اپیزود سیزدهم پادکست توپ سرگردان حالی و هوایی دیگه داره. این اپیزود توسط سه تا از خوره ترین بسکتبالیست های قدیم و بسکتبال دوست های کنونی اجرا میشه. دانش شهیری٫ از جزیره زیبای ویکتوریا در استان بریتیش کلمبیا٫ علا مرشدیان از شهر لوس انجلس در کالیفرنیا به من پیوستند که یکی از خفن ترین کل کل های تاریخ بسکتبال٫ فینال ان بی ای رو برای شما تحلیل کنند۰
برج های دوقولی هیوستون ٫ حکیم اولای جوان و رَلف سمپسون رو یادتون میاد٫ اگر نه دیوید رابینسون و تیم دانکن رو که حتما یادتون میاد. خیلی خوب اگر قدیمی نیستن الان دیگه حتما میتونید ببینین که پاو گسول و اندرو باینوم توی زمین چه میکنند. به این ترکیب از قدیم میگن برجهای دوقولو۰
ورود برادران بهالار٫ تنویر و سیم٫ به رادار بسکتبال دانشگاه امریکا بهترین اتفاقی است که که میتونست برای بسکتبال کانادا بیفته. سیم که الان هفده سالشه با قد هفت فوت و چهار اینج (دو مترو بیست) هم شوت سه امتیازی میزنه و هم زیر حلقه خوب کار میکنه. برادر کوچیکه٫ تنویر٫ فقط پانزده سالشه و با قد هفت فوت و دو اینچ ( دومترو پانزده) امسال در بازی های دبیرستانی توانست با رکورد دوازده امتیاز ٫ یازده ریباند و هشت بلاک حسابی توجه جلب کنه۰
خانواده بهالار مدتیه از اونتاریوِ کانادا به ایالت پنسیلوانیا جابجا شدن و این دو برادر الان در یکی از دبیرستانهای مرکز پنسیلوانیا بازی میکنند. چون سیم٫ برادر بزرگه٫ نزدیک به فارق التحصیلی از دبیرستانه از همین الان مسوولان دانشگاه ویرجینایی غربی٫ دوک٫ پیتس برگ٫ تگزاس و واشنگتن استیت دنبال به دنبال جذب او با یک بورسیه کامل هستند. تنویر ٫برادر کوچیکهٍ٫ که هنوز مدتی مونده که درسش تموم بشه هم توی نوبته که توسط یکی از دانشگاه های رده اول امریکا جذب بشه۰
در بخش اول پوز معلم تاریخ ادبیات رو به صورت نیمه تمام زدم. ولی در این فسمت که بخش پایانی این مبحث است این کار را بطور کامل تمام خواهیم کرد۰
ممفیس گریزلیز: این تیم به عنوان دومین تیم بسکتبال ان بی ای در سال ۱۹۹۶ در شهر ونکور تاسیس شد ولی از انجایی که بسکتبال دوستان ونکوری گرفتار دود و دم منطقه شده بودند٫ حضور یک تیم ان بی ای در این شهر زیبا افاقه نکرد و در سال ۲۰۰۲ عطایش به لقایش بخشیده شده و این تیم به شهر ممفیس در ایالت تنسی منتقل شد۰
مایامی هیت: تیم مایامی هیت در سال ۱۹۸۹ تاسیس شد اگر چه بنظر میرسه که بیشتر از این سابقه داره
میلواکی باکس: این تیم در سال ۱۹۶۹ تاسیس شد و به جز یکی دو فصل ٫این تیم از اون تیم هاست که همیشه زیر رادار حرکت میکرده ۰
مینه سوتا تیمبر ولفز: این تیم در سال ۱۹۹۰ تاسیس۰
نیوجرزی نتز: تیم نیوجرزی نتز از جمله تیم های پر و پشم ریخته ان بی ای است ولی در گذشته برای خودش تیمی بوده. این این تیم در سال ۱۹۶۸ تحت عنوان نیوجرزی امریکن تاسیس شد٫ سال بعد نام این تیم به نیویورک نتز تبدیل شد . این تیم در سال ۱۹۷۷ به ان بی ای پیوست.و در سال ۱۹۷۸ نام این تیم به نیوجرزی نتز تغییر کرد. به احتمال زیاد در سال اینده نام این تیم به بروکلین تغییر خواهد کرد۰
نیو اورلینز هورنت: این تیم در سال ۱۹۸۹ به عنوان شارلوت هورنت در کارولینای جنوبی تاسیس شد. این تیم در سال ۲۰۰۳ به شهر نیو اورلینز منتقل شد و در سال ۲۰۰۶ بدلیل طوفان کاترینا بطور موقتی به شهر اوکلاهوما سیتی منتقل شد۰
نیویورک نیکرباکرز: معروف به نیویورک نیکز از قدیمی ترین تیم های ان بی ای است و در سال ۱۹۴۷ تاسیس شده است۰
اوکلاهوما سیتی ثاندر: این تیم در سال ۱۹۶۸ در شهر سیاتل تحت نام سوپر سانیکس تاسیس شد. پس از سالها درخشش در کنفرانس غرب در سال ۲۰۰۹ این تیم به شهر اوکلاهوما منتقل شد و نامش به ثاندر تغییر یافت۰
اورلندو مجیک: این تیم به عنوان دومین تیم ایالت فلوریدا در سال ۱۹۹۰ تاسیس شد۰
فیلادلفیا سونتی سیکسرز: این تیم در سال ۱۹۵۰ در شهر سیراکیوز ایالت نیویورک تحت نام نشنالز تاسیس شد. در ۱۹۶۴ به فیلادفیا انتقال یافت و نامش به سونتی سیکسرز تغییر یافت۰
پورتلند تریل بلیزرز: از جمله تیم های گردن کلفت کنفراس غرب است که در سال ۱۹۷۱ در ایالت اورگن تاسیس شد۰
