکسری از حقوق  اولیه انسانی خودتو رو می بخشی. مثلا به عنوان یک انسان آزاد هر کسی حق داره هر لباسی دلش میخواد بپوشه٫ در ان بی ای این حق را نداری! اگر بازی میکنی باید لباس تیم رو بپوشی ٫ اگر هم بازی نمیکنی و میای توی استادیوم باید کت و شلوار بپوشی. یکی دیگر از حقوق اولیه انسانی که با امضا کردن قرارداد تیم داری از بین میره اینه که اعضای تیم ها حق ندارند بر علیه داور حرفی بزنند که جایی به گوش کسی برسه. مسخره نیست... بله به دنیا حرفه ای خوش امدید. همین چند ماه پیش ان بی ای یک بخشنامه دیگه ای صادر کرد که اعضای تیم بسکتبال حق ندارند از ۴۰ دقیقه قبل از بازی تا اخر بازی به کسی اس ام اس بفرستن. بله دنیا حرفه ای همینه٫ صاحب کار شما حتی میتونه تعداد بارهایی که کارمندش حق داره در روز بره توالت رو تعیین کنه۰

برگردیم به بسکتبال ایران. حالا سوال اینجاست که آیا رابطه تیم های سوپر لیگ و فدراسیون بسکتبال ایران هم بصورت فرانچایز (همین چیزی که بالا تشریح کردم ٫ یعنی امتیاز خریدن و زیر بلیط رفتن) است یا نه. اگر نیست که تیم ها باید به فکر این باشن که برای خودشون سازمان لیک تشکیل بدن٫ اگر هست باید دید شرایط این فرانچایز چیه و تیم ها چه محدودیت هایی رو میپذیرند. آیا حقوق و مسوولیت های مهران شاهین طبع در برابر محمود مشحون مثل حقوق و مسوولیت های مارک کیوبن دربرابر دیود استرن است یا اینکه همه دارن همینجوری رو هوا توی سر همدیگه میزنند۰

 حالا فرض کنیم که رابطه تیم های سوپر لیگ ایران و فدراسیون بسکتبال مثل رابطه تیم های ان بی ای با سازمان ان بی ای باشه. پس باید عین میت رو به قبله شد که صاحبکار هر کاری دلش خواست بکنه؟ خیر. اولا بازیکنان٫ صاحبان تیم و مربیان حق اظهار نظر انتقادی در رسانه ها ندارند٫ بقیه مردم که حق دارند این حرفا رو بزنن. روزنامه نگار ها٫ وبلاگ نویس ها٫ مجریان تلویزیونی و طرفداران تیم ها که حق دارند هر چیزی دلشون میخواد بگن. کافیه یک سری تو وبلاگ های ورزشی و برنامه های تلویزیونی در مورد ان بی ای بزنید تا ببینید چطوری انتقاد میکنن و نسخه هر کسی که دلشون بخواد رو میپیچن٫ و بعدش هم هیچ اتفاقی نمیفته٫ کسی هم نمیره زندان٫ هیچ کسی هم از نون خوردن نمیافته. دومین نکته٫  تجمعات صنفی ورزشکاران حرفه ای در دنیا مثل عقاب بالای سر سازمان های لیگ قرار داره تا بتونه حق بازیکن ها و دست اندر کاران تیم رو بگیرن. این اتحادیه ها میتونن لیگ های حرفه ای رو به اعتصاب بکشونن و سازمان لیگ رو بدبخت کنن. (نظیر اعتصاب تمام فصل بازیکنان لیگ هاکی ان اچ ال که چند سال پیش دمار از روزگارکمیسیونر ان اچ ال درآورد). اتفاقا کل کل کردن با این اتحادیه ها خیلی سخت تره چون شما با شما یکسری ورزشکار میلیونر طرف هستید که اگر پنج سال هم کار نکنن براشون خیالی نیست و مثل اون کارگر بنده خدای کارخونه ریسندگی بافندگی نیستن که هشتش گروی نهشه۰