ساکرامنتو کینگز: این تیم از جمله تیم های پرسابقه ان بی ای است که معنای واقعی خانه به دوشی است. این تیم برای اولین باردر سال ۱۹۵۰ در شهر راچستر در ایالت نیویورک با نام رویالز تاسیس شد۰در سال ۱۹۵۸ با همین نام به شهر سینسناتی رفت. سال ۱۹۷۳ به کانزاس سیتی و اوماها رفت و نامش به کینگز تغییر یافت. در سال ۱۹۸۶ این تیم به پایتخت کالیفرنیا منتقل شد و نامش به ساکرامنتو کینگز تغییر نام یافت۰
تورنتو رپتورز: این تیم به عنوان اولین باشگاه ان بی ای خارج از خاک امریکا در سال ۱۹۹۶ تاسیس شد۰ البته اگر با طرفداران سینه چاک ان بی ای حرف بزنید میگن اولین تیم کانادایی تورونتو هاسکیز بوده که در ۱۹۵۰ تاسیس شده۰
سن آنتونیو اسپرز: کمتر تیمی در دهه اول دوهزار تونست مثل سن انتونیو نتیجه بگیره. این تیم در سال ۱۹۶۸ در دلس تحت نام چاپارلز تاسیس شد. در سال ۱۹۷۱ نامش به تگزاس چاپارلز تغییر کرد. در ۱۹۷۴ به سن انتونیو اسپرز تغییر نام یافت۰
یوتا جّز: شاید براتون همیشه سوال بوده که یوتا با اون همه مورمونش چه ربطی به جز داره. داستان از این قراره که این تیم در سال ۱۹۷۵ در نیواولینز تاسیس شد و بعد در سال ۱۹۸۰ به یوتا منتقل شد۰
واشنگتن ویزارد: شاید هیچ تیمی به اندازه ویزارد اسم عوض نکرده باشه۰ این تیم در سال ۱۹۶۲ به عنوان شیکاگو پکرز تاسیس شد. در سال ۱۹۶۳ اسمش به شیکاگو زفایر تغییر کرد. سال بعد این تیم به بالتیمور انتقال پیدا کرد و نامش به بولتز تغییر کرد.سال ۱۹۷۴ این تیم به دی سی انتقال یافت و نامش به کپیتال بولتز تغییر کرد. پس از ان در سال ۱۹۷۵ نام تیم به واشنگتن بولتز تغییر یافت و نهایتا در سال ۱۹۹۸ به واشنگتن ویزاردز تغییر نام یافت۰
یکی از مشغولیت های مربیان ان بی ای ایجاد زمینه رقابت و انگیزه کل کل کردن بین بازیکنان تیمشه البته به روش سالم. قراردادن جریمه و پاداشهای مالی که بیشتر جنبه نمادین دارن یکی از این روش هاست. مثلا مربی تیم لیکرز به هربازیکنی که از تیم مقابل خطای حمله بگیره پنجاه دلار جایزه میده. ممکنه به نظر بیاد که پنچاه دلار برای یک عده میلیونر چیزی نباشه ولی این ورزشکاران سوپر رقابتی حاضرا هر کاری بکنن تا هم تیمی شون اون پنچاه دلار رو نبره۰
در اخرین شیرین کاری در همین زمینه داک ریورز سر مربی تیم سلتیکس به بازیکن هاش گفته اگر به فینال برسن بهشون 2600 دلار جایزه میده! البته قضیه به همین سادگی هم نیست. وقتی که در بازی قبلی در لوس انجلس تیم سلتیکس از لیکرز باخت داک ریورس تمام بازیکنان و اعضای کادر مربی گیری تیم رو نفری صد دلار جریمه کرد. کل این پول شد دوهزارو ششصد دلار. داک ریورس این پول رو گذاشت توی یک پاکت و یواشکی اونو زیر یکی از کاشی های سقف استیپل سنتر استادیوم ورزشی تیم لیکرز قایم کرد۰
وقتی که تیم به باستن برگشت داک ریورس قضیه رو به بازیکناش گفت و بهشون نوید داد که اگر دوباره به لوس انجلس برگردند او بهشون خواهد گفت چطور اون پول رو پیدا کنند. اگر خوره ان بی باشید میدونید معنی این چیه. تیم های شرق با تیم های کنفرانس غرب فقط یکبار بازی میکنن یعنی در طول فصل عادی سلتیکس فقط یک بار به لوس انجلس میرن تنها حالتی که احتمال داره که یک تیم کنفرانس شرق با یک تیم کنفرانس غرب بازی کنه اینه که در فینال همدیگه رو ملاقات کنن. منظور داک ریورس این بود که اگر به فینال برسین اون پول را به جیب خواهید زد۰
یک رهبر بزرگ نباید نگران این باشد که محبوب همه بشود
هر تمرینی بازیکن خوب نمیسازد٫ تنها تمرین خوب است که بازیکن خوب میسازد
انعطاف پذیری کلید پایداری است
سریع باش اما عجله نکن
این سخنان کنفوسیوس نیست. اینها حرف های مردی است که بسکتبال مدرن جهان مدیون آموزه های اوست. جان وودن مربی افسانه ای دانشگاه کالیفرنیا در لوس انجلس دیروز در سن نود ونه سالگی ما را تنها گذاشت. جان وودن تنها سرمربی دانشگاه در آمریکاست که ده بار تیمش را به قهرمانی مسابقات سراسری دانشگاه های امریکا رسانده است. او اولین کسی است که نامش هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان مربی در تالار مشاهیر بسکتبال راهیافته است۰.
پس از مربیگری در دبیرستانهای ایالت کنتاکی و سرمربیگری دانشگاه ایندیانا٫ در سال 1948 جان وودن سرمربی دانشگاه یو سی ال ای شد. در همان سال اول او توانست رکورد 12 برد 13 باخت را به 22 برد و 7 باخت تبدیل کند. این تغییر شگفت انهم تنها در یک فصل٫ نام جان وودن را در رادار بهترین مربیان دانشگاه های آمریکا قرار داد.سال بعد رکورد او 24 برد و 6 باخت بود. از آن سال به بعد تا سال 1975 که جان وودن بازنشسته شد او توانست تیم این دانشگاه ده بار قهرمان مسابقات ان سی ای ای کند و در این بین ابر ستاره هایی چون کریم عبدالجبار و بیل والتون را به بسکتبال جهان هدیه داد۰
جدا از دها جام رنگارنگ و صداها بازیکن بسکتبال٫ آنچه جان وودن برای ما به جا گذاشته شالوده موفقیتش در کار مربیگری است که در کتابش تحت عنوان هرم موفقیت به جای مانده است. آخرین حقوق دریافتی او در ۱۹۷۵ سالی ۳۵۰۰۰ دلار بود و این درحالی است که سال گذشته مایک شیشفسکی٫ سرمربی دانشگاه دوک چهار و نیم میلیون دلار از دانشگاه دوک دستمزد دریافت کرد۰
هیچ وقت سر در نیاوردم چرا باید تاریخ تولد و مرگ اثیرالدین اخسیکتی حفظ کنم و سر امتحان ادبیات تحویل معلم ادبیات بدیم. آخه چه اهمیتی داره بدونیم که کی کجا و کی به دنیا اومده؟ فکر کنم این معلمای ادبیات اینقدر عشقِ شعر و شاعری هستن که با همه چیزِ مربوط به شاعر ها هم حال میکنند. حالا در اینجا ما هم چون با ان بی ای خیلی حال میکنیم٫ می خواهیم بریم تو سیستمِ تاریخ ادبیات٫ البته اینبار تاریخ ان بی ای۰
اگر دوست دارین بدونین تیم مورد علاقه تون در چه سالی تاسیس شده و اسم تیم در در طول تاریخ چه اسامی داشته٫ این پست مالِ شماست۰
اتلانتا هاوکس : این تیم در سال در ۱۹۵۰ به تحت نام ترای سیتی بلک هاوکس تاسیس شد ٫ سال بعد اسمش شد میلواکی بلک هاوک٫ سال ۵۶ شد سنت لویس بلک هاوکس و نهایتا در سال ۱۹۶۹ اسم این تیم شد آتلانتا هاوکس۰
باستن سلتیکس: خیلی زورنزنین این تیم از اولش هم (۱۹۴۷) اسمش باستن سلتیکس بوده۰
شارلوت باب کتس: خیلی جالبه که این تیم ربطی به شارلوت هورنتز نداره و در سال ۲۰۰۵ تاسیس شد۰
شیکاگو بولز: در سال ۱۹۶۷ تحت همین اسم تاسیس شد۰
کلیولند کولیرز: این تیم همسن منه! در سال ۱۹۷۱ در همین شهر تاسیس شده۰
دلس موریکس: این تیم در سال ۱۹۸۱ تاسیس شد۰
دنور ناکتس: این تیم اولش ۱۹۶۸٫ اسمش بود دنور راکستز و جز لیگ ای بی ای بوده. سال ۱۹۷۵ اسمش شد دنور ناگتز٫ و در سال ۱۹۷۷ با همین اسم به ان بی ای پیوست۰
دیترویت پیستونز: اسم این تیم سال ۱۹۴۹ در شهر فورت وین تاسیس شد به خاطر همین هم اسمش شد فورت وین پیستونز٫ بعدا در سال ۱۹۵۸ که این تیم به دیترویت منتقل شد اسمش شد دیترویت پیستونز و همین هم روش موند۰
گولد استیت ووریرز: این تیم از معدود تیم های ان بی ای هست که از شرق به غرب رفته. این تیم در سال ۱۹۴۷ با نام فیلادلفیا ووریرز تاسیس شد٫ سال ۱۹۶۳ شد سن فرانسیسکو ووریرز. از سال ۷۲ هم که به اوکلند منتقل شده٫ اسمش شده گولدن استیت ووریرز. گولدن استیت لقب شمال کالیفرنیاست بدلیل طلایی که در قرن بیستم در آنجا کشف شد۰
هیوستون راکتز: بر خلاف تصور عامه که فکر میکنن بدلیل مرکزیت ناسا در هیوستن و راکت فرستادن به فضا اسم این تیم راکترز شده٫ این تیم در سال ۱۹۶۸ با نام سن دیگو راکتر تاسیس شد. بعدا در سال ۱۹۷۲ که تیم به تگزاس منتقل شد اسمش شد هیوستون راکتز۰
ایندیانا پیسرز: ایالت ایندیانا از اولش هم ایالت بسکتبال خیزی بود و بازیکنهای مثل لری برد رو به دنیا تحویل داده. تیم این ایالت در سال ۱۹۶۸ با همین تیم تحت لیگ ای بی ای تاسیس شد و در سال ۱۹۷۷ به ان بی ای پیوست۰
لوس انجلس کلیپرز: یکی از کتک خور ترین تیم های ان بی ای لوس انجلس کلیپرزه. این تیم در سال۱۹۷۱ در شهر بافالو تحت نام بافالو بریوز تاسیس شد. در سال ۱۹۷۹ به سن دیگو منتقل شد و اسمش شد سن دیگو کلیپرز٫ بعدش هم در سال ۱۹۸۵ رفت لوس انجلس و شد لوس انجلس کلیپرز۰
لوس انجلس لیکرز: پر افتخار ترین تیم ان بی ای در سال ۱۹۴۹ در ایالت مینه سوتا تحت نام مینییاپولیس لیکرز تاسیس شد. شان نزول نام لیکرز هم اینه که مینه سوتا شونصد هزار تا دریاچه داره. این تیم در سال ۱۹۶۱ به لوس انجلس منتقل شد۰
ادامه این پستِ تاریخی را در شماره بعدی دنبال کنید۰