خلاصه کلام اینکه تا وقتی بسکتبال حرفه ای ما شتر گاو پلنگ است به سر و کول همدیگر میپریم  اوضاع همینه٫ یکی میگه طرف از اول مساله داشته اون یکی میگه چون بابات پنجاه سال پیش تو تیم ملی به من پاس نداد من هم بچه رو تو تو تیم ملی راه نمیدم. سومی میاد میگه٫ به خاطر موی سفید من بیاین دست بدین و روی همدیگر و ببوسین۰ این هم شد حل  مشکل به سبک ایرانی۰

اسم و رسم چقدر به کمک یک بازیکن میاد؟

یکی از زیبایی های لیگ ان بی ای٫ واقعی بودن آن است و تیم ها برای رویارویی با واقعیت این لیگ باید عکس العمل های واقعی انجام دهند. در این لیگ کمتر بازیکمی میتواند به صرف اسم و رسم ٫ فک و فامیل٫ وصل بودن به این و آن و حتی تبلیغات رسانه ای٫ خود را چیز دیگری نشان دهد۰

هشیم ثبیت٫ سانتر ۲مترو ۲۱ تیم ممفیس گریزلیز ٫ که به عنوان نفر دوم بازی های دانشگاهی امریکا به ان بی ای پیوست رسما تنزل مقام پیدا کرد و به لیگ اماده سازی ان بی ای منتقل شد. این اولین بار در تاریخ بازی های لیگ اماده سازی ان بی ای است که بازیکنی در این سطح٫ به این لیگ منتقل میشود. این تنزل مقام به دلیل عملکرد او در این فصل جاری لیگ اعلام شده. اکنون جای او را حامد حدادی در این تیم گرفته است. ممکن است خیلی ها فکر کنن که عقل از سر مربیان تیم ممفیس پریده که چنین بازیکنی را به لیگ های پایین تر فرستاده اند ولی فراموش نکنیم ٫ ممفیس تیمی است که با کار کردن روی بازیکن های قد بلند کاملا اشنا است. این تیم بود که پایو گسول را به ان بی ای داد و همین تیم است که مارک گسول ٫ یکی از بهترین سانتر های تازه وارد رو به لیگ میدهد. در مورد این انتقال چند تا نکته جالب هست

رقابت پدر مادر نمیشناسه: الان وضع تیم ممفیس در جدول به شکلی است که به همه جور برد احتیاج داره که بتونه به مرحله حذفی لیک صعود کنه و دیگر تعارف و اسم و رسم سرشون نمیشه.

 بهترین راه برای بازیکن شدن بازی کردنه: ممفیس به جای اینکه هشیم رو روی نیمکت ترشی بندازه و اعتماد به نفسشو بیشتر از قبل داغون کنه تصمیم گرفت که او را به جایی بفرسته که بتونه بیشتر بازی کنه و اعتماد به نفس بیشتری بسازه. یادتون میاد وقتی حامد به لیگ اماده سازی ان بی ای فرستاده شده همه اه و اوه کردین. حالا نگاه کنید ببنید با اعتماد به نفسی که به دست اورد چطوری روی دست شکلیل اونیل دانک میکنه۰

 بهترین پارتی برای یک بازیگن٫ کار کردن و نتیجه دادن است : بهترین بازیکن دانشگاه کنتیکت٫ دستمزد چهارو نیم میلیون دلاری٫ قد دو مترو بیست و یک٫ امار بلوک شوت اساسی... هیج کدوم از اینا باعث نشد هشیم ثبیت وضعش در تیم ممفیس بهتر بشه. همین چیزاست یکشنبه صبح ساعت ۵ یک بازیکن حرفه ای رو میکشه توی سالن ورزش که روی شوتش یا حرکات پشت به حلقه اش کار کنه. حالا هرکسی میخواد باشه هر چقدر هم پارتی داشته باشه۰