کلیپرز با رکورد ۳۶ درصد برد در تاریخ این تیم بی شک ضایع ترین تیم در ان بی ای است. این درحالیه که همخونه کلیپرز٫ لوس انجلس لیکرز٫ با شصت درصد برد و پانزده بار قهرمانی ان بی ای با ارزش ترین تیم این لیگ محسوب میشه. اخیرا فوربز ارزش این تیم رو برابر دویست و نود میلیون دلار تشخیص داده که معادل قیمت چهار تا بازیکن در نیمکت تیم رال مادریده. این تیم به همراه اوکلاهوما ثاندر ارزون ترین تیم های ان بی ای هستن(البته فراموش نکنید که اوکلاهوما جوون ترین تیم این لیگه). همین فوربز ارزش باشگاه لوس انجلس لیکرز را ششصد میلیون دلار تخمین زده۰ البته خدا را چه دیدی یک وقت ممکنه ساعقه به مغز لبرون بزنه بره کلیپرز٫ از اون ور هم زانوی بلیک گریفین خوب بشه٫ توی این خرتو خری یک وقت هم کریس باش بره اونجا و یهویی ورق برگرده۰
همیشه بر این باور بودم که ساده بودن فوتبال و پیچیده بودن بسکتبال عامل اصلی همه گیر شدن فوتبال به عنوان فراگیر ترین ورزش در دنیاست ولی بعدها که با ورزش در آمریکای شمالی آشناتر شدم فهمیدم که این ساده بودن تنها دلیل نیست٫ چون دیدم چطور ورزش بیس بال که یکی از پیچیده ترین ورزش ها از دیدگاه تماشاگر است چطور بین مردم عادیِِ کوچه و خیابان در این قاره همه گیر شده است۰
دلیل اصلی همه گیر شدن فوتبال در دنیا٫ پخش تلویزیونی گسترده این ورزش در جهان است و دلیل پخش تلویزیونی گسترده فوتبال در دنیا اینست که این حقوق پخش این ورزش نسبت به ورزش های فراگیر دیگر بسیار ارزان قیمت تر است و کشورهای فقیرتر هم میتوانند امتیاز پخش ان را بخرند۰
برای نمونه شبکه یی اس پی ان ٫ شبکه اصلی ورزشی در قاره آمریکا٫ حقوق پخش تلویزیونی جام جهانی فوتبال٫ مهمترین رویداد ورزشی فوتبال در دنیا٫ را برای این کشور تنها به بهای چهل میلیون دلار خریده و این در حالی است که امتیاز پخش یک فصل از بازی های ان بی ای بین دو شبکه یی اس پی ان و ای بی سی چهارصد میلیون دلار آب میخورد۰ همین چند روز پیش شبکه الجزیره تمام حقوق اختصاصی پخش جام جهانی فوتبال را برای دنیای عرب به قیمت باور نکردنی یک میلیارد دلار خریده و این درحالی است که حق پخش یک فصل کامل بازی های ان اف ال (لیگ حرفه ای فوتبال امریکایی) تنها برای کشور آمریکا بین شبکه های سی بی اس٫ فاکس و ان بی سی در سال آینده به مبلغ بیست میلیارد دلار بالغ میشود۰
خوب معلومه که اگر برای نشون دادن یک ورزش باید بیست میلیارد دلار در سال حقوق تلویزیونی پرداخت کرد٫ خیلی از کشورهای دنیا کلا بی خیال آن ورزش خواهند شد و سراغ اجناس ارزان تر در بازار میگردند و اینجاست که شدیدا خوش به حال فیفا میشود. حالاسر درآوردین چرا تلویزیون دولتی ایران و تلویزیون های یه عالمه کشور های فقیر دیگه یک کله به فوتبال گیر دادن؟
این روزها کسی جلودار لس انجلس لیکرز نیست. در همین دوتا بازی آخری فینیکس رو٫ که همه تیم های رو سه رقمی میکرد٫ تونستن سه رقمی کنند. خیلی ها فکر میکنن چون لیکرز کوبی برایانت داره همه رو بدبخت کرده٫ مگه کلیولند لبرون رو نداشت؟ پس چرا کلیولند مالید به گوشکوب؟ درسته دفاع لیکرز همه تیم های ان بی ای را کلافه کرده ولی این حمله لیکرزِ که پدر صاحاب بچه رو درآورده. سیستمی که لیکرز حمله میکنه اینجوریه که هر جایش رو که بگیری یکی دیگه گل میزنه. تازه اگر بخواهی کوبی برایات رو دبل تیم کنی که واویلا۰ این حمله به روش حمله مثلثی معروفه که از جمله اختراعات تِکس وینتر٫ مربی دانشگاه کالیفرنیای جنوبیه. این حمله در عین سادگی ٫ انقدر پیچیده است که فیل جکسون از خود تکس وینتر خواسته که بیاد این سیستم رو به بازیکنهاش یاد بده۰
این تکنیک با پاس دادن گارد به یکی از بالها شروع میشه. گارد پس از پاس دادن میبره به سمت گوشه ای که توپ در اونجاست. اولین مثلث در این حمله توسط بال٫ گارد گوشه و بازیکن پشت به حلقه سمت توپ تشکیل میشه. سپس توپ به بازیکن پشت به حلقه پاس داده میشه. اولین کارِ بازیکن پشت به حلقه اینکه که خودش گل بزنه ولی اگر ممکن نباشه میتونه به یکی از بازیکنان منطقه ای که برش زده پاس بده۰ اگر اون پاس هم امکان پذیر نباشه به بازیکن بال در سمت مقابل٫ که برش میکنه و میاد روی خط پنالتی پاس میده. اینجاست که کوبی برایات چشم دفاع رو در میاره۰
اگر پاس به بازیکن پشت به حلقه امکان پذیر نباشه٫ اولین پاس میرسه به دست گارد سمت مقابل که بریده اومده روی خط پنالتی. اگر حتی اون هم امکان پذیر نباشه ٫ پاس میرسه به دست بازیکن بال که در گوشه سمت توپ قرار گرفته. این همونجاست که لِمار آودِم ملت رو بیچاره کرده۰ خلاصه سرتون رو درد نمیارم٫ این سیستم حمله موقعیت امکان شوت توسط بازیکن توپ دار و امکان پاس دادن به دو بازیکن در موقعیت گل زدن را در هر لحظه فراهم میکنه. فیل جکسون براساس همین نقشه بازیکن های تیمشو انتخاب کرده و هر کدام در این حمله نقش کلیدی دارن. البته قضیه به این سادگی ها نیست و شش ماهی طول کشید که ران آرتِست از داستان سردرآورد۰
شکیل اونیل٫ سانتر تیم کلیولند کولیرز٫ از جمله بازیکنانی است که با ورودش به ان بی ای خیلی از پیش فرض ها رو در مورد بازیکنان قد بلند بهم زد. شکیل با دومترو بیست و یک با سرعت یک فوروارد میدوید و با قدرت یک فوروارد قدرتی زیر حلفه بازی میکرد. او توانست قهرمان ان بی ای بشه٫ به تیم ملی امریکا راه یابه٫ به عنوان با ارزش ترین بازیکن شناخته بشه٫ بارها در تیم منتخب شرق و غرب بازی کنه و به زودی اسمش به تالار مشاهر بسکتبال خواهد رفت٫ اما پنالتی زن فجیعی بود و هست. به قولی اگر هشتاد درصد پنالتی هاش رو تاحالا گل کرده بود الان تعداد امتیاز هاش از کریم عبدالجبار٫ دارند رکورد بیشترین امتیاز در ان بی ای٫ جلو زده بود. در مورد اینکه شکیل نمیتونست درست پنالتی بزنه عموما دو بهانه قد خیلی بلند و دست خیلی بزرگ آورده میشد. در این ویدیو این دو بهانه به چالش کشیده میشه که بطور علمی معلوم بشه ایا دست بزرگ و قد خیلی بلند روی پنالتی زدن تاثیر میگذاره یا نه۰
بابام برام تعریف میکرد که در دهه شصت میلادی پنج صبح همه مردم در ایران بیدار میشدن تا مبارزه بوکس حرفه ای رو که بطور زنده از آمریکا پخش میشده نگاه کنند . وقتی میگفت همه منظورش فقط تهرانی ها نبود٫ همه یعنی همه ایران. باورتون میشه که این ملتِ خرابِ فوتبال مینشستن بوکس حرفه ای نگاه میکردن٫ تازه اون هم تو کشوری که ورزش ملی اش کشتی بود. یادتون میاد برای بازیهای والیبال توی سال مهران (شیرودی) تماشاچی های تا لب زمین مینشیتن٫ یا وقتی تیم بسکتبال ریگا اومد تهرون مردم چه کردند. راستی چرا بازی های کشتی که تو سالن هفتم تیر یا دوازده هزارنفری آزادی انجام میشود رو نگم که اینقدر تماشاچی می آمد که صدای گزارشگر شنیده نشد. هیچ وقت فکر کردین از کی و چرا ما ایرانی ها اینقدر کشته مرده فوتبال شدیم؟ اون هم تو جایی که تو شهرهاش تعداد زمین های بسکتبال (با در نظر گرفتن زمین های مدارس) حداقل بیست برابر تعداد زمین های چمن موجوده یا از اون عجیب تر نود و نه درصد از بچه مدرسه ای هاش توی عمرشون کفش استوک دار فوتبال نپوشیدن ولی حداقل یک دست بسکت تو مدرسه بازی کردن. بهتون قول میدم بیشتر کسانی که استادیوم فوتبال میرن حتی یک طول زمین فوتبال رو هم نمیتونن بدوند. این داغونِ فوتبال بودن حتی در فضای اینترنت و مطبوعات هم مشهودِ. کافیه یک فوتبالیست یک روز سر تمرین دیر برسه تا خاله های ورزشی بیفتن به جونش و همینطور صفحه کاغذ سیاه کنن و مگابایت مگابایت فضای وب رو بهش لت و پارکنند۰حالا اگر بسکتبال ایران بره تیم کره مریخ رو هم بزنه خبرش میره تو سایه شایعه فشار به ناصر شفق برای ترک تراختور. بچه مدرسه ای هامون چیزهایی در مورد بازیکن های نیمکت ذخیره تیم ایندهوون میدونن که در مورد پسر خاله شون نمیدونن٫ بعد هم بهشون میگی شش تا روپایی بزن سه بار انگشت چپشون میره تو چشم راستشون۰
منظور از همه این حرفا اینه که ما ایرانی ها هم مثل نود و نه درصدِ مردم دنیا سلیقه مون به چشممونه٫ و اصلا به همین دلیله که تلویزیون رسانه پر قدرتیه. اما فوتبال دوستی ما ایرانها فقط جنبه بصری و حرفی داره٫ یعنی ما ایرانی ها فوتبال نگاه کردن و در مورد فوتبال وراجی کردن رو خیلی بیشتر از واقعا توی زمین چمن دویدن وعرق ریختن دوست داریم. شاهدش هم اینه که بعد از این همه سال سرمایه گذاری فرهنگی روی فوتبال ٫منظورم پخش شبانه روزی فوتبال از تلویزیون٫ ایجاد روزنامه ٫هفته نامه٫ ماهنامه٫سالنامه و هزارویک بولتن و نشریه با موضوع تخصصی فوتبال٫ هنوز هم زرت تیم ملی مون جلوی یک بچه کشور ریغو مثل بحرین قمسور میشه. این یعنی فوتبال دوستی ما ایرانی ها به درد عمه مون هم نمیخوره۰
در کشورهایی مثل آلمان ورزش فوتبال و در کشوری مثل کانادا ورزش هاکی بخش جدا نشدنی از پروسه بلوغ هر پسر و دختر بچه است٫ رفتن به زمین ورزشی یک رویداد خانوادگیه. اگر بچه آلمانیه فوتبال هم نگاه میکنه به این دلیله که بتونه فردا توی زمین اون حرکات رو تکرار کنه. در ایران به کمک برنامه های نظیر برنامه نود٫ با نشون دادن کثافت کاری های ورزش فوتبال و عمقِ حماقت کسانی که درگیر این ورزش هستن٫ به درست یا غلط احتمال اینکه فوتبال جنبه خانوادگی بگیره و از اون طریق پیشرفت کنه هم به فنا رفت۰
چند روز پیش با یکی از برنامه سازهای بسکتبال در تلویزیون ایران حرف میزدم و با خوشحالی میگفت که ما هفته ای دوبار بسکتبال نشون میدیم٫ یک نوبت جمعه ها ساعت هشت صبح و یکبار هم در طول هفته ساعت دوازده شب! واقعا که دستشون درد نکنه! فکر کنم از این دو سانس اشغال تر در تلویزیون ایران وجود نداشته باشه و احتمالا این تنها زمانی است که فوتبال نشون نمیدن. فوتبال در ایران شده مثل یک ادم چاق که داره از یک نرده بون بالامیره (تازه بعضی موقع ها سه چهار پله هم پایین میاد) و روی هر پله نیم ساعت صبر میکنه تا هن هن کنه و بسکتبال و بقیه ورزش ها هم شدند مثل یک مشت آدم نحیف که پشت اون یارو چاقه گیر کردن و فرصت پیدا نمیکنن از پله بالا برن . یک وقت فکر نکنید من ضد فوتبال هستم ٫ نه یک ورزشکار هیچ وقت نمی تونه ضد یک ورزش باشه. حرف من اینه که فوتبال باید در رسانه ها به ورزش های دیگه هم فرصت بده تا بین مردم جا بیفتن۰