آیا بسکتبال در ایران هم یک ورزش دانشگاهی است؟

راهنمایی که بودم همیشه بهمون میگفتم بسکتبال یک ورزش دانشگاهی است. اون موقع ها فکر میکردم معنی این حرف اینه که اگر زیاد بسکتبال بازی کنی میری دانشگاه. بعدش که رفتم دبیرستان همش میشنیدم که همه به بچه هاشون میگفتن اینقدر بازی نکنین٫ درس بخونین که برین دانشگاه٫ وگرنه حمال میشین. ترس از حمال شدن باعث میشد که با شروع سال تحصیلی باشگاهمون خالی بشه از سکنه. بعدش تو دنیای خودم به این نتیجه رسیدم که اول باید درس خوند٫ رفت دانشگاه ٫بعدش شروع کرد بسکتبال بازی کردن. بالاخره رفتیم دانشگاه و فهمیدیم خبری از بسکتبال نیست. دوباره به سبک مسابقات خیابانی برو بچه هایی که بسکتبال بلد بودن رو جمع کردیم و خودمون تیم راه انداختیم۰ این شد تجربه من از بسکتبال دانشگاهی در ایران۰

حدود بیست سال پیش یک نفر تو دانشگاه آزاد در تهران تصمیم گرفت بسکتبال رو واقعا دانشگاهی کنه. طرف هرچی توی دانشگاه گشت دید خبری از بسکتبالیست نیست به همین دلیل رفت سراغ بازیکنهای باشگاهی که خیلی هاشون سابقه عضویت در تیم ملی رو داشتن و الان دوست دارند مدرک دانشگاهی داشته باشن. خلاصه تیمی جمع شد که تقریبا از همه تیم های باشگاهی اون موقع بهتر بود و قطعا عمیق ترین نیمکت ذخیره ها رو داشت۰ وقتی این تیم تو مسابقات دانشگاهی بازی میکرد ٫بیشتر تیم ها براشون زنگ تفریح بودن. طبیعه که این تیم حوصله اش از بازی های الکی دانشگاهی سر میره و تیمشون را برای مسابقات باشگاهی و اکنون سوپر لیگ فرستاد۰

برای اینکه قضیه براتون قابل لمس تر بشه یک مثال محال میزنم. تصور کنید مسوول تربیت بدنی دانشگاه هارواد یک هو بفهمه که اگر تیم راه بندازه و مقام بیاره یک بودجه دویست میلیوم دلاری بهش میدن. هر چی میگرده توی راهرو های دانشگاه و سالن های ورزش میبینه یک مشت بچه خرخون دارن استوپ رنگی بازی میکنن. به فکرش میرسه زنگ برنه به لبرون جیمز. به لبرون میگه اقا شما که تو تیم ملی آمریکا بودی٫ بازیت هم خوبه میای برای ما بازی کنی٫تازه کنکور رو هم جورای بی خیال میشیم ٫ شهریه هم نمیخواد بدی. لبرون جیمز زنگ میزنه به کریس باش و کوبی برایانت داستان رو تعریف میکنه. اونا هم که عضو تیم ملی بودن و یک جورایی بسکتبالشون خوبه٫ میگن ما هم هستیم. این شد تیم بسکتبال دانشگاه هاروارد. این تیم هم میره در مسابقات دانشگاهی چشم دانشگاه دوک را درمیاره و اول میشه . سال بعدش هم تیم میده تو ان بی ای۰

حالا شما بفرمایید٫ بازیکن سازی و استعداد یابی چی شد؟

دین و ایمان یا بسکتبال؟

چند روز پیش در ایالت واشنگتن در امریکا٫ بازیکنان تیم بسکتبال یک دبیرستان دخترانه وارد زمین مسابقه شدند٫ با بازیکنان تیم حریف دست دادند و بعدش هم بدون هیچ حرف اضافه ای همشون از زمین خارج شدند و تیمشون از مسابقات ایالتی حذف شد. فکر میکنید اونا شکایتی به مسابقات داشتن یا میخواستن به چیزی اعتراض کنن! نه ... داستان اینه که بازیکنان همشون روزه بودن ۰