ممکنه پیش خودتون فکر کنید چرا ورزش های دیگه رو نمیگی؟ چرا والیبال٫ دومیدانی٫ بیلیارد٫ ورزشی های رزمی رو نمیگی که حق اونها هم خورده شده؟ من بسکتبال نویس هستم و فقط برای ورزش بسکتبال سینه میزدنم ۰ در نهایتِ محق بودن ٫نوحه خونی برای ورزشی های دیگه رو به ادم های اینکاره اش واگذار میکنم۰
حالا اگر گفتن چرا تلویزیون دولتی ایران و تلویزیون های یه عالمه کشور های فقیر دیگه یک کله به فوتبال گیر دادن؟...جواب این سوال رو همین جا پیدا میکنید... همین کانال٫ همین جا۰
همه آدمها از اینکه بازجویی بشن متنفرن ولی به نظر من بدترین نوع بازجویی٫ سوال های سلمانی فضول در هنگام که داره موهاتونو کوتاه میکنه است. به همین دلیل من برای کوتاه کردن موهام٫ ماهی یک بار میرم به یک سلمانی کره ای ٫ جایی که هیچ کس بلند نیست فارسی یا انگلیسی حرف بزنه. در این سلمانی برای سرگرم کردن مشتریان چند تا تلویزیون به دیوار زدند و برنامه های تلویزیون کشور کره جنوبی رو ازش بخش میکنند۰
دیروز همینطور که طَرَف داشت موهای منو با ماوزر کوتاه میکرد٫ من هم داشتم یک سریال آبگوشتی کره ای را به زبان اصلی تماشا میکردم که صد شرف داشت به فیلم های هندی. قیافه هنرپیشه مرد سریال خیلی آشنا به نظر می آمد. با زبان اشاره از سلمانی پرسیدم: ببینم این یارو همون کسی نیست که توی جومونگ بازی کرده؟ بعد از شش هفت دقیقه که بالاخره فهمید چی پرسیدم٫ با زبون اشاره و بالا پایین پریدن یک چیزی گفت که تقریبا میشه : جومونگ اشغال ترین سریالی که این یارو بازی کرده!!! و توی کره فقط داهاتی های پشت کوهی اونو نگاه میکنن۰
برای کسی که در دوران «سالهای دور از خانه» (اوشین) بزرگ شده و شبهای زیادی عین ببعی این سریال اشغال روبه خوردش دادن ٫ خیلی تعجب نکردم که چرا سریال افسانه های جومونگ در ایران برایش سرو دست میشکنند. این واقعیت که سریال افسانه جومونگ که حتی خود کره ای ها هم اونو اشغال میدونن در ایران کولاک کرده نشونه این نیست که ما ایرانی ها اشغال پسند هستیم بلکه نشونه اینه که رسانه های داخلی ما چقدر محدوداند و هرچی تلویزیون نشون بده ملت مجبورند نگاه میکنن۰
داشتم پیش خودم فکر میکردم حالا که هرچی نشون بدهند ما نگاه میکنیم٫چرا تلویزیون ما شب و روز بسکتبال ان بی ای نشون نمیده٫ حداقل این مزیت رو داره که بعد از یک مدتی ملت کم کم به بسکتبال علاقه مند میشند.آمتیاز پخش بازی های ان بی ای هم در خاورمیانه در دستِ شبکه تلویزیونی دوست و برادر آلجزیره است. تازه برای سانسور چی ها هم این مزیت رو داره که دیگه لازم نیست به جای مشروب نوشابه دوبله کنن و سناریو رو چنان زیر و زبر کنن که هر زنی در فیلم تبدیل به خواهر زاده نقش اصلی مرد فیلم بشه۰ جومونگ درسته که خوشگله ولی خیلی بد بازی میکنه٫ عوضش کوین گارنت که زشته٫ خیلی خوب بازی میکنه۰
برای جلوگیری از پیچ خوردن مچ پا بسکتبالیست ها از جادو جنبل و نظر قربونی تا روش های علمی رو به کار میگیرن ولی هنوز هم بسکتبالیست ها٫ در همه رده ها٫ گرفتار پیخ خوردن مچ پاهاشون هستند. معمولترین روش برای جلوگیری از این صدمه پوشیدن کفش ساقه بلند است. اگر چه بسیاری از کسانی که مچ پاهاشون پیچ خورده کفش ساقه بلند پوشیدند. اگر به عکس های بسکتبال قبل از ۱۹۸۰ نگاه کنید تقریبا همه کفش ساقه کوتاه میپوشیدند٫ حتی یادم میاد اون خیلی قدیما تو ایران هم بازیکن های کفش ساقه کوتاه میپوشیدند. اگر قدیمی باشین اون کفش های آسیکس ساقه کوتاه رو یادتون میاد که رویه هاش جیرِ قرمز بود و کف هاش هم لاستیک سبز. در دهه هشتاد و نود مارکهای مثل نایکی کفش های ساقه بلند رو مد کرد و تقریبا همه کفش ساقه بلند میپوشیدند. الان بعد از این همه سال دوباره تَقِش در آومده که کفش ساقه بلند آن چنان هم مچ پا را حفاظت نمی کنه و فقط یک تضمین روانی به بازیکن میده۰ گیلبرت آریناس٫ بازیکن اسبق تیم واشنگتن ویزارد با تمام حماقتش٫ در مورد الکی بودن کفش ساقه بلند گفته که اگر بتونید انگشتتون رو توی ساقه کفشتون بکنید این به این معناست که این کفش مچ پای شما رو حفاظت نمیکنه! حتی ان بی ای هم برای پوشیدن کفش های ساقه بلند الزامی نداره۰
هنوز هم بهترین راه حفاظت از مچ پا٫ بانداژ کردن صحیح هر دو مچ پا با نوار های مخصوص پزشکی قبل از هر تمرین و بازی است. تنبل بازی رو کنار بگزارید و ده دقیقه قبل از تمرین مچ پاهاتون رو باند پیچی کنید۰
قبلاها٫ انتخاب بازیکن برای تیم ملی بسکتبال خیلی از روی حساب و کتاب نبود. نه تحلیل آماری داشتیم٫ نه حساب کتابی در کار بود٫ نه خبری از اسکاوت ریپورت بود. روش به این شکل بود که کسایی که به عنوان مربی های تیم ملی انتخاب میشدن میامدن یک سری بازیکن از هر استان به اردو دعوت میکردن که انها هم با هماهنگی مربیای اون استانها به عنوان بهترین های بازیکن های استان انتخاب شده بودن. اردو که تشکیل میشد خبری از عدد و رقمی در کار نبود. هشت نه نفر از بازیکن ها که از قبل همه میدونستن انتخاب میشن ٫دعوا سره او سه چهار تای آخر تیم بود. در پایان هم٫ چون سند و مدرک و مکانیزیم درست و حسابی برای اثبات صحت انتخاب نبود ٫اونهای که انتخاب نشده بودن همیشه حرف و حدیث راه مینداختن که فلانی رفیقای خودش رو انتخاب کرد. بعدش هم تیم میرفت توی بازی های داخلی یا خارجی شرکت میکرد و بعد از بازی ها هم تیم از هم متلاشی میشد و نخود نخود هر که رود خانه خود تا مسابقات بعدی۰
به نظر میاد فدراسیون بسکتبال ایران در این هفت هشت ده سال گذشته تصمیم گرفته سیستم کیلویی سابق رو عوض کنه وسیستم استعداد یابی را برای انتخاب بازیکن های تیم ملی جایگزین کنند. در این روش جدید فرض بر این گذاشته شده که اگر ایران رو خوب بگردیم میتونیم این و اون ور بازیکن هایی پیدا کنیم که چون قبلا کسی اونا رو نمیشناخته حقشون خورده میشده و سر از تیم ملی در نمی آوردن. به خاطر همین هم اومدن تو هر استان یک اردوهایی راه انداختن به نام پایگاه های قهرمانی. توی این پایگاه های قهرمانی هم یک سری اردوی آزاد٫ منظور همون ترای اوت خارجی ها٫ راه افتاد تا هر کی هرچی داره رو کنه. بعضی موقع ها هم از مرکز یک ادمهایی میامدن و این اردو های کوتاه مدت رو زیر نظر داشتن۰این اردو ها درواقع یه موقعیتی بود که آدمهای فدراسیون بتونن استعداد های اون استان رو بدون واسطه ارزیابی کنن وخوباشون برای تیم ملی جدا کنند. بچه هایی که در اردوها با استعداد تشخیص داده میشن برای اردو های دراز مدت زیر نظر سازمان تیم های ملی دست چین میشن. توی این اردو های دراز مدت مربی هایی که فدراسیون معتقده سرشون به تنشون میارزده با این بچه ها کار میکنن به امید اینکه یک تعداد جوون با استعداد از توشون در بیاد و بشن پشتوانه تیم ملی. این جوونهایی دیگه بعد از اون میرن زیر پرو بال تیم ملی٫ این وسط های هم ممکنه یک تیم باشگاهی یه بچه قراردادی باشون ببنده که زندگی شون بگذره۰
جدیدترین کار فدراسیون در همین راستا اینه که رفته هرچی مربی و بازیکن ملی قدیمی بوده که سری تو سری داشته٫ به عنوان مربی تیم ملی استخدام کرده و بهشون ماموریت داده برن شهرستانها٫ اونجایی که بازی های قهرمانی کشور انجام میشه بشینن بازی تماشا کنن و یادداشت وردارن به امید اینکه بتونن حامد حدادی یا ارسلان کاظمی بعدی رو پیدا کنند. تا اینجا همه چی درست ! به شرطی که تیم ملی یه تیم باشگاهی باشه۰
آخه این چه مدلیه که تیم ملی کشور داره عین یک باشگاه٫ البته باشگاه درست و حسابی اداره میشه. قول میدم اگر مجموع زمانی که تیم های مختلف ملی مردان توی اردوی هستن رو جمع کنیم از ده ماه بیشتر میشه. این پایگاه های قهرمانی که تو شهرستان ها راه افتاده عین هو سرمی که به مریض وصله تا بودجه اش لنگ در هوا بشه مریض رفته پیش کرام الکاتبین. باید رفت به شهرستان ها یاد داد چطوری باشگاه را بندازن و باشگاه رو اداره کنن و ازش پول دربیارن اون وقت دیگه لازم نیست همش به فکر باشیم که ای داد بیداد بودجه پروژه استعداد یابی رو از کجا بیاریم. فرستادن مربی ها و با افراد با تجربه برای تماشای بازی های قهرمانی کشور خیلی خوبه٫ ولی کی میره بازی های آموزشگاهی بین شهرستان کاکی و خورموج رو نگاه کنه؟ حالا که علی توفیق و محسن صادق زاده به عنوان اسکاوت (چه میدونم پیش قراول٫ بازبین٫ از این حرفا) رو میفرستیم برن جنوب برو بچهای قد بلند رو جدا کنن٫ به جای اینکه گزارششون رو بگذاریم تو کشو درش رو هم ببیندیم٫ روی اینترنت منتشرش کنید که همه باشگاه ها بخونن تا بدونند کی اینده داره٫ مخصوصا باشگاه های همون منطقه باید سردربیارن کی به کیه. تازه این آدما باید برن مربی های محلی رو آموزش بدهند که چطوری استعداد ها رو تشخیص بدهند٫ چون این ادمها بعد از یک هفته سوار هواپیما میشن برمیگردند تهران و همه چیز برمیگرده سرجاش دوباره۰