این دخترها همشون در مدرسه یهودی های سنتی درس میخوندن و مدیر مدرسه به این نتیجه رسید که بازی کردن با زبان روزه برای این بچه ها خطرناکه. به این ترتیب این دبیرستان دخترانه دو تا رکورد تاریخ مسابقات آموزشگاهی امریکای به جا گذاشت .این مدرسه اولین تیم تمام یهودی در تاریخ بسکتبال اموزشگاهی امریکا بود که به مسابقات ایالتی راه پیدا کرده بود و همچنین اولین تیم آموزشگاهی بود که در این مرحله از مسابقات شکست سه هیچ رو پذیرفت۰ مسوولین مسابقات هنوز در مورد تنبیه این تیم تصمیمی نگرفتن۰

حالا بحث اینجاست ٫دین و ایمان یا بسکتبال؟

تماشای بسکتبال مثل حرفه ای ها! یامثل خوره ها

  یادمه تلویزیون ایران هیچ وقت بازی ها ان بی ای رو زنده نشون نمی دادن... فکر کنم دلیل اصلیش مساله اختلاف زمانی ایران با امریکا بود. حداقل دستش درد نکنه که  تک و توک بازی ها رو صبح جمعه نشون میدادن . من هم همیشه در حال صبحانه خوردن با گزارش وحید ابوالحسنی اون بازی ها رو نگاه میکردم. حالا که دست داده بازی ها رو زنده از تلویزیون نگاه کنم٫ یک روتین عجیب غریب برای تماشای بازی از تلویزیون اختراع کردم که در این کمیک استریپ میبینید۰

 

پایان تنبل بازی در ان بی ای

هیج وقت پیش خودتون فکر کردین چرا هیچ تیمی حق نداره بیشتر از ۲۴ ثانیه توپ رو در اختیار داشته باشه؟ چرا ۲۴ ثانیه و نه ۲۵ ثانیه یا ۲۳ ثانیه... اصلا ۲۴ ثانیه از کجا امده۰

داستان برمیگرده به پنجاه شصت سال پیش در شهری کوچک در شمال ایالت نیویورک. دنی بیاسونی٫ صاحب تیم سیراکیوز نشنال که اون موقع از تیم های ان بی ای بود٫ از دست وقت کشی بعضی تیم های لیگ و کندی بازی ها حسابی کلافه شده بود و به این فکر افتاد که وقتشه یک سقلمه به این بازیکن های تنبل بزنه. او به این نتیجه رسید که باید برای مالکیت توپ توسط هر تیم محدودیت اعمال بشه .مشکل اینجا بود که این زمان باید چقدر باشه؟ همینطوری کیلویی که نمیشه زمان تعیین کرد۰

دنی٫ آرشیوی از همه بازی های ان بی ای که از دیدنشون لذت برده بود تهیه کرد دوباره نشست همشون رو تماشا کرد. او به این نتیجه رسید که همه این بازی ها در یک چیز مشترکن. در همه اون بازی ها هر تیم حداقل ۶۰ بار توپ را به سمت حلقه شوت کرده. اگر هر تیم ۶۰ تا شوت بزنه٫ در کل بازی میشه ۱۲۰ شوت برای هر دو تیم و اگر ۴۸ دقیقه بازی رو به ۱۲۰ تا شوت تقسیم کنیم به این عدد ۲۴ ثانیه مالکیت برای هر تیم می رسیم. به همین سادگی۰

 محاسبه قانون من دراوردی ۲۴ ثانیه برای دنی بیاسونی سه چهار روز بیشتر طول نکشید٫ اون هم بیشتر شامل لم دادن روی مبل و خوردن بال مرغ بود ولی او سه سال ازگار تمام موهای سر خودشو کند تا به بقیه مدیران لیگ و صاحبان تیم ها بقبولاند که این قانون بسکتبال را قشنگ تر میکنه. بالاخره در سال ۱۹۵۴ لیگ ان بی ای قانون ۲۴ ثانیه رو قبول کرد و این بود پایان تنبل بازی و وقت کشی در ان بی ای۰