این روشی که فدراسیون بسکتبال برای تشکیل تیم های ملی در پیش گرفته یک نمونه خوب برای باشگاه داریه. بهترین کار اینه که فدراسیون همین مدل تیم آداره کردن رو بره به همه باشگاه ها یاد بده تا آونا هم اردو راه بندازن٫ تیم های آمادگی داشته باشن٫ یاد بگیرن اسکاوت میوه چه درختیه٫ مربی خارجی از کجا استخدام کنن٫ ارتباطشون را به لیگ های بین المللی و منطقه چطوری حفظ کنند. بهتون قول میدم اگر به گرسنه یاد بدید چطوری ماهی بگیره دیگه لازم نیست هر روز یه ماهی بهش صدقه بدین۰
نکنه فدرسیوان هم مثل صمد آقا میخواد بگه: هیشکی نمیتونه مثِ مو تیم داری کنه۰
اورلاندو مجیک٫ تیمی که در دو ماه گذشته همه تیم های مقابلش را به دود تبدیل کرده٫ دیشب در فینال کنفرانس شرق در برابر باستن سلتیکس در خانه خودش متوقف شد. اوضاع اینقدر خراب بود در کوارتر سه اورلاندو مجیک بیست اختلاف عقب افتاد. سلتیکس پس از به زانو در آوردن بهترین تیم لیگ٫ کلیولند کولیرز٫ اکنون به تیمی تبدیل شده که متخصص شکوندن شاخص غول است. جالبترین اظهار نظری که درباره این بازی شنیدم این بود که : کیمیای یک تیم هنگامی به چالش کشیده میشود که تیم حریف بهترین قابلیت های اون تیم رو ازش بگیره؛ عکس العمل مناسب بازیکن ها به این شرایط چیزیه که تیم قهرمان رو از تیم خوب جدا میکنه۰
همینطور جلو بره باید در علم فلسفه یک شاخه جدید به نام فسلفه بسکتبالی بازکرد۰
وسلین ماتیچ٫ سر مربی صرب تیم ملی بسکتبال ایران در یک سال و نیم گذشته کارنامه مثبتی داشته. یکی از کارهای جالبی که این مربی کرده اینه که به جای اینکه مثل سابق شونصد تا بازیکن رو به اردوی تیم ملی دعوت کنه٫ بعد از دو سه ماه علافی هم همشون رو خط بزنه و همون دوازده نفری رو که از اول مد نظرش بود برای تیم انتخاب کنه٫ اومده تیم ملی بزرگسالان رو به تیم الف و ب تقسیم کرده و برای هر تیم برنامه و مسابقات خاص خودشون رو برنامه ریزی کرده. دمش گرم ولی چند روز پیش در یک مصاحبه یک حرف عجیبی زده که من زیاد سر در نیاوردم. ماتیچ گفت که میخواد ارسلان کاظمی رو در پست سه استفاده کنه و این درحالیه که ارسلان کاظمی رسما بازیکن پست چهاره۰
همه میدونن که بازیکن شماره سه در بسکتبال باید بهترین شوت منطقه ای رو بین همه پست های دیگه داشته باشه و برای فرار از تله دفاع دو به یک (دبل تیم) باید دست به توپ (بال هندلینگ) خیلی عالی داشته باشه. این دو مهارت دقیقا چیزهایه که در همه گزارش های اسکاوت در مورد ارسلان به عنوان نقاطی که ارسلان باید برای فصل اینده تقویت کنه شناسایی شده. ارسلان بازیکن بسیار پرانرژیه که هم در دفاع و هم در حمله درک بسیار خوبی در جاگیری برای ریباند داره و قرار دادن او در این پست عملا تیم ملی رو از یک عالمه ریباند حمله محروم میکنه. هم قد بلند ارسلان و هم مهارت های بازی پشت به حلقه این بازیکن در حدی است که در بسکتبال بین المللی به کسی باج نده. آیا در حال حاضر بازیکن پست چهاری که بهتر از ارسلان باشه در اردو هست و با این تغییر میخوان به هر شکلی شده ارسلان رو فیکس بفرستن تو؟ این قضیه خیلی منطقی به نظر نمیرسه۰
یکی از خوبی های وبلاگ داشتن اینکه که هر چی دلت میخواد توش مینویسی ٫ بعدش هم براش توجیه موضوعی پیدا میکنی. امروز به جایی اینکه براتون توضیح بدم لیکرز چطوری فکِ یوتا جز رو اورد پایین میخوام یک تیکه موزیک با شما قسمت کنم. شنبه شب گذشته در برنامه ستردی نایت لایو ٫ جی زی یک آهنگ خواند با یه یارویی به نام مستر هادسِن. این آهنگ یک جور اجرای هیپ هاپ از یک آهنگ زمان جوونی های ما بود به نام فور اِور یانگ از گروه آلمانی آلفاویل. شباهت های زیاد این اهنگ با اجرای اصلی و حتی شباهت زیاد صدای مستر هادسن با خواننده اصلی٫ منو یکهویی برد به بسکت بازی کردن تو کوچه بیست و دو خیابون سنایی٫ موشک بارون های سال ۶۷ ٫ ضبط دوکاسته لاسونیک با باتری که میگذاشتیم زیر تیر چراغ برق که حلقه بسکتبال ما بهش وصل بود و خیال میکردیم الان داریم توی کوچه های هارلم سه به سه میزنیم. این اهنگ منو برد به واکمن یونیسف یا هدفون های ابری نارنجی رنگ که موقع تمرین شوت میگزاشتیم روی گوشمون تا شبیه بازیکن های ان بی ای بشیم و ابر روی گوشی های چنان خیس عرق میشد که حتی خودمون هم بدمون میامد و نهایتا منو برد به معجون فروشی چهار راه کالج که بعد از تمرین های تیم تهران در سگ دونیِ شیخ السلام (معروف به خانه بسکتبال تهران) با بچه ها میرفتیم اونجا تا با سفارش دادن نفری چهارتا معجون بزرگ با پودر نارگیل٫ ورژن بچه مثبتِ بساط عرق خوری رو اونجا پیاده کنیم۰
راستی این ویدیو یه ربط دیگه ای هم داره با بسکتبال. جی زی تنها خواننده ایست که در یک تیم ان بی ای سهام مالکیت داره۰ اینم توجیه ارتباط با بسکتبال۰
موضوعی
بر اساس تاریخ
